Het is vandaag precies tien jaar geleden dat mijn jongste zus Vera is overleden. De ene dag vier je nog Valentijn, de volgende dag ben je verdrietig omdat al je herinneringen aan een dierbare weer naar boven komen.
Ze was 38 jaar, pas getrouwd, een zoon van ruim 3 en dan kun je opeens je eten niet meer binnenhouden. Binnen 3 maanden was het voorbij. Ze had een kanker dat eigenlijk alleen bij oudere mannen voorkomt, en omdat zij nog zo jong was ging het daarom zo snel! In het ziekenhuis was zij de dapperste en praatte ons moed in!
Ze waren zo enthousiast met lopen bezig. Willem liep ook regelmatig de kwart triathlon van Weesp en Vera ging ook lopen. Frank ging natuurlijk altijd mee en had op 3 jarige leeftijd al zijn eerste wedstrijdloop achter de rug.
Hij is nu bijna 14 jaar en doet vwo. Willem doet minder aan sport als hij zou willen.
We hebben nog steeds een zeer goede band met hem. Hij staat altijd klaar om te helpen.
Tijd heelt de wonden, maar de herinneringen blijven. Soms komen er weer tranen.
We moeten weer door, we gaan ook door....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten