woensdag 31 augustus 2016

Second hand shop


Vanmorgen na het eten samen met Edi ruim een half uur bezig geweest met de
(versleten)  ketting. Alles wat we probeerden, de ketting bleef bij het kleinste tandwiel soms er af vallen en bij de grotere bleven we gekraak horen. Daarom zal ik deze vakantie niet meer fietsen, maar ja, dat is nog maar 3 dagen! Dus de laatste 3 dagen hou ik vakantie!
Met mijn 2 blaren net boven mijn hiel gaat het goed. Gisteren nog wat schrijnend en trekkend, maar vandaag niet meer. Een goed teken. 
Vanmiddag ben ik naar de (Steiner's) second hand shop gelopen. Slechts 3 km en mooi langs de aare.
In het hotel hebben ze een ruimte van 2000 m2 verdeeld over 4
etages. Ruimte genoeg om allerlei dingen kwijt te kunnen. Ik denk dat ik er zo de helft van mijn spullen kwijt zou kunnen, zoals mijn platenspeler, platen, muziekcassettes, luidsprekers, fietsen etc.
Toen ik een foto nam van oude legerfietsen (toevallig hadden wij het gisteren nog over  dat de militairen andere fietsen hadden in de bergen dan de racefietsen die ik o.a. gebruik!)
 kwam ik in gesprek met 2 op leeftijd zijnde dames.
Daarna vervolgde ik mijn weg naar boven. Als er een leuke (leg) puzzel was over de omgeving dan zou ik deze kopen, maar helaas dat was er niet! Ik heb wel genoeg andere "rommel" (of je moet er net in zijn geinteresseerd) gezien. Ben er zeker 45 minuten geweest voordat ik weer naar "huis" zou lopen. En ben ik er voor niks geweest?
...........................................................................Nee, want ik heb iets voor mijn verzameling gekocht!

N.B. Naast konijnen (knuffels klein en groot, van steen, hout) verzamel ik ook miniatuur fietsen!


dinsdag 30 augustus 2016

versleten ketting


Vanmorgen was het nog een beetje somber bewolkt weer en fris. Afhankelijk van of en wanneer het weer zou gaan opklaren zou ik beslissen wat ik ging doen. Bleef het bewolkt dan zou ik naar Goldwil lopen en daar een tweedehands winkel gaan bekijken (tip
van Bert en Marijke), anders zou ik via Grindelwald naar de Grote Scheidegg gaan fietsen.
Rond 12.00 uur werd al duidelijk dat het steeds mooier werd, dus besloot ik na het eten te gaan fietsen naar de Grote Scheidegg.
Kon merken dat ik al weer een aantal dagen niet gefietst had, want ik had weer aardig wat kracht in de benen. Tijdens het eerste klimmetje reed ik bij iemand weg die achter me kleefde! Kon een lekker zwaar verzet rond krijgen. Tijdens een aantal haarspeld bochten wilde ik terug schakelen naar het kleinste tandwieltje voor en dat pakte helaas niet goed uit. De ketting vloog er af en met moeite kreeg ik hem er weer op. Even weer uittesten en weer vloog hij er af. Tevens maakte hij bij sommige versnellingen een ratelend geluid. had er geen goed gevoel bij. Ben omgekeerd en naar de fietsenwinkel gegaan om te vragen of hij mijn versnelling weer goed wilde afstellen. Bleek dat de ketting versleten was en vervangen moest worden! Dat niet alleen, ook de achterste cassette vervang je bij een nieuwe ketting! Hij leerde me ook, dat de voorste tandwieltjes pas de keer er na vervangen hoeven te worden. Dat wist ik nog niet!
Voor de technici: Bij een ruimte van 0,8 mm tussen de schakels moet je  gaan opletten. Bij 1,2 mm moet je ketting gaan vervangen, bij mij was de ruimte 2,1 mm!

Hij vroeg hoe lang ik met deze ketting fietste? Iets meer dan 1300 km. Dat is wel vreemd, want een ketting gaat zeker wel 3000 km mee. Vroeger (15-20 jaar geleden) deed ik minstens 5000 km met een ketting. Eigenlijk geloofde hij me niet, dat alles toen ik de fiets kocht vernieuwd was!
Ik zal morgen zelf nog eens naar de  ketting kijken en deze proberen zo af te stellen dat hij er niet meer af kan vallen en dan nog wat in de buurt fietsen, zoals de Beatenberg. De tocht Schallenberg-Glauben Buëlenpas- Brunig zal ik helaas niet meer kunnen fietsen, maar er zijn ergere dingen, niet waar! De fiets zal ik pas volgend jaar weer gaan gebruiken als ik in de bergen wil gaan fietsen. Dan zal ik alles gaan vernieuwen, maar dat duurt nog even!








