Gaulihut

Om 6.45 stond ik op, en éénmaal buiten was het bar koud. Heb meteen maar mijn jack aangedaan!
Gisteren aan Bruno, de campingbeheerder, gevraagd of hij een leuke klimtocht wist van rond de 8 uur (heen en terug). Ja, dat was de wandeling naar de Gaulihut. Dat kon zeker door iemand met een goede conditie in 8 uur gelopen worden! Met wat rust en etenstijd komt er dan nog een uurtje of zo bij!  Dus dat gingen we vandaag ook doen.
Om 8.15 uur liep ik met mijn regenjack aan (omdat het nog zo fris was) en mijn rugzak op mijn rug (met daarin de bidon die ik van de Tweemaster als afscheid heb gekregen en ik moet zeggen, het water bleef daar heerlijk koud in!) de camping af.
Eerst het pittige klimmetje, daarna het Urbachtal en de echte klim beginnend met een stenenpad begon op 88 meter hoogte. In 7,5 km wordt er dan geklommen naar 2200 meter hoogte. Na 1 km kwam je in het bos en daar begon het al heel erg pittig te worden (later toen ik hier ging afdalen bleek het eigenlijk wel mee te vallen vergeleken met wat  nog ging komen) en kreeg ik te maken met de eerste pech. Het hengsel van de rugzak ging kapot, zodat ik deze eerst op één rug (maar dat klom niet echt lekker) en later in mijn rechterhand vast had. Met mijn linkerhand hield ik mijn fototoestel, die om mijn nek hing, in bedwang. Je moest goed oppassen bij die verschillende steile stukken en soms ook wel gevaarlijke plekken. Op de heenweg kwam ik tussen de schapen te lopen, op de terugweg tussen de koeien.  Op 1450 meter hoogte kwam ik er achter dat je ruim 5,5 uur bezig bent met de klim naar de Gaulihut! Dat viel wel even tegen. Dan maar  naar de Mattenalpsee dat is een uurtje korter. Dus op 1850 meter hoogte (de 400 hoogtemeter werd bedwongen in 1,7 km klim!) linksaf richting Mattenalpsee. Eerst nog een stukje omhoog voordat je opeens steil naar beneden ging. Kwam daar de eerste mensen tegen (was ondertussen bijna 11.30 uur). Die zeiden me dat het nog 30 minuten naar dat meertje was en daarna nog een uur naar de Gaulihut. Nadat de 3 personen waren doorgelopen zag ik dat mijn rechterzool los was gegaan en dat maakte alles natuurlijk een stuk gevaarlijker. Je klimt/daalt niet zo lekker met een "halve zool". Dus besloot ik eerst maar eens even wat te eten, drinken (koud water uit de bidon) en mijn polarhorloge weer op te laden (die was bijna weer leeg). Zag ook meteen dat het GPS systeem het weer eens niet deed (ja, ik blijf voorlopig toch nog even met die rotzooi van Polar zitten, ik zal straks mezelf een mooi verjaardagskado geven in de vorm van een mooi horloge van Garmin, met hartslagmeter in het horloge, een perfect GPS systeem en een batterij die zeker 10 uur mee gaat), deze dure miskoop deed het in de afdaling wel goed! (heb ondertussen een mailtje naar ze gestuurd hoe ze dit kunnen verklaren).
Na het eten heb ik besloten omdat ik toch zo'n 4 uur wilde klimmen, om geen risico te nemen en om te keren naar de camping. Fototoestel in mijn rugzak die ik in mijn rechterhand hield, zodat ik mijn linkerhand kon gebruiken om het één en ander op te vangen. Op een aantal uitglijders, struikelingen na ging alles goed, ook bij de wat gevaarlijke plekken. Je kunt natuurlijk wel een goede conditie hebben, maar zowel het klimmen als afdalen was zo snel dat je uberhaupt nooit sneller zou kunnen.
Op de camping (ik kwam om 15.15 uur binnen) heb ik na enkele stretch oefeningen, meteen een andere rugzak klaar gemaakt voor morgen (ik heb er 3 bij me, dus kan nog even voort. Deze is wat groter) en de kapotte rugzak gebruik ik nu om allerlei kleine dingetjes in te doen. Daarna nog wat chips gegeten en in het zonnetje gezeten.
Hieronder een filmje van al mijn gemaakte foto's. Heb er aan het eind ook maar een foto van de Mattenalpsee bij gedaan! Volgend jaar neem ik mijn bergschoenen in ieder geval mee (kwam trouwens iemand tegen die op "kaplaarzen" liep! Met al dat water misschien niet eens zo'n slecht idee.

 

Nu maar hopen dat morgen alles goed gaat!