vierde week begonnen

Ik merk dat het herstel door mijn werk niet echt opschiet. Gelukkig is de pijn een stuk minder en kan ik weer redelijk in mijn bed liggen, maar het hoesten en niezen is nog een ramp. Soms heb ik weer een terugslag en soms merk je weer dat je wat meer kunt zonder pijn te hebben. Deze week heb ik vrij genomen en hoop ik door mijn lichaam te laten rusten het herstel wat beter te laten verlopen. Uiteraard moet er in het huis ook nog het één en ander gebeuren, maar juist dat gaat nog het moeilijkst.
Vandaag heb ik me niet verveeld.

Eerst wat uitgeslapen al hoewel ik niet echt lang in mijn bed kan blijven liggen vanwege mijn rug, daarna ben ik bezig geweest met de konijnenhokken. Helaas heb ik de twee kleintjes van de Hollander moeten scheiden omdat bruintje de hollander haar rug kapot maakte. Ik vrees dat zij het ook met blackie van plan is. Als het nodig zal zijn dan zullen ze alle drie apart in een hok komen. Het zij zo.....
Het weer maakte het er vandaag niet vrolijker op. Of het is witte rotzooi of het is natte rotzooi. Wat is het weer mooi weer in Nederland!

eindelijk weer in mijn eigen bed....

Het heeft even geduurd, maar het is dan eindelijk zover. Afgelopen weekend ben ik maar uit pure wanhoop (slapen in een stoel geeft je niet de rust die je wilt) weer eens mijn bed in gedoken, nou ja, het leek er op! Moeizaam kroop ik in mijn bed, langzaam draaiend op mijn zij. Het liggen viel me zaterdag nog tegen, maar het er weer uit komen ging gelukkig wel een stuk beter, sneller en minder pijnlijk, dus zondagavond na een dag rusten heb ik het weer geprobeerd. Net zoals de zaterdag met een pilletje tegen de pijn en ik begin weer een lekker gevoel te krijgen. Ook op mijn werk heb ik geen pijn meer, maar doet het alleen zeer. Maar tillen of forceren moet ik niet doen, want dan voel ik de pijn weer terug komen. Gelukkig doet mijn collega al het zware werk (wat eigenlijk niet goed voor haar is), maar ik hoop toch snel weer wat zwaardere dingen te kunnen gaan doen. Nu moet ik erkennen dat dat nog niet mogelijk is. Vanmorgen met een klas een paar keer mijn stem luid laten horen, maar dat voelde ik wel goed)
Gisteravond zonder pilletje redelijk goed geslapen. Een paar keer wakker om te verliggen, maar dat gaat toch al aardig zonder veel pijn. Dat voelt dus lekker aan. Zo kan ik wat meer mijn lichaam laten rusten.
Week drie is dus goed begonnen, maar we zijn er nog niet.....

carnaval

Vanochtend heeft het weer eens gesneeuwd. We zijn er nog niet klaar mee. De sneeuw is in tegenstelling tot het zout nog lang niet op!
Wat heeft die sneeuw nu met carnaval te maken!
Ik lees net op internet het volgende:

"De gladheid heeft ook consequenties voor het carnaval dat in het land gevierd wordt. In Maastricht doen praalwagens en andere gemotoriseerde voertuigen vanwege de gladheid niet mee aan de optocht door de binnenstad. Dat besloten de gemeente, de politie en carnavalsvereniging De Tempeleers zondagochtend.

"Het wordt steeds gladder in de binnenstad, begeleiding door politiemotoren is veel te gevaarlijk", zegt een politiewoordvoerder. "De klinkers in de binnenstad zijn erg glad."
De carnavalsoptocht gaat wel door. "Het doet pijn aan het hart, mensen hebben maanden aan de voertuigen gewerkt. Ook voor het publiek, een gigantische groep, is het nu anders dan anders in verband met de veiligheid", zegt hij. "Maar we maken er een mooie dag van."

De laatste keer dat het carnaval in 'Mestreech' het zonder praalwagens moest stellen was in 1990, zegt Jongen. Toen gooide de harde wind roet in het eten.