maandag 29 augustus 2016

Druk


Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik graag met woorden speel. De nederlandse taal leent zich daar bijzonder goed voor. Dat komt omdat er voor een bepaald woord meer betekenissen zijn, letterlijk en figuurlijk, gezegden, spreekwoorden enz. enz. Nederlanders hebben hier al moeite mee, laat staan  buitenlanders! Ik heb nog nooit mee gemaakt dat als ik in het buitenland ben iemand uit dat land nederlands tegen me begint te praten (behalve natuurlijk familie of mensen met een nederlandse achtergrond!) en als een buitenlander in nederland komt dat die opeens nederlands tegen me gaat praten. Nee, dan passen wij ons aan!
Maar goed, daar hoeven we ons niet druk over te maken, dat is nu éénmaal zo.
Vanmorgen hoorde ik bij het weerbericht dat er vandaag en morgen een lage druk gebied over Zwitserland komt, die uiteraard wat regen laat vallen, maar ook de warmte (+30 graden) verdrijven zal. Gisteren was het nog drukkend weer. Maar goed later in de week komt er weer een hoge druk gebied boven Zwitserland!
Ik ben vandaag druk bezig geweest met allemaal verschillende dingen. Lekker op mijn gemak. Heb geen tijdsdruk, of dat ik iets moet doen, dus ben ik vanmiddag na het eten gewoon een eindje wezen wandelen door Interlaken. Dat heb ik al een tijd niet meer gedaan.In ruim een uur 6,5 km gelopen, dingen bekeken. Het was redelijk druk in de winkelstraat. Ik geloof dat ik een cursus arabisch moet volgen, want tegenwoordig staat alles aangegeven in die voor mij onleesbare schrift! Ik heb de indruk dat de meeste touristen tegenwoordig ook uit die landen komen.
Over druk gesproken, las vandaag in de krant dat er 20.000 kubieke meter ijs van de Eiger-Hänggletscher naar beneden is gestort. Gelukkig is alles onder controle.
Eénmaal weer terug even gesproken met de buurvrouw, Edi geholpen met zijn computer, lekker  zwitserse rösti (met ei) gegeten,  ruim 45 minuten gesjoeld, nieuws en weerbericht bekeken en 1 tegen honderd in het zwitsers gekeken (ja, is duidelijk anders!). Bekijk hier de uitzending!
Ik zal in ieder geval niet mijn snor drukken, morgen ben ik terug!

zondag 28 augustus 2016

Harder Kulm


Vandaag om 11. 00 uur vertrokken in de geleende bergschoenen van Buurvrouw Carla. Op weg naar dat mooie restaurantje daar boven op de berg. Je kunt er met het baantje in 10 minuten zijn, maar zelf doen is natuurlijk leuker. Of te wel een klim van 567 meter naar 1322 meter over 3,6 km en in 1 uur!
Het was weer een pittig klimmetje, maar niet zo gevaarlijk als het klimmetje naar de Gaulihuëtte!
Onderweg natuurlijk weer wat meegemaakt of mensen gesproken, dus het was weer een interessante, leuk en mooie wandeling. Eerst komt er een jonge (rond 20 jaar) naar me toe en vraagt in het engels of dit pad naar dat restaurant boven gaat.Ja en hem tevens (tot wel5x toe) verteld dat hij het
witrooodwit teken (teken van een bergweg) moest volgen. Elke keer weer vroeg hij mij bij een splitsing hoe nu verder! Hij liep eerst sneller, maar later heb ik hem alleen nog boven op de top gezien! Kwam onderweg ook nog een man en vrouw  op leeftijd tegen en die vertelde mij dat ik de eerste persoon was die ze klimmend tegen kwamen. De andere mensen gingen alleen naar beneden!

Boven op de top na het maken van vele foto's ben ik wezen eten op een banke en heb nog een heel verhaal gehoord van iemand die oorspronkelijk uit Leipzig kwam (hij was van het jaar 1938), is naar Duitsland en later naar Zwitserland gegaan, heeft daar zijn vrouw leren kennen en woont nu in Boningen. Het was zijn 154ste keer dat hij samen met zijn hond naar boven is gelopen. Afdalen doet hij met het baantje!
Ik dacht dat er een steentje in mijn schoen zat, wat ik voelde wat aan de achterkant van mijn been in de schoen (boven de hiel). Deed de schoen uit om het steentje er uit te halen, maar bleek dus dat er een redelijke blaar zat. Zowel links als rechts. Niet onder op mijn voet, daar had ik nergens last. Thuis 2 blaarpleisters er op gedaan. Kijken hoe het morgen er uit ziet. Dan zou het in de middag gaan regenen, dus zullen we binnen wel wat leuks gaan doen!
De terugweg via de andere kant deed ik niet helemaal goed. Zat op een gegeven moment op 1380 meter hoogte bij Wanniwald en dat ging richting de Brienzersee. Dus ben ik maar omgekeerd en via de bergweg weer naar beneden gegaan. Ik wilde eigenlijk via de
wandelweg (redelijk vlak en met steentjes) terug, zeker met de 2 blaren, maar daar kwam ik pas na 2 km afdalen, dus was ik bijna al beneden.
Waarschijnlijk was ik de stevige schoenen niet gewend en zijn de blaren ontstaan.
Nu maar kijken hoe het met het slapen gaat!




