mijn vakantiekaart 2008 is binnen

Vandaag is mijn ansichtkaart van deze vakantie binnen gekomen. Het kan zijn dat niet iedereen mijn ansichtkaart heeft gekregen, waarschijnlijk niet, want ik heb helemaal geen kaart verstuurd. Ik heb er een meegenomen om straks bij ons in de bibliotheek op te hangen tussen hopelijk heel veel andere meegenomen ansichtkaarten van onze lezertjes!
Dus wil je hem zien, vanaf volgende week maandag hangt hij in ons filiaaltje, want dan gaan we weer open en is onze vakantie weer voorbij! Snik snik....
Maar je kunt hem natuurlijk ook hier(onder) bekijken. Een mooie kaart van de omgeving waar wij (mijn moeder en ik) in huize Trauffer zijn verwend! Natuurlijk ook nog het een en ander gedaan. Omdat het kopje rechts (gereden in de vakantie) binnenkort verdwijnt hier alle gereden tochten:

vr 18 juli Brienzersee via Iseltwalt 35.3  km MTB
wo 16 juli Via Brunig naar Innertkirchen 86.3 km
di 15 juli Thunersee via Aeschiried 64 km
vr 11 juli Grote Scheidegg 61 km MTB
vr 11 juli klimmetje naar Goldwil 13 km MTB
do 10 juli herstelrondje 13 km
wo 9 juli Grindelwald 39.2 km
wo 9 juli stukje Beatenberg 13,6 km MTB
di 8 juli rondje Thunersee 52 km
ma 7 juli 4x trainingsparcours 44 km

totaal 421.6 km

Hieronder dus voor iedereen mijn (digitale) vakantiekaart 2008. Je kunt nu niet meer zeggen dat hij niet is aangekomen...........

Sastre wint de tour, nu wachten we tot volgend jaar

Gelukkig heeft Sastre de aanval van Evans afgeslagen. Ik gun het hem eerder dan Evans. Ik geloof dat ik niet de enige ben.....
Hoe dan ook kijken we via Breukink even voor de rabo-ploeg terug:

" Kopman Denis Menchov weet dat hij heeft gereden wat hij kon.
Denis Menchov reed een tijdrit naar vermogen. Een oud-Raborenner, Bernard Kohl, boven vermogen. Ook tot verrassing van ploegleider Erik Breukink. 'Ik had niet verwacht, dat Kohl dit kon doen. Jammer, maar je hebt er geen invloed op.' Denis Menchov: 'Ik heb gereden wat ik kon. Als een ander dan toch beter is, heb ik daar vrede mee. Kohl heeft mij ook verrast, maar of ik verwacht had hem vandaag zomaar te verslaan? Misschien.'
De kleine teleurstelling direct na de finish in het Rabokamp maakte snel plaats voor berusting en tevredenheid over de tweede topklassering van de kopman in een grote ronde dit seizoen. Eerder eindigde Menchov in de Ronde van Italië op de vijfde plaats. 'Met een vierde plek nu en een vijfde in de Giro laat Denis zien, dat hij van hoog niveau is. Hij hoort eenvoudig bij de beste klassementsrenners ter wereld. Dat bewijst hij nu zeker.' Erik Breukink was een uur na het einde van de tijdrit weer even nuchter als altijd. 'We hebben gewoon een goede Tour achter de rug.'
Na de bliksemstart van Menchov begon het wel even te spannen in de ploegleiderswagen, bekende Breukink. 'We keken wel even op toen Denis bij het eerste tussenpunt 16 seconden sneller bleek dan Evans en al helemaal toen dat nog verder opliep. Maar het trok zich niet door in het tweede deel van de tijdrit. Toen werd het uitkijken naar Kohl, maar die verzwakte niet. Die jongen reed de tijdrit van zijn leven.'
Was de snelle start van Menchov gepland? Breukink: 'Niet echt, maar in zo'n tijdrit kun je je niet verstoppen. Je moet er van meet af aan vol tegenaan. Nu is Denis altijd al een snelle starter in tijdritten. Daarna consolideert hij enigszins. Anderen kunnen er nog een schepje bovenop doen. Evans is zo'n renner, maar die had vandaag geen beste dag en hij had een superdag nodig om geel te pakken. Dat wisten we vooraf ook wel.'
Het tijdverlies door eigen fouten kost Menchov uiteindelijk het podium. 'Maar dat weet hij zelf maar al te goed. Dat zal volgend jaar zeker niet meer gebeuren.' Erik Breukink is er van overtuigd, dat de Rus er lering uit zal trekken. 'Bovendien is Laurens ten Dam dan weer sterker en hebben we Robert Gesink erbij. Dat wordt dan in de bergen een heel ander verhaal.'
In het Rabokamp had men in ieder geval vrede met de winnaar. 'Sastre was op Alpe d'Huez echt een klasse apart. Denis kon daar niet volgen en heeft er uiteindelijk toch nog zijn topvijf-klassement gered. Dat moeten we ook niet vergeten. Nee, vanmiddag direct na de finish waren we teleurgesteld, maar nu zijn we het helemaal niet meer. We hebben groen, minimaal een etappe en een man in de top vijf."

Dus vol verwachting klopt ons hart! Deze moet wel eerst een jaar blijven tikken, maar dan krijg je ook wat: dagen zoals vorig jaar met Rasmussen, Boogerd en Dekker...........

