Ik wilde wel nog wat fietsen, maar moest wel aan mijn benen denken.
Voordat ik om 9.30 uur op de fiets zat heb ik nog afscheid genomen van Florian en Lisette. Zij waren in januari getrouwd en hielden nu hun honeymoon hier op de camping voor familie, vrienden en kennissen. Een leuk stel en heb regelmatig met ze gepraat. Als ik ooit was getrouwd had ik mijn feest ook in Zwitserland willen houden! Het groepje ging vandaag naar Mürren om te klimmen en zouden daar dan een nacht in een hut slapen, dus zou ik ze morgen dus niet meer zien.
Toen ik weer terug was op de camping heb ik ook nog afscheid kunnen nemen van een jong stel uit Zwolle, die "alles dragend" zijn gekomen via de trein. Zij gingen ook met het boemeltje naar Meiringen (die langs de camping rijdt) Zurich en daarna met de nachttrein weer naar huis. Heb nog een foto voor ze genomen dat ze er alletwee op staan voor het gebouw. De meeste mensen waar ik contact mee had zijn intussen vertrokken. Er zijn dit jaar en momenteel veel spanjaarden en mensen die een taal spreken die ik niet beheers..
Voor het eten alvast de camping betaald, want morgen (in de loop van de middag) verhuis ik weer naar Matten. Daar zal de familie gezelligheid weer op de voorgrond komen (tafeltennissen, samen boodschappen doen en natuurlijk kletsen).
Ik was dit jaar braaf geweest, dus van Anita mag ik volgend jaar weer terug komen -) Gelukkig maar, want er zijn nog een aantal dingen die op mijn verlanglijstje staan om te doen. Maar ja, kan natuurlijk ook in april/mei gaan zoals vroeger! Het is een hele leuke en fijne camping, Bruno en Anita zijn fantastische mensen om een kleine camping te leiden, er komen veel mensen terug, dus je ziet altijd wel bekenden en iedereen komt voor hetzelfde, nl bezig zijn in de natuur.
Voorlopig voor het laatst in het gebouwtje voor mijn dagelijks verslag. heb nog steeds een stijf gevoel in de benen en de kuiten doen nog een beetje zeer.
Morgen lekker uitslapen (al hoewel, ze zijn aan de overkant van het water druk aan het werk!)dan kan de tent mooi drogen!
Heb nog 1 opmerkelijk verhaal. Anita en ik spraken met een frans echtpaar van 77 en 80 jaar. Wat hadden zij vandaag gedaan? Ze waren helemaal naar de top van de Susten gefietst. Mijn petje af voor de twee, want dat is een ongelofelijke prestatie. Ik heb er dit jaar al veel moeite mee, hoe zal dat over 20 jaar zijn!
1 opmerking:
Groeten van het jonge stel uit Zwolle. Hoop dat het 'met pensioen zijn' je goed bevalt.
Een reactie posten