Nog even wat sfeer proeven van boven!

zaterdag 27 augustus 2016

Alpenbrevet

Vandaag ben ik wezen kijken naar het tennis toernooi van de tennisclub in Interlaken, waar mijn zus en zwager spelen. Een dubbelspel toernooi, waarbij elke ronde geloot wordt wie samen spelen en tegen wie. Alle sterktes werden door elkaar gehaald. Ik geloof dat iedereen zo'n 6 spelletjes heeft gespeeld. Met de warmte viel dat niet mee. Als toeschouwer was het best wel te doen! Hele mooie

passeerslagen en slagenwisselingen werden afgewisseld met domme fouten. Niet dat ik het niet zou doen (ik heb nog nooit tennis gespeeld!), maar aan de reacties te zien/horen hadden ze het wel beter kunnen doen! Uiteraard ging het niet om het winnen, maar om de gezelligheid. Heb ook nog met een aantal mensen gepraat.
Dus weer een mooie en gezellige dag gehad, waarbij ik met een spelletje yatzee de dag goed afsloot, want eindelijk heb ik na jaren spelen weer eens yatzee gegooid! Daar kan ik dus weer jaren op teren!
Heb ik het gisteren even gehad over de Jungfrau marathon, die straks weer gelopen gaat worden, vandaag heb ik iets op tv gezien, wat volgens mij nog veel zwaarder is. Daarover later meer.
Vandaag kon je ook weer wat zwaars doen, fietsen in de bergen over 3, 4 of 5 cols! Het Alpenbrevet.

Ik heb het er al eens over gehad, omdat ik die 3 passentocht al vele malen voor me zelf heb gefietst (zelfs op zondag 8 augustus nog in 7,15 uur), maar ook omdat ik een keer heb meegedaan op de wedstrijddag zelf. Dat is al weer heel wat jaren geleden. Heb alles thuis nog liggen (in de kast met allemaal fietsspullen). Zal als ik thuis ben de gegevens/foto's hierbij vermelden/plaatsen.


vrijdag 26 augustus 2016

boven de 30 graden

Vandaag zou het erg heet worden. Eigenlijk een dag om niets te gaan doen. Dat is het echter niet geworden, ook al was het niet veel en konden we het in onze eigen tempo doen.
Uiteraard weer heerlijk gegeten, maar ook boodschappen gedaan. Tevens gekeken naar mijn derailleur die niet altijd goed schakelt en aardig wat kraakt. Ben een tijdje wezen pielen met 2 schroefjes, maar dat schoot niet op!
's Middags kwam mijn nicht met Zoé langs en hebben we een groot deel van de middag onder een zonnescherm gezeten op het zitje buiten. Edi ging daarna nog aan het werk met een kast (die we later samen van de kelder naar boven hebben gebracht), ik ging wat wandelen door Matten (iets meer dan 2 km), want ik wilde een foto maken van een spandoek over de Jungfraumarathon!  Een hele zware klim marathon waar een hele tijd terug onze zwager Willem aan heeft meegedaan en uitgelopen! Voorwaar een hele grote prestatie. Mocht je nog mee willen doen, dit jaar wordt deze gelopen op zaterdag 10 september.
Hier een impressie van vorig jaar:

De Jungfrau is de berg waar je vanuit de tuin van mijn zus op kijkt! Volgens mij ligt er momenteel weer aardig wat sneeuw en ijs! Gelukkig dat bij deze temperaturen dat ijs ook in de koelkast ligt!
Aan het eind van de middag hebben we samen nog 45 minuten tafeltennis gespeeld. Er stond weinig wind en we speelden in de schaduw, dus een stuk koeler.
Na het eten wilde ik toch nog even een half uurtje langzaam fietsen door Matten, Interlaken en Boningen en  gelijktijdig nog even bezig geweest met mijn derailleur (wat helaas niks nieuws opleverde) tot dat het donker werd. Nog even een tijdje in het donker buiten in de heerlijke koelte gepraat over vroeger voordat het weer tijd werd om naar bed te gaan, want morgen weer vroeg op. Mijn zus en zwager spelen dan mee op een tennis toernooi. Dan ga ik natuurlijk kijken!
                                                                     