Menchov verliest definitief de tour

Het is een half uur na de finale van vandaag en ik kan zeggen het is wel een afknapper, of ...
Een renner kan alleen de tour winnen als hij goed kan klimmen en als hij goed kan tijdrijden. Maar er is nog iets, goed kunnen afdalen, dat heeft Menchov gemerkt. Op Freire en ten Damme na heeft hij een slecht team (ik denk dat een zieke Thomas Dekker bijv. nog beter is dan die Langeveld). Toen Menchov niet oplette en in de verkeerde waaier kwam kon zijn team hem niet terug brengen, gevolg 38 seconde verlies. Tijdens een aanval gaat hij onderuit en vandaag laat hij zien dat hij het afdalen niet beheerst, gevolg 35 seconde verlies. Hij is trouwens al een keer tijdens de Vuelta in een afdaling op achterstand gereden. Nu staat hij op een te grote afstand van Evans om nog een rol te spelen. Ik snap niet waarom hij kort voor de top is gedemareerd. Dan moeten de anderen hem eerst nog zien in te halen in de afdaling voordat ze eventueel secondes willen winnen!
De CSC ploeg is de sterkste ploeg (vandaag ook weer met 9 man vooraan bezig!) en zal alles onder controle houden zodat er morgen geen gekke dingen gebeuren, de rabobank-ploeg heeft niet de goede renners voor de bergen (als er raborenners gaan, dan gaan de verkeerde! Freire en Flecha hebben niets te zoeken in de bergen!).
Dus de beslissing valt zaterdag in de tijdrit en daarin is Cadel Evans de beste, dus hij wint de tour. Hij zal na afloop de CSC ploeg wel bedanken voor alle hulp die ze hem hebben geboden in de bergen!
Of het morgen een mooie wedstrijd wordt (vandaag was het ook grotendeels een saaie wedstrijd) is nu van minder belang, mij gaat het voornamelijk om die schitterende omgeving waarin ik al verschillende keer heb gefietst! Misschien dat ten Damme nu eens een keer mee mag met een groep! Nu moet hij bij Menchov blijven totdat de CSC renners aan koop gaan rijden......

Mijn laatste bericht: Alp D' Huez

Bij mijn vorig bericht kon ik weer niet datgene plaatsen wat ik graag bij mijn bericht wilde hebben, dus probeer ik het op een geheel andere manier. Ik kopieer en plak vanuit het vorig bericht en probeer dan alsnog een ander plaatje te uploaden en.......het lukt weer niet.
Dus heb ik besloten dat dit mijn laatste bericht is en te stoppen met deze shitzooi van een blogger. Ik heb wel wat beters te doen dan urenlang bezig zijn om een plaatje te kunnen/mogen uploaden!
Dan maar zo: mooie plaatjes van deze alp staan hier.


Er komen nog twee hele spannende bergetappes met als knaller woensdag de slotbeklimming van alp d'Huez.
Op het plaatje rechts staan de verschillende hoogtes, hier vind je alle stijgingspercentages en de namen van de verschillende bochten.
Ik zit dus morgen en woensdag voor de tv en ben voor niemand bereikbaar.
Dat er maar veel mag worden aangevallen.......

O ja, we hadden vandaag een rustdag, hoe verliep die bij de Rabobank-ploeg?

Vakantie in Zwitserland voorbij

Vandaag heb ik mijn vakantie afgesloten met het wegbrengen van de huurauto. Dus 's ochtends vroeg op in de vakantie om de auto naar Naarden te brengen. Alles was goed gegaan en de auto reed prima, was zuinig (alles bij elkaar 1:17), had voldoende ruimte voor alle bagage en zat voor ons alle twee lekker. Dus wat wil je meer!
Mijn oude fiets stond in de bibliotheek voor me klaar. Nog even snel de post opgehaald en dat was wel nodig, want ons postbakje was helemaal vol. En dan weer genieten van het mooie weer hier in Nederland. Was vorig jaar de herfst wat langer door gegaan (tot afgelopen mei), nu begint dit jaar de herfst wat vroeger!
Wat was het weer een shit weer. Van het zonnige Zwitserland naar het klere weer van Nederland. Gelukkig dat ik nog een bed heb die ik kan gebruiken.
Gisterochtend kwamen we om 6.00 uur terug.

Even voor enen er weer uit voor de Tour, die erg tegenvallend begon, maar gelukkig aan het eind wat goed maakte. De val van Menchov was voor mij symbolisch, een teken dat hij de tour niet zal winnen, maar gisteren liet hij gelukkig zien dat hij ook kan aanvallen.
Op de foto rechts is hij in actie in de Vuelta 2007.
Ik ben niet zo'n fan van Evans omdat hij alleen bij iemand in het wiel kan zitten, daarom was ik wel blij dat Frank Schleck (wel een aanvaller) nu in het geel rijdt.
Een verslag van de wedstrijd:

s' Avonds heb ik nog even naar studiosport gekeken, naar een interview met Menchov. Voor degene die het gemist hebben:


Wie ook boven verwachting presteert is Laurens ten Dam. Wie is nu Laurens ten Dam? Hij heeft nummer 138 in de tour
Als hij niet valt zullen we hem nog wel zien in de komende bergetappes, tenminste als hij niet te vermoeid is geworden, want 3 weken achter elkaar fietsen is lang en vermoeiend.......



Nog even dit, Ajax heeft toch weer een nieuwe speler gekocht en wel van concurrent PSV. Aissati komt naar Amsterdam, ik ben benieuwd hoe een bankspeler van PSV zich gaat ontwikkelen op het veld.

eindelijk.....eerste zege Rabobank

Het heeft even geduurd, maar op mijn laatste vakantiedag heeft Freire dan eindelijk zijn overwinning gepakt. Zonder supersprinter Cavendish lukte het wel. Het lijkt er op dat de Rabo renners wat meer laten zien. De laatste dagen krijgen we gelukkig dat shirt wat meer in beeld.
Hoe dan ook met deze overwinning en de groen trui om zijn schouder is het de grootverdiener bij de Rabobank ploeg. De ploeg die momenteel op een vierde plaats staat in het ploegenklassement ook mede dankzij die Oscar Freire en zijn prestatie in een bergetappe!
Nu komen er nog een aantal mooie bergetappes in de alpen. Er moeten bergen beklommen worden die ik ook heb gefietst, dus ik weet er alles van. Het kan leuk worden.....

