Het zijn dan elke keer kleine stukjes, maar al die kleine stukjes maken weer een heel groot eind. Ik zit dit jaar dus al weer ruim 1000 kilometer in het zadel. Eigenlijk klopt dat niet, want dat ene kleine klimmetje de A1 over en de stukjes storm tegen dan kom ik van mijn zadel en sta ik op de pendalen!
Op de heen weg met wind schuin mee (helaas, bijna windstil), net nadat ik Weesp uit was, over de DUIZEND kilometer heen. Vroeger, zo vanaf 1997 toen ik met naar mijn werk fietsen en tochtjes fietsen begon, wilde ik altijd meer gefietst hebben, dan dat ik met de auto had gereden. Maar meestal ging ik eind Maart/ begin April naar mijn zus in Zwitserland, en dan gaat het snel. Heen en terug is 1800 kilometer, dus dat haalde ik pas in Mei weer in. Dit jaar zal het me lukken om met fietsafstand voor autoafstand te blijven, omdat ik pas in juli weer naar Zwitserland ga.
Vandaag werd ik direct beloond voor mijn prestatie. Overdag, achter de computer met schitterend weer, en om 17.45 met "schitterend" fiets weer. Ik had zowel mijn regenjas als regenbroek bij me, dus dat was geen probleem.. Maar die wind die al sinds oktober stevig (wat heet stevig) waait zorgt ervoor dat de regen voelt als hagelstenen. En dat tegen je gezicht. Heerlijk!
Hoe het ook zij, tijdens zulke "ongein" tochten denk ik altijd ergens aan, zodat de tocht sneller verloopt en dan ben je eerder thuis!. Hoe het komt weet ik niet, maar ik kan de laatste tijd dat ene liedje maar niet uit mijn hoofd krijgen.
Het weekend voorspelt weinig goeds, maar het belooft in ieder geval bij mij binnen wel een "rustig" weekendje te worden.....
vrijdag 29 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
laat er nog maar veel kilometerkes komen -
fietsen is gezond
Een reactie posten