donderdag 25 augustus 2016

Rondje Thunersee

Het was wel weer lekker om in een gewoon bed te slapen. heb dan ook heerlijk geslapen en omdat ik vanochtend toch niks dringends van plan was heb ik wat langer op bed gelegen dan normaal.
Samen met mijn zwager aan het ontbijt en thee gedronken op het zitplaatsje. 's Middags na het eten hebben we gekeken naar de fiets en voor mijn tochtje (ik wilde vandaag wel wat fietsen, maar niet echt zwaar!) hebben we de zender weer vast gekregen op de fiets en heeft het vandaag prima gedaan. Na de tocht zat deze nog stevig vast.
Sprak ook nog even buurvrouw Carla en kreeg haar bergschoenen te leen, voor als ik nog een bergwandeling zou willen maken. Misschien net een maatje te klein, maar voor alsnog het proberen waard! Wie weet?
Vandaag wilde ik een rondje om de Thunersee maken. Iets meer dan 50 km en je kunt van beide kanten een zwaar klimmetje bij doen. Heb ik niet gedaan., alleen op de terugweg ben ik bovenlangs via Krattigen gegaan. Had vandaag goede benen, ook al was het natuurlijk niet echt zwaar, maar de klimmetjes die er waren deed ik in een zwaar verzet (totaal vandaag 377 hoogtemeter gefietst), wat betekent dat de krachten in de benen weer terugkomen. Het herstel gaat op een oudere leeftijd waarschijnlijk langzamer!
Onderweg nog een aantal foto's gemaakt van o.a. de Jungfrau, maar ook van restaurant Luegibrüggli,
die passeer ik altijd halverwege het klimmetje naar de Beatenberg.



Na de tocht heeft Edi mijn stuurlint hersteld. Deze was los gegaan en die had ik provisorisch gemaakt. Nu heeft hij het professioneel gemaakt. Dus de fiets is bijna weer 100%. Nu nog de derailleur (versnelling) beter afstellen, want deze loopt niet helemaal meer lekker. Heb al verteld dat ik daar niet zoveel van weet, maar heb nu een paar keer onderstaand filmpje bekeken, dus dat gaan we morgen dan maar proberen!





woensdag 24 augustus 2016

Weer terug in huize Trauffer


Vanmorgen lekker lang in bed blijven liggen, wel tot 8.30 uur. Daarna alles lekker langzaam gedaan.
Eerst opgefrist, daarna lekker gegeten en toen begonnen met het opruimen van alle spullen, zodat en de tent en de auto leeg waren.
Het was weer schitterend weer, geen wolkje aan de lucht en de zon kon alles lekker droog schijnen!
Om 12.00 uur eerst nog even alles (op druiven en 2 avocado's na) opgegeten. Toch een tijdje gekletst en toen begonnen met het schoonmaken van het grondzeil. Daarna met het afbreken van de tent (om hem sneller droog te krijgen heb ik deze iets verplaatst) ging het minder voorspoedig, maar kreeg het tenslotte toch voor elkaar. Toen van voren af aan de auto weer ingeladen. Onderop de tafel, stoel en slaapmat, dan de fiets en daarna de rest (4 tassen, 3 rugzakken, een emmer, een afwasteil en wat losse dingen!). Ik had het idee dat ik de eerste keer alles makkelijker er in kreeg, maar uiteindelijk zat alles in de auto. Een minpunt was dat de zender van mijn draadloze fietscomputer van het frame is gevallen. Kijken hoe we dat t.z.t. weer zullen oplossen! Als hij het straks nog doet zal ik hem wel met plakband moeten vastmaken omdat de lijm hoogstwaarschijnlijk uitgewerkt is! Wordt vervolgd.
Nog even afscheid genomen van Anita en haar moeder, ze vond het jammer dat ik wegging, maar heb haar verteld dat ik volgend jaar weer zal terugkomen. Tenslotte heb ik nog wel een aantal dingen te doen!
Om 14.30 uur startte de auto (na een maand stil te hebben gestaan) in 1x en was mijn vakantie op Camping Grimselblick teneinde.
Om 15.15 uur kwam ik in Matten aan. Eerst wat even uit de auto gehaald, samen met mijn zwager thee gedronken (mijn zus ging net naar haar werk), relax op het zitplaatsje gezeten en 's avonds weer heerlijk gegeten. Echt huize Trauffer. Na het eten 4 spelletjes rummikub gespeeld. Nu nog even mijn weblog en dan weer in een gewoon bed slapen. En morgen, ja dat zien we dan wel weer. Het weer blijft voorlopig erg mooi en warm./////////////////