Brienzersee linksom via Iseltwald en Giessbach waterval

Mijn laatste echte tocht deze vakantie. Met de mountainbike langs de Brienzersee naar Iseltwald en langs de Giessbach waterval.
Vanmorgen natuurlijk eerst even de lekke band van eergisteren geplakt.
Vanaf de foto, gezien vanuit Brienz en met blik op Interlaken, is het dus de linkerkant van de Brienzersee.
Zoals de naam al aangeeft ga je door een bos en moet je dus ook over steentjes en bospaden, vandaar dat ik met de mountainbike ging.
Het is maar een klein tochtje, een kleine 18 km lang en je bent aan de overkant, maar je bent wel ruim een uur bezig.

Ik ging om 14.00 uur van start. Eerst maar even een banaan opgegeten zodat er in ieder geval niets meer met die banaan kon gebeuren! Omdat de tocht door het bos ging had ik naast een fietsshirt ook een fietsjasje aan.
Na Boningen bekint er direct een klimmetje van 2 km. Je gaat dan 100 meter omhoog, maar omdat er ook een kleine afdaling bij zit is het toch gemiddeld 7% stijgen. Zelfs met de racefiets goed te doen. Om in het plaatsje zelf te kunnen komen volgt er een spectaculaire afdaling en je komt bij de oever van het meer. Dan ga je in 5 km zo'n 150 meter omhoog, maar je begint wel met een klimmetje van 800 meter met een stijging van 20%. Ook dat heb ik al verschillende keer met mijn racefiets gedaan, maar het is wel stampen geblazen en vol op de pendalen. Met de mountainbike gaat het wat langzamer, maar wel gemoedelijk en zittend! Na wat grintwegen krijg je vlak bij de Giessbach waterval te maken met steneen, wortels etc. een echt mountainbike parcours, het schiet alleen niet op. Na de waterval volgt weer een spectaculaire afdaling naar het begin van het meer. In 1 uur en 19 minuten was ik over.
Terug weer dezelfde weg, alleen wat ik toen heb geklommen daal ik nu en uiteraard ook het tegenovergestelde. Dus begon ik nu met een klimmetje van 2 km met een hoogteverschil van 150 meter (7,5%) en mocht ik dat mountainbikeparcours (er staat daar een bordje dat fietsers moeten afstappen!) nu klimmend afleggen en dat wist ik zonder afstappen te volbrengen.
Die afdaling van 20% daalt niet echt omdat er nogal wat bochten inzitten! Bij Iseltwald nu maar bovenlangs gegaan en daarna de afdaling naar Boningen. In totaal slechts 35 km gereden, maar wel 2 uur en 9 minuten bezig geweest. Helaas had iik door dat vele zitten weer last van zere billen....
Ik hou het toch maar bij een racefiets, dat betekent dat als ik nog een volgende keer hier ga fietsende fiets een voor de bergen aangepast verzet zal moeten hebben en geen 48/52 bij 12/23 verzet.
We zien wel....
Trouwens mijn moeder is samen met Edy de Grimsel opgegaan. Ik hoef natuurlijk niet te zeggen dat ze dat met een auto deden! Het was boven aardig winderig en koud, maar in een restaurantje was het wel te doen. Ze kwamen een half uur na mij weer thuis (ze hadden alle bochten gedaan) en stond de thee in Hotel Trauffer al voor ze klaar!

Iseltwald
envoyé par hypohexe

Ik had weer een aantal mooie foto's opgezocht, maar die shitzooi van een blogger staat het nog steeds niet toe.
Morgenavond gaan we weer naar huis en dan is deze weblog beeindigd. Wat een heerlijk gevoel en wat zal ik een tijd overhouden!

Brunigpas of te wel stampen stampen stampen

Vandaag had ik liever in de wereld van Harry Potter gezeten. Dan kon je nog wel eens wat goed toveren!
Voordat ik goed en wel op weg was, was er la het een en ander gebeurd. Ik was mijn brood vergeten (kwam ik op de Brunig achter). Mijn fiets kraakte en piepte, dus ben ik teruggegaan om mijn neef Benno er na te aten kijken. Wat ik al dacht was ook zo, de trapas zat los, dus moest ik snel naar de fietsenwinkel om hem vast te laten zetten. Ik had nog snel even een banaan meegenomen en toen ik hem op de Brunig wilde opeten was hij helemaal tot moes geworden met als resultaat een heel vies fietsshirtje. Snel even wat schoongemaakt.
Maar het goede nieuws is dat ik met de zware versnelling helemaal ben boven gekomen. Ik had het niet verwacht. Op een gegeven moment had ik wel willen verdwijnselen naar de top, maar ja, dat lukt niet bij dreuzels! Ik moet zeggen het kost dan wel veel kracht (dat kon ik later toen ik thuis was nog merken!) maar je gaat dan voor zover je redelijk kunt rondtrappen ook snel vooruit. De Brunig is 5,6 km lang en je gaat dan 410 meter omhoog, dus een gemiddelde van bijna 8%. Pittig dus, want Alp D'Huez is maar 7,8 gemiddeld! Twee jaar geleden heb ik de Brunig voor het laatst in April gefietst (dus duidelijk koeler) in 29 minuten, vandaag bij 28 graden in de zon in slechts 28.30 minuten. Dus mijn dag kon ondanks alles niet meer stuk! Helaas wist ik niet was er nog zou komen.....

In de spectaculaire afdaling met stukjes van 13% was het lekker stampen met snelheden boven de 70. Het is een brede en rechte weg met maar een paar haarspeldbochten.
(Ik had een leuk plaatje van de afdaling erbij willen zetten, maar we kennen Blogger ondertussen, dat plaatje wil hij dus NIET uploaden. Dan niet! Als hij daar plezier in heeft)!

Na Meiringen nog een klimmetje om bij Innertkirchen te komen, waar de camping staat vanwaar ik heel veel driepassentochten heb gemaakt. Omdat ik en brood vergeten was, ik de Brunig al gehaald had en mijn benen toch wel zeer deden ben ik, wat ik wel van plan was, niet meer begonnen met de beklimming van de Grimsel.

Ik moest nog een kleine 40 km terug met ja wel, alleen tegenwind, en dat is niet mijn specialiteit. Ik klim liever dan dat ik tegen de wind in fiets. Ik ben waarschijnlijk te licht!
Dus vol goede moed en met zere benen weer richting Interlaken, maar wel via de vlakke kant. Ik had vandaag al genoeg geklommen. In ieder gaval 10,6 km en dan heb ik het niet eens over het glooiend parcours langs de Brienzersee.
In Oberried kwam dan de laatste tegenslag, jawel een lekke band. Aangezien ik geen pomp bij me had kon ik niet veel doen. Ik ben zo goed en zo kwaad als mogelijk op een lege vorband verder gefietst totdat het niet meer kon. Bij de beklimming naar Ringenberg ben ik de laatste 4 km gaan lopen. Ach ik had toch verder niets te doen!
Totaal kapot kwam ik rond 16.00 uur weer " thuis" .
Als we de voorspellingen mogen geloven zal er wel niet veel meer gefietst kunnen worden, al zal ik de band nog wel even moeten plakken!
Mijn doel om in ieder geval net zoveel kilometers te fietsen wat ik anders thuis zou hebben gedaan (10x22 km) heb ik gelukkig ruimschoots gehaald en dan heb ik niet eens alle klimkilometers dubbel geteld.......
Mocht er nog wat gefietst kunnen worden, dan wil ik met de MTB de andere kant (de rechterkant) van de Brienzersee gaan fietsen. Via Boningen naar Iseltwalt en daarna door naar de Giesbach watervallen. Wie weet......

de Thunersee bovenlangs via Aeschiried

Voordat ik vanmiddag om 13.45 uur met de racefiets vertrok ben ik toch maar even voor de zekerheid op de toilet geweest. Onderweg gaat dat zo moeilijk!
Vanochtend de laatste betoveringen van Harry Potter gelezen, dus vol goede moed ging ik op weg. De eerste twintig kilometer zouden de moeilijkste en tevens zwaarste zijn.
De laatste keer dat ik het klimmetje naar Aeschiried maakte was alweer 3 jaar geleden. Er zitten een aantal pittige stukjes tussen, zodat ik eigenlijk niet eens wist of ik er met deze racefiets zou komen. Een verzet van 48x23 is toch wel iets zwaarder rijden dan een verzet van 32x25 (met een uitloop naar 32x28)! Ik zou wel zien en anders kon ik zo terug naar beneden om mijn rit langs de Thunersee voort te zetten. Nu alleen andersom! (zie dinsdag 8 juli)


Misschien komt het door de drie dagen rust, maar het ging lekker. Uiteraard in de kleinste versnelling, vaak staand op de pendalen, maar het viel mee. De twee lastigste stukjes kwamen pas als jij in Aeschi links af naar Aschiried ging. Twee stukjes van zo'n 400 meter van 10%. Gelukkig waren ze niet langer.
In precies 1 uur was ik vanuit Matten aangekomen bij de bank in Aeschiried, waar ik altijd stop. Dat het goed ging blijkt wel uit de tijd, want die was slechts 4 minuten langzamer dan in 2005.
Ik had boven wel even wat kramp, maar na het uitspreken van wat toverspreuken ging het daarna weer goed. (krampela gama weggius). Al hoewel aan het eind van de rit kwam het weer even terug, waarschijnlijk omdat ik te lang op een wat zwaarder verzet bleef rijden! In ieder geval naast het zien van een prachtige omgeving ook weer een heerlijk gevoel aan deze dag overgehouden. Trouwens op de foto kun je zien wat voor een mooi uitzicht je er hebt op de Thunersee.

Morgen gaat de rit (via misschien wel de Brunigpas, ik ga het nu wel proberen....) naar Innertkirchen, de plek waar ik de meeste driepassentochten begon! Eens kijken hoever ik met deze racefiets de Grimselpas op kom.......

Harry Potter afgelopen

De laatste 3 dagen was het wat minder weer. Kouder, grijzer en natter. Niet echt vakantie weer. Maar elk nadeel heeft weer zijn voordeel. Ik kon de laatste 3 dagen mijn spieren weer laten herstellen, ik kon een boek lezen, we zijn uit eten geweest bij onze nicht Annemarie en we hebben lekker gegeten. We hebben trouwens ook de tijd gehad om de poeperitus te overwinnen!
Het boek dat ik dan gelezen heb is het laatste deel van Harry Potter. Voor alle dreuzels onder ons, hier wat informatie over Harry Potter! Of bekijk het filmpje....
Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Op het begin na van deel 1 leest het makkelijk weg. Dat wil niet zeggen dat het niet moeilijk is. Ik raad de kinderen aan om het boek pas vanaf 11 jaar te lezen. Dan snappen de kinderen wat meer van de hele betekenis. Nu is het alleen een spannend verhaal, maar de gehele achtergrond komt niet over.
Het verhaal zit goed in elkaar en ik vind het bijzonder knap om het verhaal zo te schrijven dat je meeleeft met een bepaalde persoon en op een ander moment dezelfde persoon enigszins irritant of zelfs arrogant vindt. Dat had ik namelijk bij Harry Potter.
Ik had in dit deel meer waardering van Hermelien en Ron.


Op naar het volgende boek. Ook weer een sprookjesachtig verhaal, namelijk het vijfde deel uit de serie van Artemis Fowl, de verloren kolonie. Hier staat de elfenwereld centraal. je hoeft het trouwens niet te lezen, want je kunt er ook naar luisteren.......



Helaas helaas, blogger wil weer niet meewerken, het is mij weer eens onmogelijk gemaakt om een afbeelding bij het artikeltje te plaatsen. Ik wilde de voorkaant van het boek van H.P. er bij zetten, maar het was helaas niet mogelijk!! Ik heb het vanavond op 4 verschillende tijden geprobeerd!
Met weer mijn dank aan " Blogger" (het is echt rotzooi)! Gelukkig nog een week en dan is de vakantie voorbij en stop ik met de artikeltjes! (of misschien wel met alles......)