In Naarden- Vesting konden we een parodie zien op de carnavalshit "Gooische R en ook nog Dubbel D" Meer foto's van de carnavalsoptocht in Naarden staan hier.
Ik had hier dus ook een stukje over Weesp geplaatst, maar dat is verdwenen als sneeuw voor de zon. Typisch iets van Blogger, shitzooi. Mede dankzij dat gedoe kan ik mijn spaghetti nu drinken!!!
Hier dan nogmaals het programma van het carnaval in Weesp en de elfstedentocht die je gisteren en vandaag in Weesp kon schaatsen......

olympische (winter) spelen

Zonder dat ik er erg in had werd ik vrijdagavond op de terugweg naar Weesp geattendeerd op de opening van de winterspelen. Die was nl zaterdagochtend om 3.00 uur. Ik heb daar helemaal niet aan gedacht en zal er ook niet aan denken. Sinds die machtsgeile bobo's de hele sport aan het vernaggelen zijn bemoei ik me er niet meer mee. Ik kan mij nog herinneren dat er een aantal atleten niet meemochten omdat er anders te veel mensen zouden gaan en dat kon niet ten koste gaan van die bobo's. Ongelooflijk, maar waar! Er was eens een atlete en die liep de limiet, maar omdat er geen toppers met die wedstrijd meededen telde het resultaat niet! Ongelooflijk maar waar. Juist omdat er geen toppers meededen was het resultaat zelfs beter, omdat deze atlete nu zelf de wedstrijd moest maken.....
Er was eens een atleet die de limiet op tienden van seconden niet haalde, maar wel onder extreem slechte weersomstandigheden. Deze atleet die een zeer goed resultaat liep mocht natuurlijk niet mee. Er was eens een atleet die behaalde de limiet een dag te laat en mocht uiteraard niet mee. De topsport wordt in nederland helemaal naar de gvd gebracht dankzij die ....zakken die er niet voor de sport bezig zijn, maar voor zichtzelf!
DE RESULTATEN WORDEN NIET BEHAALD DANKZIJ DE OLYMPISCHE BONDEN, MAAR ONDANKS HET TEGENWERKEN VAN DIE BONDEN!

Kijken we even naar het schaatsen. Carl Verheijen moest een skate off rijden omdat een aantal rijders door hem verslagen werden, maar een beschermde status hadden. Zij hadden recht op een skate off. Komt die skate of, dan blijken die schaatsers met een beschermde status niet eens mee te doen met die skate off. Willekeurig andere schaatsers mogen wel mee doen en één er van verslaat Verheijen en die mag naar de spelen!!!!!


Aangezien de atleten zich door al die klojo's al helemaal de vernieling hebben gereden zal er geen resultaat worden geboekt, dus heeft het ook geen zin om naar die sporters te kijken en tevens om die klojo's in beeld te zien om even te pronken...
Alleen Sven Kramer is van uitzonderlijke klasse en zal zijn goud binnen halen en dat heeft hiuj alleen aan zich zelf te danken.
NB hoe kan het dat opeens een totaal onbekende zuidkoresan tweede wordt? Juist omdat hij zich in alle rust kon voorbereiden zonder zich ergens druk om te maken. Schaatsen omdat anderen vertrouwen in je hebben.....

Zij die tijd over hebben en niks te doen hebben wens ik veel kijk plezier......
Hier vind je de officiele site van deze winterspelen. De site van de NOS is hier........