dinsdag 23 augustus 2016

zere benen

Vanmorgen had ik moeite om uit mijn bed te komen. Stijve benen en "musclekater" zoals Anita dat zegt! Voelde meteen al aan dat die lange tocht niks werd. Ben dus maar even blijven liggen totdat ik zin had om er uit te komen. Stond dus pas om 7.30 uur op. Het gevoel van spierpijn deed me wel steeds herinneren aan die fantastische wilde bergwandeling van gisteren. Ondanks de pech was het een geweldige ervaring en belevenis die naar meer smaakt (heb vanavond al een nieuwe tip gekregen!). De spierpijn is van de afdaling van gisteren. Trouwens spierpijn is een goed teken, want daar worden je spier(vezels) sterker van!
Ik wilde wel nog wat fietsen, maar moest wel aan mijn benen denken.
Voordat ik om 9.30 uur op de fiets zat heb ik nog afscheid genomen van Florian en Lisette. Zij waren in januari getrouwd en hielden nu hun honeymoon  hier op de camping voor familie, vrienden en kennissen. Een leuk stel en heb regelmatig met ze gepraat. Als ik ooit was getrouwd had ik mijn feest ook in Zwitserland willen houden! Het groepje ging vandaag naar Mürren om te klimmen en zouden daar dan een nacht in een hut slapen, dus zou ik ze morgen dus niet meer zien.
Tijdens het fietsen bleek dat ik wel kracht in mijn benen had, maar voelde ik wel, vooral de bovenbenen. Tevens leek het wel alsof het zondag was, veel verkeer op de weg! Dus eerst over de Brunig, daarna afdalen naar Brienz en via de vlakke kant weer terug naar Innertkirchen, goed voor 45 km. Heb ondertussen 1300 km achter de rug, maar het lijkt alsof 51/2 week fietsen in de bergen te lang is, ook al heb ik het afgewisseld met hardlopen en pittige bergwandelingen!
Toen ik weer terug was op de camping heb ik ook nog afscheid kunnen nemen van een jong stel uit Zwolle, die "alles dragend" zijn gekomen via de trein. Zij gingen ook met het boemeltje naar Meiringen  (die langs de camping rijdt) Zurich en daarna met de nachttrein weer naar huis. Heb nog een foto voor ze genomen dat ze er alletwee  op staan voor het gebouw. De meeste mensen waar ik contact mee had zijn intussen vertrokken. Er zijn dit jaar en momenteel veel spanjaarden en mensen die een taal spreken die ik niet beheers..
Voor het eten alvast de camping betaald, want morgen (in de loop van de middag) verhuis ik weer naar Matten. Daar zal de familie gezelligheid weer op de voorgrond komen (tafeltennissen, samen boodschappen doen en natuurlijk kletsen).
Ik was dit jaar braaf geweest, dus van Anita mag ik volgend jaar weer terug komen -) Gelukkig maar, want er zijn nog een aantal dingen die op mijn verlanglijstje staan om te doen. Maar ja, kan natuurlijk ook in april/mei gaan zoals vroeger! Het is een hele leuke en fijne camping, Bruno en Anita zijn fantastische mensen om een kleine camping te leiden, er komen veel mensen terug, dus je ziet altijd wel bekenden en iedereen komt voor hetzelfde, nl bezig zijn in de natuur.
Voorlopig voor het laatst in het gebouwtje voor mijn dagelijks verslag. heb nog steeds een stijf gevoel in de benen en de kuiten doen nog een beetje zeer.
Morgen lekker uitslapen (al hoewel, ze zijn aan de overkant van het water druk aan het werk!)dan kan de tent mooi drogen!
Heb nog 1 opmerkelijk verhaal. Anita en ik spraken met een frans echtpaar van 77 en 80 jaar. Wat hadden zij vandaag gedaan? Ze waren helemaal naar de top van de Susten gefietst. Mijn petje af voor de twee, want dat is een ongelofelijke prestatie. Ik heb er dit jaar al veel moeite mee, hoe zal dat over  20 jaar zijn!