Grote Scheidegg

De dag begon met een valse start! Kun je vanuit Interlaken/ Matten zulke mooie tochten maken (zie kaart), je hebt er niets aan als het zwaar bewolkt wordt en langzaam begint te regeneen. Ik ben voor de zekerheid niet naar Grindelwald gegaan, maar even een klimmetje naar Goldwil om de spieren op te warmen. Gelukkig maar dat ik het gedaan heb, want het begon inderdaad opeens te regenen.
' s Middags klaarde het opeens wonderbaarlijk op, zodat ik direct na het eten om 13.15 toch op weg ging op de mountainbike richting Grindelwald en speciaal de gevreesde " Grote Scheidegg" .
Dat er een groot verschil is tussen het fietsen op een racefiets en een mountainbike is wel duidelijk. Ook in tijd komt dat tot uitdrukking. Deed ik het woensdag nog binnen de 55 minuten, vandaag was ik ruim 1 uur en vier minuten onderweg.

Na Grindelwald eerst nog even een aantal kilometers naar Hotel Wetterhorn dat op 1228 meter hoogte ligt. Daar begint de 7.0 km klim naar de Grote Scheidegg dat 1962 meter hoog ligt.
Ook op deze klim kwam weer duidelijk het verschil met een racefiets naar voren. Bij elke klim sta ik veel op de pendalen, om af en toe even wat uit te rusten op het zadel en de spieren wat rust te gunnen. Je zit in een zwaarder verzet, omdat je met de kleine racebanden veel minder weerstand hebt. Natuurlijk heb je wel een redelijk klein verzet nodig, tenminste ik wel, want anders kom je niet eens boven.
Ik heb in mijn archief gekeken en gezien dat ik in 2003 ook al deze alp gereden heb. Vijf jaar geleden, vijf jaar jonger en ook nog sterk genoeg om de 7 kilometer met een 30x23 te fietsen! De tijd was 48 minuten en 15 seconde......
Vandaag was het dus anders, meer van overleven en karakter tonen. en omdat ik de gehele rit zittend heb gefietst had ik ook aardig wat zitpijn. Ik kon haast niet meer zitten op zijn zadel. Het was natuurkijk ook een geheel andere fiets! Gelukkig kwam er twee keer een postduif, ik bedoel postbus langs en daar moet je dan voor wijken. De weg is smal, dus je moet de fiets aan de kant zetten. Daar heb ik dan van geprofiteerd en stiekem even langer gewacht dan noodzakelijk.
Maar na 1 uur en 13 minuten kwam ik toch boven. Een heerlijk gevoel, niet te beschrijven als je echt alles gegeven hebt. Maar je wilt het halen....
Nu heb ik pas een idee van wat ik vroeger allemaal heb gepresteerd..................
Nu komen er volgens het zwitserse KNMI (enige verschil met Nederland is, is dat ze het in Zwitserland bijna altijd goed hebben!!!!) een aantal mindere dagen. Dus weinig fietsen en de tijd om mijn rode vacht wat te laten recupereren!
De week is nog lang........

zon zon zon zon

Vandaag donderdag was het weer een fantastische dag. Zeker om van te genieten. De plannen waren weliswaar anders, maar toch heb ik deze dag weer goed doorgebracht. Het tochtje naar de " grote Scheidegg" heb ik maar uitgesteld tot morgen vrijdag.
Omdat mijn benen rust nodig hadden (tenslotte wordt je elke dag weer wat ouder!) en ik 's middags naar de tour wilde kijken.
Dus genoten van de zon, wat gelezen en naar de Tour gekeken. Dat laatste valt wat mij betreft tegen qua prestaties van de RABO ploeg en daar kijk ik voor. Eigenlijk hebben ze nog niets gepresteerd op Menchov (hij had trouwens mazzzel dat hij niet meegesleurd werd door de vallende Schumacher) en ten Dam na. Vandaag is mij in ieder geval duidelijk geworden dat Menchov de Tour NIET zal winnen. En wel omdat de RABO ploeg in de bergen op Menchov en ten Dam na helemaal worden weggereden. Als ze nu bij een ontsnappingsgroep hadden gezeten, dan kan ik het me voorstellen, maar ze hebben zelfs helemaal niets gedaan. Een van de eerste die er af vloog was Weenink. We hebben het over bergen van de TWEEDE categorie! Hadden ze toch beter Dekker op kunnen stellen, die is waarschijnlijk ziek nog beter.
Na afloop van de rit heb ik nog een half uurtje herstel training gedaan, zodat de verzuring wat uit de spieren is voor morgen.
Ja morgen wordt het voor mij weer een zware dag...........

Grindelwald, Beatenberg en heel veel zon!