een potje schaken

Afgelopen vrijdag was het weer een hele dag werken. 's Ochtends drie klassen en 's middags gewoon weer uitlenen. Ik moet zeggen dat het met de klassen goed ging. Ik voelde de ribben wel bij het soms hard toespreken van de kinderen (soms is dat nodig!).
Voor het schaken zou ik door Dolf opgehaald worden. Ik kan mij niet nog een val permitteren, dus ik neem geen risico door met de fiets naar Muiderberg te gaan om in het donder de plek des onheils te passeren!
Toen we in de Rijver aankwamen bleek tot onze verrassing dat we tegen elkaar moesten spelen! Dat hadden we dus in Weesp ook kunnen doen.
Tijdens het schaken merkte ik wel dat ik meestal de stukken met de linkerhand verplaats, want dat deed ik nu ook, en dat wil nog niet zoals het moet, dus ben ik maar met de rechterhand de stukken gaan verplaatsen. Gelukkig deden we er niet zoveel zetten over, Dolf maakte een fout en met een leuke torenoffer kon ik hem mat zetten. Verder werd er nog een topper gespeeld. De twee sterkste spelers Ben en Walter moesten tegen elkaar. Vanwege het systeem dat we dit jaar weer spelen (helaas niet zo'n goede, maar ja je moet toch wat!), gekozen voor de spelers die elke week komen, is begin januari al bekend wie er kampioen wordt. Behalve dat het systeem voor de interne competitie helemaal niet eerlijk is, vind ik eigenlijk het meest slechte van het systeem dat je niet gestimuleerd wordt om te komen. Vroeger kwam ik altijd, nu zeg ik toch vrij makkelijk af. Helaas heb ik als kampioen zijnde niet de kans om mij te verdedigen, maar ik kan wel zeggen dat ik tot op heden de enige ben die nog geen wedstrijd heeft verloren en dat voor een schaker die eigenlijk helemaal niet zo goed kan schaken toch een hele prestatie. Dus dit jaar wordt/ is dat Walter de Loos. Hij komt van de sterksten het meest. Vandaag had hij niet zijn dag, want of hij een fout maakte of niet, hij werd helemaal van het bord gespeeld. Wij speelden onze partij naast die van hun, zodat ik mooi mee kon kijken, en na afloop ook nog enigszins mee gedaan met de analyse.
Daarom bestaat het schaken dit jaar alleen nog maar voor de externe competitie. We hebben 1 punt achterstand op nummer 1 en we moeten nog tegen de nummer 1,2 en 8.
Aangezien Henk van Ginkel momenteel regelmatig weer in de weekenden weer in de buurt is zal hij de komende wedstrijden met ons meedoen en dat is natuurlijk fantastisch nieuws. Stel je wint de aankomende wedstrijd dan doe je mee met het kampioenschap en dat voor een kleine club als MSK een zeer goede prestatie. We zullen zien.
Als we maar niet zo spelen als sommige spelers van het tweede, want dat was echt bedroevend. Een aantal wisten hun goede opening uitstekend uit te spelen, maar een aantal spelers lieten zich zomaar mat zetten en wat er allemaal niet over het hoofd werd gezien.....Uiteindelijk eindigde de wedstrijd tegen de onderste van de groep in 4-4 en daar mochten ze uiteindelijk nog blij mee zijn ook!
Hoe dan ook, na weer een enerverende schaakavond, waarbij Dolf en ik ook nog wat historie besproken hebben, ging ik toch wel weer met last van de ribben de stoel in......

Het lijkt beter te gaan met mij, maar niet met het weer!

Gisteren aan het eind van de middag was het weer glibberen geblazen. Degene die de winter zo prachtig vinden komen nu lekker aan hun trekken. Volgens mij zijn ze in de minderheid, want de meeste mensen kunnen geen sneeuw of ander aanverwant rotzooi meer zien. Behalve dat het soms spek en spek glad was, stond er ook nog eens een rot wind waardoor je soms van de ene naar de andere kant van het fietspad werd geblazen (dus dubbel oppassen!). De meeste mensen kunnen geen sneeuw meer zien en volgens mij zouden ze het ook niet erg meer vinden als de (nacht) vorst weer eens voor een paar maanden verdween!
Wat mij betreft mogen we na oktober meteen weer met maart beginnen! (dan hebben we ook geen problemen meer om tot onze 67ste door te werken!!).....
Hoe dan ook op mijn werk gaat het naar omstandigheden goed. Ik heb voor morgen alweer drie klassen geregeld die vorige week waren afgezegd.
Ik heb weer redelijk goed kunnen slapen op mijn stoel en vandaag had ik dus weer een rustdag (die heb ik trouwens elke maand). Vanmorgen boodschappen gedaan, vanmiddag de konijnenhokken en hun wc'tjes schoongemaakt en daarna nog een keer boodschappen gedaan. Dat laatste viel toch wel tegen omdat ik naast een aantal pakken drinken ook een aantal blikken in mijn tas had, zodat ik moeite had om de zware tas te tillen en naar boven te brengen. Ik voelde mijn borstkas goed trekken. Ik had er een slecht gevoel bij, maar nu ik weer een half uurtje op een stoel zit heb ik het idee dat die "te" zware belasting bij het sjouwen best nog wel eens goed geweest kunnen zijn, want mijn zere zij voelt beter aan (minder zeer en gevoelig), zodat ik bijna "gewoon" kan opstaan! Het kan natuurlijk ook komen omdat ik de hele dag gedoseerd beweeg.
Hoe dan ook, ik hoop vannacht weer goed te kunnen slapen (op mijn stoel), morgenochtend vroeg op er wachten 3 klassen en 's avonds ga ik weer eens een potje schaken. Ik kan met iemand meerijden, want ik neem geen risico met de gladheid 's avonds. Een tweede val kan ik mij momenteel niet permitteren.
En dan een weekendje verder herstellen. De start van week 3 na de val.
Zou ik dan weer lekker mijn eigen bed in kunnen!

ja en nee en kapot!