maandag 22 augustus 2016

Gaulihut



Om 6.45 stond ik op, en éénmaal buiten was het bar koud. Heb meteen maar mijn jack aangedaan!
Gisteren aan Bruno, de campingbeheerder, gevraagd of hij een leuke klimtocht wist van rond de 8 uur (heen en terug). Ja, dat was de wandeling naar de Gaulihut. Dat kon zeker door iemand met een goede conditie in 8 uur gelopen worden! Met wat rust en etenstijd komt er dan nog een uurtje of zo bij!  Dus dat gingen we vandaag ook doen.
Om 8.15 uur liep ik met mijn regenjack aan (omdat het nog zo fris was) en mijn rugzak op mijn rug (met daarin de bidon die ik van de Tweemaster als afscheid heb gekregen en ik moet zeggen, het water bleef daar heerlijk koud in!) de camping af.
Eerst het pittige klimmetje, daarna het Urbachtal en de echte klim beginnend met een stenenpad begon op 88 meter hoogte. In 7,5 km wordt er dan geklommen naar 2200 meter hoogte. Na 1 km kwam je in het bos en daar begon het al heel erg pittig te worden (later toen ik hier ging afdalen bleek het eigenlijk wel mee te vallen vergeleken met wat  nog ging komen) en kreeg ik te maken met de eerste pech. Het hengsel van de rugzak ging kapot, zodat ik deze eerst op één rug (maar dat klom niet echt lekker) en later in mijn rechterhand vast had. Met mijn linkerhand hield ik mijn fototoestel, die om mijn nek hing, in bedwang. Je moest goed oppassen bij die verschillende steile stukken en soms ook wel gevaarlijke plekken. Op de heenweg kwam ik tussen de schapen te lopen, op de terugweg tussen de koeien.  Op 1450 meter hoogte kwam ik er achter dat je ruim 5,5 uur bezig bent met de klim naar de Gaulihut! Dat viel wel even tegen. Dan maar  naar de Mattenalpsee dat is een uurtje korter. Dus op 1850 meter hoogte (de 400 hoogtemeter werd bedwongen in 1,7 km klim!) linksaf richting Mattenalpsee. Eerst nog een stukje omhoog voordat je opeens steil naar beneden ging. Kwam daar de eerste mensen tegen (was ondertussen bijna 11.30 uur). Die zeiden me dat het nog 30 minuten naar dat meertje was en daarna nog een uur naar de Gaulihut. Nadat de 3 personen waren doorgelopen zag ik dat mijn rechterzool los was gegaan en dat maakte alles natuurlijk een stuk gevaarlijker. Je klimt/daalt niet zo lekker met een "halve zool". Dus besloot ik eerst maar eens even wat te eten, drinken (koud water uit de bidon) en mijn polarhorloge weer op te laden (die was bijna weer leeg). Zag ook meteen dat het GPS systeem het weer eens niet deed (ja, ik blijf voorlopig toch nog even met die rotzooi van Polar zitten, ik zal straks mezelf een mooi verjaardagskado geven in de vorm van een mooi horloge van Garmin, met hartslagmeter in het horloge, een perfect GPS systeem en een batterij die zeker 10 uur mee gaat), deze dure miskoop deed het in de afdaling wel goed! (heb ondertussen een mailtje naar ze gestuurd hoe ze dit kunnen verklaren).
Na het eten heb ik besloten omdat ik toch zo'n 4 uur wilde klimmen, om geen risico te nemen en om te keren naar de camping. Fototoestel in mijn rugzak die ik in mijn rechterhand hield, zodat ik mijn linkerhand kon gebruiken om het één en ander op te vangen. Op een aantal uitglijders, struikelingen na ging alles goed, ook bij de wat gevaarlijke plekken. Je kunt natuurlijk wel een goede conditie hebben, maar zowel het klimmen als afdalen was zo snel dat je uberhaupt nooit sneller zou kunnen.
Op de camping (ik kwam om 15.15 uur binnen) heb ik na enkele stretch oefeningen, meteen een andere rugzak klaar gemaakt voor morgen (ik heb er 3 bij me, dus kan nog even voort. Deze is wat groter) en de kapotte rugzak gebruik ik nu om allerlei kleine dingetjes in te doen. Daarna nog wat chips gegeten en in het zonnetje gezeten.
Hieronder een filmje van al mijn gemaakte foto's. Heb er aan het eind ook maar een foto van de Mattenalpsee bij gedaan! Volgend jaar neem ik mijn bergschoenen in ieder geval mee (kwam trouwens iemand tegen die op "kaplaarzen" liep! Met al dat water misschien niet eens zo'n slecht idee.



 
Nu maar hopen dat morgen alles goed gaat!

zondag 21 augustus 2016

fietscomputer


Het wolkendek had vandaag aardig wat tijd nodig om te herstellen van de afgelopen nacht. Je zag de wolken wel optrekken, maar het duurde tot 11.00 uur voordat de zon er goed doorkwam.
De beide banden waren nog goed hard en vanmiddag zou ik dit dus testen met een klein fietsritje naar het Urbachtal, Unterstock en Meiringen.
Dus ik kon na het (vroege) middageten (ik had vanmorgen al om 08.00 uur gegeten) gerust vertrekken. Alle tijd, dus nu even voor de "aangename"dingen!
De tocht begon met een pittig klimmetje van 1,5 km, daarna vlakt het af en fiets je vals plat naar het eind van het Urbachtal, Urvachvosses geheten. (deze foto heb ik van internet, want zulk mooi weer hadden we vandaag niet!)