Vandaag heeft de zon de hele dag geschenen. Eindelijk een heerlijke vakantiedag. Lekker niks doen (' s ochtends een uur in het zonnetje gezeten) en 's middags " lekker" fietsen. Vandaag zowel op de racefiets als op de mountainbike (mtb).
Zoals gezegd begon de dag gemoedelijk, maar de middag was best wel hevig.
Ik wilde kijken of ik met de racefiets in Grindelwald kon komen. Het is bij elkaar slechts 20 km, maar er zitten een aantal klimmetjes in en vooral het klimmetje bij Stalden naar Burglauenen is hevig en 2,5 km lang. Kon ik dat met dat zware verzet volhouden. Jawel, dat kon ik en dat was een heerlijk gevoel. Ik was niet eens zoveel langzamer dan in 2003, in mijn goede fietstijd. Slechts een minuutje langzamer en dat zonder training en pas in mijn tweede ritje!
Aan het eind van de middag nog even op de mountainbike. Deze heb ik nodig om de echte klimmetjes te kunnen fietsen. Zo ook de Beatenberg. Ik ben slechts tot hotel Luegibruggli gegaan omdat mijn zadel niet goed stond en omdat het toch al wat laat werd. Het klimmetje tot aan dat hotel is 4,2 km lang en je stijgt ruim 340 meter, dus een gemiddelde van ruim 8%. Een vergelijk met de racefiets is niet te maken. Meer weerstand andere rijtred en een lichtere versnelling. Ik hou ervan om bij het klimmen veel op de pendalen te staan, maar op een mountainbike is dat haast niet mogelijk. Dus in een langzamer tempo en bijna geheel zittend wist ik ook dit klusje te klaren.
Dus ook vandaag heb ik weer meer geklommen dan de renners in de Tour!
Morgen wacht voor hun de eerste bergen (aan het eind van de rit een aantal 2de categorie klimmetjes. Ik zal zorgen dat ik dan achter de tv alles mooi kan bekijken. Dat betekent wel dat ik zelf morgen vroeg een tochtje zal gaan rijden. Ook een klimmetje, maar dan van de buitencategorie. Ik heb het even nagezocht, maar de grote Scheidegg vanuit Grindelwald is 6,9 km lang en je komt 740 meter hoger aan de finish, dus bijna 11% gemiddeld en dan heb je al een tochtje van 20 km achter de rug!
NB, Matten ligt op 680 meter hoogte......

rondje Thunersee

Vandaag stond op het programma een rondje Thunersee. Een afwisselend ritje met soms een stukje omhoog (bij Beatenberg bijv.) en soms wat naar beneden, Een glooiend parcours. En tevens een mooi uitzicht. Er is ook veel te zien en te doen...... Op wikipedia staat ook nog iets.
Ik vertrok ' s middags om even voor 15.00 uur, nadat mijn neef Benno nog even naar de fiets had gekeken en het een en ander heeft gemaakt. Tevens hebben we zijn mountainbike fiets klaar gemaakt, zodat ik ook hierop zou kunnen fietsen.
Nog even terugkomend op het aantal tandjes, achter heb ik als grootste blad slechts 23 tandjes, Dus mijn lichtste versnelling is 48x23. Gelukkig kan ik hier wel een rondje Thunersee mee rijden. Het is wel wat zwaarder, maar je gaat ook sneller!
Even na het klimmetje bij de Beatenholle moesten we even wachten ivm werkzaamheden. Toen we eenmaal weer verder mochten bleek ik een klever in mijn wiel te hebben. Iemand die later zegt dat hij ook het rondje heeft gereden, maar alleen in het wiel van een ander heeft gezeten! Ik hou hier absoluut niet van en ik zou het zelf nooit doen, omdat ik zelf wil fietsen. Rij je in een groepje dat wissel je regelmatig van kop. Na zo'n 10 km in mijn wiel gezeten te hebben wilde hij wel meerijden. Ik geloof dat hij 3x op kop is geweest en verder heeft hij lekker in mijn wiel gezeten. Als hij daar gelukkig mee is, vind ik het prima.....
Omdat ik nu wat zwaarder dan normaal reed, ging ik ook wat sneller en was ik redelijk snel weer terug met een gemiddelde boven de dertig. Voor mij een prima prestatie. Eigenlijk was het pas mijn eerste echte tocht!
Natuurkijk had ik na afloop moeie benen, maar het gaat er om dat de benen morgen weer goed zijn. Waarschijnlijk ga ik dan met de mountainbike naar Grindelwald en heeeeeeeel misschien probeer ik dat klimmetje van 8 km lang 10% naar de " grote Scheidegg" . Een groot voordeel heb ik in ieder geval. Mocht ik niet meer verder kunnen, dan hoef ik alleen nog maar naar beneden en dat lukt me ook wel op water........

NAGEKOMEN BERICHT
Ik ben weer ruim een uur bezig geweest om foto's bij mijn verhaal te krijgen. Op de ene foto na is het mislukt.
Blogger is dus een waardeloos programma. Ik zal de vakantie nog doorgaan, zonder foto's en ander franje, daarna is het voormij finito. EINDE BLOGGER. Ik heb wel wat anders te doen dan die onzin dat je geen foto's kunt uploaden. Wat ik dan ga doen, dat weet ik nog niet.

naakt fietsen en tandjes

Vandaag hebben we afscheid genomen van de familie Nico de Groot. Zij zijn op weg naar Italie en wel Verbania aan de Lago Maggiore.
Ma heeft vanmiddag met haar dochter een stukje gewandeld en ik heb een praatje met mijn neef Benno gehad over computers, notebooks en Mac's. Hij is nog aan het tobben wat hij zal doen!
In de loop van de middag ben ik een stukje gaan fietsen op de fiets van de fysiotherpeut van mijn zus. Ook een nederlander en hij had nog een fiets over die hij al anderhalf jaar niet meer had gebruikt.
Ik heb al jarenlang een parcours van 11 km, waarbij twee keer een klimmetje van zo'n 200 meter in zit. Het traject loopt via Boningen - Wilderswil weer naar Matten.
Vandaag heb ik dat parcours twee keer links en twee keer rechtsom gereden. In totaal dus 44 km met een kleine 1600 meter klimmeters. Elke ronde deed ik in 22 minuten, zodat ik na 1 uur en 28 minuten klaar was, met een gemiddelde van 28 km per uur. Het stukje naar beneden reed ik tegen tranen in mijn ogen aan (had mijn gewonen bril op), dus rond de 55 km per uur. Het was wel even wennen met de nieuwe fiets.
Onderweg had ik twee keer de pech dat de ketting bij het terugschakelen van het voorste blad er af gleed. Benno, een tweewielerspecialist zal hier morgen nakijken. Ik weet wel wat het is, maar ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Dat krijg je met twee linker handen, nietwaar!
Ik kon gelukkig wel mijn fietsschoenen gebruiken omdat ik hetzelfde pendaalsysteem op de trappers had, zodat ik bij het klimmen zowel kan trekken als duwen zonder dat mijn voeten van de pendalen gaan.
Wat ik wel miste was mijn fietscomputertje, en ik kan je zeggen dat is een heel gek gevoel. Het lijkt wel alsof je naakt aan het fietsen bent. De laatste tien/vijftien jaar heb ik alleen met zo'n fietscomputer gereden en kon je altijd je snelheid zien en hoeveel km je gereden hebt. Nu dus niet.... Het is even wennen, maar ja het moet.........