Gisteravond was het dan zover om toch maar weer eens te proberen om in bed te gaan slapen. Nu, dat is dan alleen bij proberen gebleven. Ik heb de lijdensweg toch tot rond 6.30 vol gehouden. Toen ben ik mijn stoel weer in gevlucht. Daar kon ik tenminste pijnvrij zitten/liggen.
Ik zal de volgende poging pas weer wagen als ik pijnvrij ben in mijn borstkas.
En waarom heb ik het geprobeerd, omdat ik de middag gisteren op mijn werk redelijk ben doorgekomen. Ik kon wel merken dat het toch wel anders is dan een hele dag in een stoel zitten en dat kon ik aan het eind van de dag ook aan mijn rug voelen. Toch was ik niet ontevreden.
Uit voorzorg heb ik vanmorgen mijn rekverband wel weer omgedaan om de spieren te ondersteunen, en dat was wel nodig. De hele dag beziggeweest, van de ene school naar de andere school, dingen verteld, kinderjury, afspraken gemaakt, ik had net 10 minuten tijd om even een paar boterhammen te eten.
Dus ik kwam vanavond weer aardig kapot thuis. Dan is het weer heerlijk als je dan weer een tijdje in een stoel kan blijven zitten. Ik merk dat de conditie van mijn kneuzingen wel wat is verminderd. Donderdag heb ik een dag vrij en in het weekend kan ik ook weer mijn rust nemen.
Alles bij elkaar valt het dus nog niet mee......
Maar we zetten door. zodat we uiteindelijk weer pijnvrij in ons bed kunnen slapen.

vannacht lekker geslapen op de stoel

Ik ben vannacht dan wel een aantal keer wakker geweest, maar ik kon op de stoel redelijk makkelijk verzittenen toen de wekker ging (in mijn hoofd dan1) was het al weer half elf. Dus de naacht was redelijk snel voorbij gegaan. Dus ik heb voor mijn doen weer eens lekker liggen slapen, voo zover je dat op een stoel kunt doen, maar dat ligt niet aan mij!
Je zou kunnen zeggen dat het enige goede nieuws vandaag is dat AJAX heeft gewonnen van de tukkers, maar dat is natuurlijk niet waar. Ook al heb ik vandaag weer weinig gedaan (het meeste op een stoel gezeten!), het gaat wel steeds beter met me. De pijn wordt minder en het explosieve van de pijn die vanuit mijn borstkas komt lijkt ook minder te zijn.
Goed, je merkt met alles dat je ribben nog niet goed zijn, maar het is weer leefbaar.
Morgen ga ik zeker naar mijn werk en dan ga ik kijken of je na een week rusten/ herstellen je dan weer wat meer kunt doen. Ze zeggen dat je dan weer moet beginnen met veel bewegen (uiteraard zonder je te forceren), dat kan ik dan mooi doen op mijn werk. We gaan beginnen met stap 2.
Ik kan tenminste weer terugzien op een redelijke dag.....