Aan het eind van het klimmertje had mijn fietscomputer helemaal geen beeld meer. Omdat deze al een aantal dagen steeds oplichtend beeld liet zien had ik voor de zekerheid maar een batterijtje meegenomen, want een bijna leeg batterijtje zou waarschijnlijk het probleem zijn. Dat bleek dus ook.
Nu heeft deze computer een klein verhaal. Ik kreeg deze bij mijn fiets, maar zonder beschrijving, alleen een snelgids. Nu heb ik een stuk of 5 fietscomputers voor elke fiets weer een ander en ze werken niet allemaal hetzelfde. Had al wat problemen met instellen, maar op de dag van vertrek kwam ik achter het instellen van een aantal belangrijke functies. Dus met een beetje geklooi kreeg ik het (zowel instellen als de batterij er in!) voor elkaar. Werd er direct ook wijzer door, waardoor ik éénmaal weer terug op de camping alles opnieuw en nu helemaal goed heb ingesteld! (elk nadeel heeft zijn voordeel nietwaar!).
Op de weg terug ben ik nog even eerst rechtsaf naar Unterstock gefietst, ook een klein klimmetje. Tijdens de afdaling heb ik de foto genomen die nu boven het bericht staat, met zicht op Innertkirchen en links op de achtergrond het klimmetje naar de Aareschlucht, waar ik later dus overheen zou fietsen om in Meiringen te komen. Ondertussen was het wolkendek weer aardig dicht getrokken en somberder geworden dat ik maar besloot een rondje in Meiringen te doen en weer terug naar de camping.
Daar constateerde ik dat beide (binnen)banden het goed hebben gehouden. Dat is voor mij een lekker gevoel. Nu kan ik weer een mooie tocht met een gerust gevoel gaan fietsen.
Ik heb op de camping nog 2 dagen. Morgen ga ik een bergwandeling doen naar 2200 meter hoogte (er staat heen een tijd van 5 1/2 uur voor) naar de Gaulihütte en dinsdag ga ik het rondje van Bruno fietsen (ruim 160 km met een stijging van ruim 3500 meter hoogte) met o.a de glaubenbergpas en de glauben-buëlenpas (nu van de andere kant). Beide dagen mooi, warm zonnig weer. Daar doen we het voor!
Dus 2 lange en zware dagen en vroeg op. Ga dus nu vroeg naar bed en morgen weer genieten. Dan weer op een andere manier!

zaterdag 20 augustus 2016

storing

Vanmorgen stond ik lekker vroeg op. Om 7.45 uur zat ik al op mijn stoel in het zonnetje mijn dagelijkse (jaar scheurkalender) sudoku te maken. Was maar goed ook, want je zag toen al de bewolking steeds dichterbij komen. Om 8.15 uur was de zon weg en zouden we de hele dag een dik
wolkendek krijgen/houden. Er zou een storing van Frankrijk via Zwitserland (helaas niet Nederland! -)) naar Polen gaan. We zouden aardig wat regen krijgen. De verwachting was dat deze vanaf een uur of 12 zou beginnen.
Daarom eerst maar even een 10 km loop gedaan. Ging redelijk, niet echt (zeer) hard gelopen. Eerst langzaam beginnen en dan later wat versnellen. Het was een nuttige training! Tijd was redelijk 53 en een halve minuut.
Mijn polar horloge heeft via de automatische registratie alle km tijden genotuleerd!

Tot onze grote verbazing bleef de regen weg! Florian had nog even op zijn weerapp gekeken naar de zwitserse buienradar en zag dat we waarschijnlijk erg veel geluk zouden hebben en dat heel veel regen langs ons heen zou gaan. De echte regen zou pas rond 18.00 uur beginnen!
Hebben wij camping gasten geluk, want zo is het veel gezelliger op de camping. Over geluk gesproken, omdat het relatief droog bleef ben ik 's middags aan de slag gegaan met de binnenband van mijn voorwiel. Uiteraard eerst nog een keer geprobeerd met pompen, maar daarna snel een nieuwe binnenband erom gelegd. Deze was vrij snel goed hard! Heb die kapotte band bekeken en zag dat het ventiel niet goed in/op de band zat. Sterker nog er zat daar een (groot) gat! Heb dus veel geluk gehad dat ik gisteren weer goed op de camping ben gekomen zonder ongelukken. Het is mij een raadsel dat dat gat er in is gekomen (heb gisteren voor de eerste keer sinds ik de fiets heb de banden opgepompt) en dat de band met dat gat niet helemaal leeg liep tijdens het fietsen!
Maar goed, morgen even kijken of beide banden nog hard zijn, misschien een klein stukje rijden als test. Zat te denken aan Unterstock of Urbachtal (zie zaterdag 13 augustus!).
Wat het weer betreft ziet het er goed uit. Tot en met eind volgende week zal het mooi warm en zonnig weer blijven. Dat betekent dat ik woensdagochtend in ieder geval de tent droog binnen zal krijgen. Daar ben ik erg blij mee, maar ja het duurt nog 4 dagen. We wachten af.
In ieder geval waren wij in een goede bui, want de voorspelde bui(en) bleven uit. Op wat motregen na zo goed als droog.
De eerste regen zal pas rond 22.00 uur vallen tot diep in de nacht, maar daar heb ik geen last van.Dan lig ik in bed.
Ik heb er een leuk klein filmpje van gemaakt! De rode x is ongeveer de plek van de camping.




vrijdag 19 augustus 2016

Pech!