Wat ook anders is, dat is de versnelling. Elke fanatiek fietser weet wat ik bedoel. De bladen voor en achter. Mijn eigen fiets heeft 3 bladen voor (52, 42 en 32) en 6 bladen achter (van 12 oplopend naar 28). Het aantal slaat op het aantal tandjes.
Hoe kleiner het verschil tussen het voor- en achterblad, hoe lichter je fietst. Ik kan dus het lichtst fietsen op mijn verzet 32x28. In de bergen kan iedereen dat best gebruiken, zeker die mensen die alleen in de vakantie fietsen!
Op deze fiets heb ik twee bladen voor (52 en 48) en 5 tandjes achter (waarschijnlijk oplopend van 12 tot 25). Een standaard verzet voor op het vlakke, dus een heel groot deel van Nederland. Deze fysiotherapeut komt daar ook vandaan. Hij zegt dat hij alleen het rondje om de Thunersee met deze fiets heeft gemaakt! Die tocht (63 km bovenlangs en 52 km onderlangs) ga ik morgen rijden. Het zou morgen droog blijven met wat zon, dus we proberen het maar........
Een tochtje met bergen (echte, wat langere klimmetjes) er in zal ik waarschijnlijk alleen kunnen maken met de mountainbike van mijn neef. We zien wel!
U hoort van mij.......

valse start vakantie

Zaterdagavond zijn we om 22.45 uur vertrokken, op weg naar Zwitserland. We wilden weer gaan zoals de vorige jaren, via de A30, bij Ede de A2 op en dan via Arnhem de linker rijnoever langs.
Helaas pindakaas, het heeft niet zo mogen zijn. Vlak bij de oprit naar de A2 bij Ede waren ze aan de weg bezig in verband met " van A naar Belachelijk" , want ze lieten de mensen (zonder overigens behoorlijke borden neer te zetten!) gewoon 2x 11 km om rijden om , tenminste dat dachten ze(!), dan de weg op de A2 vanaf Utrecht komende weer te kunnen vervolgen naar Arnhem. Nadat je dus 22 km had om gereden kwam je weer op precies hetzelfde punt uit. De plek waar je de A30 af moest omdat ze aan de weg bezig waren. We zijn toen binnendoor gereden via Rhenen en Ochten om op de snelweg naar Nijmegen, de A50 en daarna de A73 te komen die ons via Venlo op de A61 in Duitsland bracht om aldaar weer op onze oorspronkelijke route te komen. Dus na ruim 1,5 uur en ruim 80 km waren we net Utrecht gepasseerd! Een goed begin is het halve werk niet waar......
Bijna waren we weer door gereden naar huis, maar uiteindelijk zijn we door gereden.

Het goede nieuws was dat het rustig op de weg was. Zondags rijden er geen (zo goed als geen) vrachtwagens, zodat we lekker konden doorrijden. Mijn (tijdelijke) nieuwe auto (een rode opel Agila) reed lekker en zat lekker. Mijn moeder had ook op het begin na een goede reis gehad. Voor mij was het natuurlijk weer even wennen. Ik had ruim een half jaar niet in een auto gereden en in april 2007 was ik voor het laatst naar Zwitserland geweest. Het was voor ons beide een hele zit.....


Even voor Zwitserland (een teken!) begon het te regenen, maar bij de grens konden we weer zo door rijden.
Om 9.45 uur kwamen we bij onze zus aan, en na een kopje thee hebben we even onze vermoeide te rusten gebracht!
's Avonds hebben we lekker gegeten met de familie N de Groot uit Weesp. We waren, omdat mijn zus moest werken met negen man aan tafel. Een volle bak, maar in Hotel Trauffer is alles mogelijk....

Na het eten nog gekeken naar de bijzonder spannende wimbledon finale tussen Federe en Nadal. Ook al waren we natuurlijk voor Federer, nadal was de terechte winnaar. Qua tennis was hij beter.





De vooruitzichten voor morgen zijn vochtig, maar gelukkig is het binnen droog.
Foto's zal ik regelmatig plaatsen in mijn mapje op Picasa. Deze link is te vinden rechts bovenaan onder het kopje foto's vakantie 2008. Tenminste zo lang mijn appletje het blijft doen....... Sorry, dit was de bedoeling, maar Picasa kan niet werken met appletjes. Dus dat wordt pas nadat ik weer uit Zwitserland terug ben.
Alvast een voorproefje van de Monch, Junfrau en Eiger, gezien vanuit Beatenberg.

Piet Polies en de week van het luisterboek

Komt dinsdagochtend Ellemijn met haar vader bij ons in de bibliotheek. Vraagt hij of wij boeken van Piet Polies hebben. Nee, die hebben we niet. De centrale heeft 1 boekje en er zijn drie deeltjes verschenen. De boeken zijn namelijk geschreven door zijn neef Floris. Nog dezelfde ochtend komt hij met de drie deeltjes naar ons toe. Kunnen we de boekjes bekijken. Informatie over deel 1 vind je hier.




Ben ik naar informatie op zoek kom ik deze site tegen! Je kunt nu ook luisteren naar deze kinderboekenheld! Het is maar dat ik het weet.
Ik zal hier werk van maken...........
Hier kun je alvast luisteren naar een fragment.
Trouwens hier kun je ook nog andere fragmenten van kinderboeken horen en tevens ook tegen een lagere prijs in zijn geheel downloaden.