slapen in bed gaat dus toch niet goed

Ging ik gisteravond nog met het idee naar bed lekker slapen en uitrusten, dan kan ik beamen dat dromen bedrog zijn!
Hoe het precies komt weet ik niet, maar op mijn zij kan ik niet pijnloos liggen. Dan kun je alleen nog op de rug, maar dat hou ik niet lang vol. Ik moet zeggen dat het liggen toch ook vermoeiend is, omdat mijn rug moe wordt en dat schiet door naar de zij. Dus liggen in bed is voorlopig nog een droom en zullen we het maar bij een stoel houden. Ik werd trouwens na vele tussendoortjes rond 7.00 uur moe wakker. Omdat ik een beetje zat werd van al die zeurderige pijnen heb ik mijn rekverband rond mijn borstkas uit gedaan. Misschien dat het daar weldoor kwam. Overigens over zo'n rekverband om de ribben zijn de meningen verdeeld. Ik heb het gedaan om alles een beetje bij elkaar te houden en de spieren een beetje te ondersteunen. Misschien praat ik wel onzin, gedaan is gedaan. Nadat ik uit mijn bed ben gegaan (gelukkig ging dat wel weer redelijk snel en zonder veel pijn) ben ik zonder rekverband rond mijn borstkas in een stoel gaan zitten. Je kunt dan redelijk goed en snel een pijnloze stand vinden. Slechter slapen als in bed gaat haast niet, zodat ik zond 13.30 uur wakker werd.
Nu moet ik zeggen dat sinds ik mijn rekverband af heb, heb ik wel een zere plek boven op mijn borst (uiteraard komt het van dieper). Het kan zijn dat ik dat al eerder had maar door het verband in toom is gehouden, of het is juist gekomen omdat het verband te strak en in de weg zat. Hoe dan ook het doet zeer, maar het is niet pijnlijk. Voormij is zeer een milde vorm van pijn. Die zere plek die voel je vooral bij bewegingen, maar er is mee te leven. Het enige wat nog echt pijnlijk is dat zijn de steekpijnen bij niezen of plotselinge spierbewegingen rond mijn borstkast.
Verder vond mijn moeder me weer rechter op staan en vind ik zelf dat ik ook weer beter en sneller loop.
Trouwens was het eerst een crime om de fiets uit de kelder naar buiten te krijgen, vandaag heb ik de fiets naar boven (5 treden) getild. Ook dat was weer een overwinning.
Week 2 is enerzijds goed begonnen (alles gaat wat soepeler en met minder pijn), anderzijds valt het slapen nog tegen en heb ik plotseling last van een zere plek rond de borst die vaak irritant zeer doet.
Vanavond weer slapen op de stoel, gaat dat niet, dan kan ik morgen lekker uit slapen, alhoewel ik het liefst thuis slaap lekker in mijn eigen bed.......

Morgen heb ik een rustdag (afgelopen week was niet echt een rust week!) en maandag ga ik het weer proberen met mijn werk. Het moet lukken. We zullen zien.

dag 6 en 7

Gisteren, donderdag 4 februari, had ik weer een goede dag.
Na geslapen te hebben op een stoel ben ik 's ochtends eerst naar mijn moeder geweest. Ik moet zeggen om de fiets naar boven te krijgen (vanuit de kelder) dat viel niet mee en kostte even een auwtje, maar het ging al weer beter dan de vorige keer. Ook op de fiets komen (met de benen over het zadel heen!) en de eerste stap op de pedalen doen nog zeer, maar éénmaal op de fiets dan gaat het wel.
's middags zat bij de post een leuke kaart van mijn collega's uit Bussum en die zeiden, doe rustig aan, dus dat heb ik dan ook maar gedaan! Daar had ik natuurlijk geen problemen mee, want meer kan ik toch niet doen.
's Middags ook nog een aantal belletjes gehad van mijn collega's en ik kon merken dat het praten ook beter ging. Geen schorre stem en ook niet puffen naar adem!
Aan het eind van de dag merkte ik helaas wel dat het lichaam moeier werd, want alles ging weer wat moeilijker en voelde ik ook beter.....(maar ik voelde me niet beter!).
Ook deze nacht zou ik op de stoel door brengen, vanwege de angst voor het opstaan uit bed!
Vanochtend kwam ik eigenlijk vermoeid en minder goed uit stoel. Mijn zij voelde ik flink en was niet geheel pijnloos. The day after the night before!
Omdat ik mij moe voelde wilde ik eigenlijk toch in bed liggen. Het moet er toch een keer van komen.
Het er in gaan (en dat klinkt gek voor iemand die toch wel graag zijn bed in wil)ging moeilijk en vervelend. Op mijn zij (uiteraard wel de goede rechter zij) liggen deed pijn en om weer op mijn rug te komen dat duurde weer even, maar dan heb je ook wat... Boven wonder kwam ik pijn vrij te liggen en ik lag ook lekker. Nu is alleen het probleem dat ik altijd maar een kwartiertje op mijn rug kan liggen in verband met mijn rug. Toch hield ik het vol en wist alles bij elkaar zo'n vier uur in bed te blijven en ik ben nog weg geweest ook, want ik werd wakker!
Maar het lekkerste gevoel van dit alles (tot nu toe) is toch wel dat ik zonder erg veel pijn en met behulp van mijn handen en benen (!) redelijk prettig mijn bed ben uit gekomen. Dat was echt een overwinning. Vannacht dan maar weer eens proberen om de hele nacht goed in mijn bed door te komen.
Stapje bij stapje lijkt het steeds beter te gaan. en ook het pijngehalte van mijn gekneusde rib die nog altijd erg pijnlijk was lijkt ietsjes minder geworden te zijn. Ik kan dat niet uitleggen, maar dat moet je voelen (de gehele dag!). Het stemt mij eindelijk eens blij. Het geeft mij een blij gevoel.
Daar tegenover staat dat ik vaker moet hoesten en neus snuiten en dat veroorzaakt elke keer weer energieverslindende steekpijnen op. Je kunt ook niet alles hebben.
Op het moment dat ik dit schrijf is het precies een week geleden dat ik bij de Hakkelaars brug onder niets vermoedende omstandigheden op een stukje gladde wegdek pijnlijk onderuit ben gegaan. In die week is er heel wat gebeurd!

