rust, cijfers, wandeling en nieuwe test tent

Vannacht uitstekend geslapen. Ik heb de dorpsklok slechts 1x gehoord en dat was om 07.00 uur en toen heb ik me nog even omgedraaid. Heel wat anders dan gisteren, want toen zat ik al bijna op de fiets! Bijna elke dag sta ik rond 8.30 uur op, zoals ook vandaag.
De plensbui van gisteravond bleek dus een ware wolkbreuk te zijn geweest. Had daar niet zoveel zicht op, omdat ik in het conversatiegebouw zat achter de computer. Er waren toen 2 jongens met motor gekomen, die wilde hoe naief ook onder een zeil (gespannen tussen de motoren) gaan slapen. Behalve dat ze het één en ander wat vochtig hadden, was de grond natuurlijk ook zeiknat. Ze hebben dus in het gebouwtje geslapen. Heb nog een tijdje met ze gepraat en het was wel interessant om het één en ander van motorrijders in de bergen te horen!
Op deze rustdag heb ik weer van alles gedaan, niet stil gezeten en me o.a bezig gehouden met cijfertjes. Dat is iets wat ik van mijn vader heb overgenomen. Hij noteerde altijd de temperatuur, mm water e.d. per dag. Ik doe dat met het fietsen in de vakantie (nu met het polar horloge helemaal). Ik kan bijvoorbeeld precies zien welke tochten (met daarbij alle data) ik in de vakantie van 2000 heb gereden? Staat allemaal in een schriftje. Nu ben ik niet meer zo ambitieus, heb op vorig jaar na 12 jaar lang niet meer in de bergen gefietst. Noteer het alleen voor de statistiek!
Maar vandaag heb ik even gekeken naar de eerste 4 weken van mijn vakantie.
Dat ik momenteel veel eet is te begrijpen. Ik verbruik gemiddeld elke dag 3000 Kcal, mijn dagelijkse activiteit ligt (ipv 100%) op 280% per dag. Maar ja, op de eerste 3 passentocht dag had ik 925% activiteit en gisteren 849%, dan gaat het snel.  Heb ook al 1200 km gefietst, maar daar zitten een heleboel klim kilometers bij, nl. 23 km hoogteverschil!
Ondanks de rust moet ik natuurlijk wel wat bewegen, want ik heb weer veel gegeten! Vanmiddag een uurtje wezen wandelen (5 km/uur) door Innertkirchen. Onderweg behalve zon, ook wat lieve waterdruppels!
Terug op de camping waren het helaas geen lieve druppels meer, maar heeft het toch aardig doorgeregend! Trouwens na het eten kreeg mijn tent een nieuwe test te verwerken, behalve een

stevige slag regen kregen we nu ook te maken met hagel. Geloof dat de tent alles heeft doorstaan. Al hoewel blijft het momenteel nog wel rommelen, af en toe weer een hele stevige hagelbui (ben blij dat ik in het gebouwtje zit!) en soms weer even droog. Volgens buienradar zou het droog blijven, maar wat we nu meemaken is het ergste wat ik hier op de camping heb meegemaakt! Morgenmiddag weer wat regen, woensdag blijft het droog en bewolkt,  maar donderdag zal het (waarschijnlijk) de hele dag gaan regenen! Nou ja, weten we ook weer!
Momenteel loopt het gebouwtje vol............. straks als alle hagelbuien voorbij zijn duik ik mijn bed in.

Sinds gisteren heb ik weer een nieuwe mooie foto van de top van de Nufenen, bij het kruis. Eerst heeft een Franse de foto genomen, wat later ook een Italiaan. Ze hebben me in ieder geval begrepen, want ik heb nu leuke foto's.
Die oude foto bovenop de Nufenen stond bij het eerste berichtje van mijn weblog in 2008, maar de foto was toen al ouder! Op deze nieuwe foto zie ik er natuurlijk veel jonger uit, nietwaar -)

Zwaar gevecht tegen de elementen!