Trouwens tot en met zondag 6 juli is de Week van het luisterboek.
Bij de site van luisterrijk is dan een speciale actie, je krijgt dan een USB-stick (van 1 GB).

Toch een prijs voor nederland

Wesley Sneijder (foto, 2e van rechts) is de maker van het mooiste EK-doelpunt. Het afstandsschot waarmee de 24-jarige middenvelder de eindstand van Nederland – Frankrijk op 4-1 bepaalde kreeg van bezoekers op de website van de UEFA de voorkeur boven Nihat Kahveci’s winnende 3-2 bij Turkije – Tsjechië en de 2-0 van Andrei Arshavin tijdens Rusland – Zweden.
Concurrentie ver achter zich
Sneijder zorgde in het met 4-1 gewonnen duel voor het slotdoelpunt door met een fraaie uithaal doelman Coupet te verschalken. Met veertig procent van de stemmen liet Sneijder zijn concurrenten ver achter zich.
Vooruit, nog een keer..........


Het winnende doelpunt van de Turk Nihat Kahveci tegen Tsjechië (3-2) eindigde als tweede met negentien procent. Het doelpunt van de Rus Arshavin tegen Zweden werd met twaalf procent derde.

De UEFA heeft niet bekendgemaakt op welke plek Sneijders treffer tegen Italië is geëindigd. (MA)


Omdat ze eigenlijk allemaal mooi waren, hier alle nederlandse doelpunten bij nederland-Frankrijk:

vakantie(geld)

Vanmiddag kreeg ik een emailtje (ezine) van het blad FEM. Daar komen allerlei economische zakenter sprake. Dit artikeltje vond ik wel toepasselijk in deze tijd.
Het is inderdaad frappant dat het voorkomt, maar des te schrijnender is het dat zulk soort mensen gewoon in de regering kunnen blijven. Je kunt je tegenwoordig wel over alles boos maken, want tegenwoordig is dit normaal in dit land.
Ik moet zeggen dat ik iets minder vakantiegeld heb gekregen, dus daarom ga ik maar 2 weken met vakantie.

Een familiebezoekje afleggen met de mogelijkheid om wat te fietsen. Lekker fietsen in de natuur en NERGENS meer aan denken. Eigenlijk moet ik dat het hele jaar door doen. Helaas, ik krijg geen geschikte afkoopsom. Had ik het toch maar verkeerd moeten doen, ik bedoel ik heb het verkeerd gedaan, want ze zijn me niet zo graag kwijt.
Nou ja, de vakantie staat voor de deur (een mooie rooie ferrari met fiets!), even de accu voor 500 euro opladen...........(en nergens aan denken)

nieuw logo ANWB

De ANWB viert haar jubileum met een nieuw logo.
Het 'oude' logo van de ANWB dateert uit 1983. Bekijk hier de jubileumfilm 125 jaar ANWB.
Personeelsleden mochten kiezen uit twee ontwerpen en kozen voor het logo dat 'het richtinggevende karakter' van de dienst uitbeeldt. Twee diagonalen tonen de windrichtingen en de schuine stand geeft het logo dynamiek.








Koningin Beatrix was woensdagmiddag aanwezig bij de onthulling, in Wassenaar.
De ANWB werd op 1 juli 1883 opgericht als vereniging van wielrijders, de toenmalige Nederlandse Vélocipèdisten Bond. Het doel was 'het toerfietsen in Nederland te bevorderen'. Later legde de bond zich meer toe op recreatie, toerisme, informatie en hulpverlening aan onder meer automobilisten.
De eerste auto reed in Nederland pas dertien jaar na oprichting van de bond, memoreerde minister van Verkeer Camiel Eurlings (CDA) woensdag bij de onthulling. Over de doorgroei naar de huidige ANWB zei hij: "Wie heeft geen gebruik gemaakt van de wegenwacht, de fiets- en wandelroutes en de bekende paddenstoelen?"
Waarom nu een nieuw logo?
Daarom een nieuw logo:
Een logo drukt uit wie je bent, wat je doet en moet uitdrukken hóe je dat doet. Met het nieuwe logo laten wij zien dat de ANWB zichzelf verandert en verbetert. Het laat ook onze focus op de toekomst zien waarin wij informeren, adviseren én helpen op de ANWB-manier. Dat geeft vertrouwen bij de leden, bij ANWB-medewerkers en bij mensen die nu nog geen lid zijn. We laten zien dat we passen in deze tijd. We behouden onze sterke punten en hebben de ambitie om onze leden in de toekomst nog beter van dienst te zijn.
Wat symboliseert het logo?
Het nieuwe ANWB- logo is ontwikkeld door Millford Brand-id. Het nieuwe logo symboliseert het 'richtinggevende' karakter van de ANWB. Ook weerspiegelt het beweging (beweging én mobiliteit) waar ANWB voor staat. De twee diagonale lijnen staan voor de windrichtingen en de schuine stand zorgt voor dynamiek en voorwaartse kracht. De cursieve letters accentueren en versterken het gevoel van beweging en dynamiek.
Introductie van het logo
De feestelijke presentatie van het nieuwe logo was op 2 juli, maar het logo zal vanaf 17 november aanstaande gebruikt gaan worden. Er is gekozen voor deze datum, omdat dit de eerste datum is waarop de leden van de ANWB de lidmaatschapskaart voor 2009 kunnen ontvangen.
Dus nog even wachten.
Hier alvast het logo.........

Lilly is jarig

Vandaag was het dan echt de dag. Lilly is vandaag jarig.
Happy birthday to you...................





 We hadden het zondag al gevierd met een tochtje door het Naardermeer en een etentje. Ondanks de vroege vakantie konden we het toch nog net voor de vakantie vieren. Vandaag was het bijzonder benauwd, zonder wat te doen zweette je al, wat dat betreft konden we blij zijn dat we haar verjaardag zondag hebben gevierd. Als herinnering aan het verjaarsdag cadeau kreeg ze vandaag de foto's van de middag.
Vooruit, nog 1 foto dan.......