een tandje lager

Ik ben gisteren helemaal vergeten om te zeggen dat hele simpele dingen waar je niet bij stil staat toch pijnlijk kunnen zijn voor als je een gekneusde rib hebt. Gisteravond laat moest ik nog even tanden poetsen. Dat viel dus erg tegen. Net zoals je handen wassen, voorover buigen, iets optillen, jas of trui aan doen en als je een tijd hebt gezeten wat gaan lopen! Een paar kleine dingetjes die je laten voelen dat je er nog lang niet bent. Gelukkig is de pijn wel iets minder en draaglijker, al hoewel die steekpijnen bij snuiten, hoesten slijmophoesten, een plotselinge beweging maken wel erg pijnlijk blijven.

Terugkomend op het slapen van vanacht, kan ik alleen maar zeggen dat dat erg tegen viel. Ik kwam al niet lekker in mijn bed en eigenlijk heb ik helemaal niet één keer een pijnloze ligstand gehad. Ik kwam dus eigenlijk "moe uit bed" (en het ging nog gepaard met aardig wat pijn), want dat vreet energie. Op internet had ik ook wel gelezen dat de ene dag beter gaat dan de andere dag en dat je soms een terugval hebt, maar volgens mij kwam het omdat ik pijnstillers gebruik, waardoor ik, omdat je minder pijn voelt, meer doet dan wat je eigenlijk zou mogen. Daarom heb ik besloten om vandaag geen pillen te gebruiken met als gevolg dat je dus alles voelt wat je eigenlijk nog niet kunt. Kijken of het herstel dan beter/ sneller zal gaan. Ik hoop het maar, want eigenlijk wil ik volgende week weer aan de slag, er zijn alweer teveel klassen afgezegd. Maar ja, je moet het ook kunnen....
Voor vannacht heb ik een leunstoel klaar gemaakt om in te gaan slapen. Heb ik in ieder geval niet de angst voor de pijn bij het uit bed komen, want opstaan uit de stoel gaat een stuk makkelijker.

Morgen dag 6. Wat zal die dag mij brengen?