Vandaag wilde ik een aantal passen gaan fietsen. Op de Nufenenpas zou ik beslissen wat ik zou doen, afhankelijk van de tijd, het weer en natuurlijk hoe het met de benen gaat.
Dus vanmorgen om 6.30 uur op, zodat ik rond 8.00 uur op de fiets kon zitten om te starten.
Al na 5 km klimmen van de Grimsel wist ik al wat ik zou doen! Ik had ongelooflijk slechte, zere benen, pap in de benen. Hoe dat komt, misschien omdat ik gisteravond laat nog kei hard uit Brienz ben wezen fietsen om voor donker op de camping te zijn, door het tussendoor bergwandelen en hardlopen, of omdat ik steeds ouder wordt en herstel minder wordt of dat langzaam mijn krachten afnemen (heb tenslotte meer dan 1000 km gefietst, waaronder veel klim kilometers!). Hoe dan ook vlak voor de tunnel van 11%, waar je als fietser tijdens de klim buitenom moet (ik heb ook nog even gedacht aan een jong stel uit alphen, die daar afgelopen vrijdag pech met de remmen kreeg, gelukkig is alles goed afgelopen) heb ik voor het eerst het reserve tandje van 24 en later zelfs de 28 gebruikt.
Ben in 2 uur en 35 minuten boven gekomen. Het was ontzettend mooi weer.
Uiteraard weer met een aantal mensen gesproken, waaronder een duitser en die vond het feit van alleen de top halen van de Grimsel al een formidabele prestatie en dat is natuurlijk ook zo.
Maar ik ben natuurlijk niet zo vroeg opgestaan om alleen de Grimsel te fietsen, dus toch maar afdalen naar Ulrichen, kijken hoever ik de Nufenenpas zou kunnen beklimmen.
Het was zwaar, heel zwaar. Wilde eerst 3 km doen (het eerste stukje is vrij zwaar!), toen ik dat uiteindelijk heb gehaald wilde ik de teller van mijn fiets op 50 km krijgen (heb ik in ieder geval 100 km gefietst). Toen dat ook lukte wilde ik tenslotte naar het voor mij bekend huisje na 7 km. Vroeger stopte ik daar om even bij te komen om daarna de laatste 6 km te fietsen.
Nu heb ik daar mijn batterij opgeladen, wat gegeten, gedronken en uitgerust. Er kwamen heel wat wielrenners voorbij fietsen. Maar ja, iets in mij zei toch weer Ruud probeer nog wat! Gewoon op karakter, mentaliteit, doorzetten en afzien! Heb het geprobeerd, langzaam aan, kilometer voor kilometer. Toen ik nog maar 4 km moest fietsen wist ik dat ik het gevecht zou winnen. Alles dankzij tandje 28, anders was ik niet boven gekomen. En jawel, het lukte mij wonderbaarlijk om op de top te komen. Foto's gemaakt, uitgerust, batterij weer opgeladen (ging nu beter, kon nu weer 2,5 uur met mijn horloge voort), gegeten, gedronken, uitgerust, nog even lekker in het zonnetje gezeten en dan weer terug.
Tot Ulrichen (het begin van de klim) ging alles natuurlijk erg goed, maar vanaf Oberwald begon het eerste deel van de Grimsel al. 6 km lang tot  Gletsch waar het laatste stukje (5,4 km) begon. Ik moest nu niet alleen een gevecht leveren tegen de berg, maar ook tegen de windstoten tegen! Soms stond je
gewoon stil! Maar de aanhouder wint en wat moest ik anders! Toen ik de klim vanuit Gletsch begon wist ik dat ik ook dit gevecht tegen het klimmen en wind zou winnen! En dat was ook zo.
Zoals jullie allemaal weten:

 

Een beetje onsportief kreeg ik 5 km voor de camping ook nog een regenbui te verwerken, maar ja, ik had mijn regenjack al aan, reed vrij snel naar beneden (trouwens in de tunnel van 11% bleek achteraf haalde ik 74,3 km!) en was het laatste gedeelte van de weg tot de camping nog droog.

De regen bleef (soms als een echte plensbui) tot 20.30 uur aanhouden.

Zeer voldaan, trots en vermoeid (zeker de benen) kwam ik om 18.00 uur aan. Ruim 7 uur op de fiets gezeten, ruim 3500 hoogte meter overwonnen en 5670 Kcal verbruikt! Tel daarbij dat het 51 km klimmen was, dus een gemiddelde stijgingspercentage van 7%!

De strijd is gestreden, nog even dit artikeltje afmaken en dan vroeg in bed.

Ik kan weer terugkijken op een fantastisch mooie dag, schitterende natuur en heel veel afzien.

Gelukkig hebben we de foto's nog!