Het duurt even, maar dan heb je ook wat! De regen van gisteren heeft nog tot vanmorgen 04.00 uur geduurd, maar toen ik éénmaal om 08.00 uur opstond (samen met de nieuwe buren, jongelui!) begonnen de wolken al gestaag naar boven te verdwijnen (waarom deden ze dat gisteren niet?!) en kwam de zon steeds beter te voorschijn. Inderdaad, na regen komt zonneschijn!
Wat betreft die jongelui, een pas getrouwd stelletje had een aantal vrienden uitgenodigd om dit hier op de camping te vieren. Ze blijven hier 3,5 week en iedereen die wil kan dan langskomen. Een stelletje dat gekomen is had een tent meegenomen die zo lek is al een mandje (zo zei die jongen het me zelf!). Die hebben dus afgeklopen nacht in het gebouwtje geslapen en dat ging prima. (aankomende nacht zou het tot 06.00 uur droog blijven!)
Zou vanmorgen de wekelijkse wandeling naar Meiringen doen om boodschappen te doen en 's middags 3x de Brunig over met de fiets.
Voor ik echter op pad ging gingen er twee italiaanse motorrijders op weg. Eén ervan had een actie
camera op mijn helm zitten. Was wel een gaaf gezicht!

Dus zo gezegd zo gedaan op pad. Op de plekken waar de zon nog niet geweest was, was het redelijk nat, dus oppassen nietwaar. Bij de afdaling kon ik goed op het grindpad zien wat voor een werking het water had op de weg. Hele grote gleuven in het wegdek. Toen ik bij Meiringen aankwam zag ik dat de Brunig nog in de wolken was (niet van mij!), dus het was een goede beslissing om pas vanmiddag te gaan fietsen.
Verder was het weer wel heel zonnig geworden en dat zou het ook blijven tot 19.00 uur, toen verdween de zon nl. achter de berg!
Na de wandeling en inkopen (bananen, druiven, avocado, brood, eieren en chips!) eerst lekker gegeten en gedronken. Ook al was ik bijna bij mijn tax van 2 liter, ik had geen moeite om nog een halve liter water achter over te slaan (daar zou het die dag ook niet bij blijven!).
Rond 14.00 uur op de fiets gestapt. De nieuwe binnenband achter was nog steeds goed hard, dus ik had het goed gedaan ondanks mijn 2 linker handen!
Tijdens het klimmetje bij de Aareschlucht voelde ik echter dat het niet goed zat. Gek gevoel bij het staan in de pedalen. De voorband was helemaal niet zo hard meer. Hoe dat kon weet ik niet, maar bovenop het klimmetje (had intussen een aantal fietsers voorbij gereden, had duidelijk weer goede benen!) heb ik met mijn pomp geprobeerd om de voorband weer goed hard te krijgen, maar dat ging niet. Dus dan maar voorzichtig weer naar beneden terug naar de camping. Daar heb ik (ook nog eens samen met een Duitser uit Kaiserslautern, waar ik zeker 45 minuten gezellig mee gepraat heb) geprobeerd met een vaste pomp de band op te pompen, maar al snel was duidelijk dat OOK dit ventiel niet goed was, de lucht ging er net zo snel weer uit, zonder ook maar helemaal leeg te komen.

Dat betekent dus dat ik er weer een nieuwe binnenband op moet zetten. Het is gelukkig nu het voorwiel dat gaat sneller!
Ik had er vandaag niet meer zo veel zin in, ook niet om weer wat te gaan fietsen (was het te laat voor geworden), dus dat zal ik morgen doen (en tevens kijken of de band misschien lek is, water genoeg!) als we weer wat vochtig weer krijgen. Dan komt er zo wie zo niets van fietsen.
Dan maar (en dat vond ik eigenlijk geen straf!) lezen in het zonnetje! Vandaag uit het boek "in evenwicht" van Mary Bond. Een boek over je houding, wat erg belangrijk is voor een goede rug. Niet alleen voor mensen die problemen/pijn hebben met hun (slechte)rug.
Heb natuurlijk nog niet alles gelezen, maar het lijkt mij best interessant. Het is de bedoeling dat je ook nog wat oefeningen gaat doen, maar vooral dat je je bewust bent met wat je doet bij bewegen!
Ja, als je éénmaal aan het lezen bent gaat de tijd snel.
Nu nog even mijn verslag maken, dit keer wat sober, maar het kan tenslotte niet altijd caviaar zijn.
De jongelui kwamen vanavond rond 21.00 uur terug. Ze hadden een klim van ruim 8,5 uur gemaakt aan de andere kant van de Susten, ze waren bekaf!
Ik duik zo meteen mijn bed in. Eerst nog even wat chips! (na de vakantie gaan we wel weer afkicken met alles!). Na 4 nachten tik tik muziek zal dat ook wel weer afkicken wezen, maar zal wel lekker slapen worden! Morgen gaan we weer aan de slag!