slapen, poepen, in bed, pijnstillers en neus snuiten

Gisteravond ben ik met een pijnstiller (Ibuprofen) naar bed gegaan. Na een nachtje op een stoel eindelijk weer eens lekker in bed? De eerste twee nachten na de val waren in ieder geval een nachtmerrie. Het in bed stappen ging redelijk, het zoeken naar een leistand zonder pijn ging al wat moeilijker, maar lukte wel. Ik moet zeggen dat ik redelijk heb kunnen slapen, het vinden van een nieuwe ligstand bij het verliggen blijft toch nog wat pijnlijk (maar gelukkig niet zoals de eerste twee nachten, dus de pijnstiller helpt!). Het probleem van het verliggen is dat als je een nieuwe ligstand zonder pijn zoekt niet zeker weet of je er één zult vinden!
Na een aantal kleine onderbrekingen 's nachts werd ik rond 9.00 uur wakker en ben tot rond 10.30 in bed blijven liggen. Het herstel in de eerste week is het meest bepalende voor de voortgang van je herstel. dus dan maar lekker niksen in bed, Maar je zult er toch een keer uit moeten en mijn herinneringen van de voorgaande twee keer waren verschrikkelijk (de reden ook om de vorige nacht op een stoel door te brengen). Het ging wel problematisch en met wat pijn, maar het ging een stuk beter en volgens mij was de pil uitgewerkt!
Nadat ik uit bed was gekomen heb ik "lekker" gegeten (het schijnt dat je van Ibuprofen minder eetlust krijgt en dat is ook wel zo), weer zo'n pik genomen, want het volgende stond op het programma: het uit en aankleden en poepen. Ik kan je vertellen dat er een groot verschil is tussen geen pil en wel een pil. Bukken en opstaan ging zonder heel pijnlijk. Nu viel het allemaal mee. Het is niet erger dan een zere rug. Van het poepen ging het afvegen daarentegen wel weer pijnlijk, maar het ging gelukkig wel!
Na 13.00 uur nog maar weer eens mijn bed ingegaan, uiteraard met pil. Het viel niet tegen, alleen het uitstappen ging dit keer weer wat pijnlijker. Dus vandaag heb ik lekker wat kunnen rusten.
Het enige nadeel van een pil is dat je overmoedig wordt, dat je denkt dat het beter gaat. Nu, ik kan je vertellen dat als de pil is uitgewerkt, dat je weer met je twee benen op de grond terug bent en dat er nog heel wat moet gebeuren voordat je weer alles pijnvrij en normaal kunt doen.
Wat dacht je van het vele keren je neus snuiten en het ophoesten van slijm. Zelfs met pil kost het je veel moeite en (wat) pijn, laat staan zonder een pijnstiller.
Ik ben blij dat het al wat beter gaat, ook al is het met een pijnstiller, want dat scheelt je enorm veel energie die je anders aan de pijnverwerking kwijt bent, maar ik weet ook dat het nog wel even duurt voordat ik weer de "oude" ben.....
Het herstel bij gekneusde ribben staat op 6-8 weken, maar gelukkig is het in ieder geval al ingezet.
Wanneer kan ik weer eens "lekker" mijn bed in? Ik probeer het vanavond maar weer eens met een pil.......

niet gelukt

Ik was de nacht redelijk doorgekomen. Uit angst voor de pijn bij het uit bed komen heb ik de nacht zittend doorgebracht op een stoel met daarbij mijn hoofd leunend op een andere stoel (uiteraard wel met een kussen).
Vanochtend gewekt door de wekker. Omdat deze niet direct bij mij in de buurt stond ben ik wel even bezig geweest om het uit te zetten. Toen wist ik al dat werken zinloos en zelfs niet mogelijk was. Heb direct de school en mijn werk gebeld dat ik te veel last had van de gekneusde rib(ben) en dat ik dus niet zou komen. Ik vind het heel jammer, want de school heeft toch weer veel moeite moeten doen om rijders voor de kinderen te regelen. Ik ben ook direct achter pijnstillers aan gegaan. Paracetamol helpt niet, maar op internet gezocht en ibuprofen zou helpen. Dat dus maar proberen.
Ik moet zeggen dat het inderdaad wat helpt en dat het na 5 uur is uitgewerkt.
Ook constateer ik dat als de pijn weer terug is gekeerd, dat deze erger lijkt te zijn (vooral bij het opstaan en bukken), korte steken.
In de tijd dat de pijn wat minder was heb ik mijn collega gesproken en zij zal al mijn klassen deze week afzeggen. DEZE WEEK BLIJF IK THUIS.
Ik ben in die periode ook nog even mijn bed in geweest. Er in gaan en er in liggen gaat goed, maar het uit bed gaan gaat je door merg en been. Ik heb zeker een kwartier nodig gehad om van die pijn te herstellen. Ik hoop dat de pijn snel wat minder wordt, want dat heb ik nu al wel gezien! Las ik vroeger nog wel eens lichtzinnig over een bericht dat iemand een gekneusde rib had opgelopen, nu weet ik wat dat betekent voor betreffend lijdend voorwerp
Had ik vroeger oorpijn, last van een zere rug, heb ik een paar keer een niersteen aanval doorstaan en als laatste pas nog een ontsteking in een kies, komt nu deze pijn er nog eens bij. Mocht ik kiezen wat ik het liefst zou willen hebben dan kies ik toch maar voor een zere rug, want dat is wel vervelend, maar dat stelt niets voor bij die andere pijnen.
Ik mag 3x per dag zo'n pilletje tegen de pijn nemen. Straks als ik naar bed ga, dan neem ik er nog één en dan hoop ik een lekker potje te kunnen slapen, alleen aan het opstaan moet ik nog niet denken.........