adembenemend

Als kinderen van de bovenbouw in de bibliotheek komen, dan hebben we het wel eens over, wat je kunt zeggen van een boek of verhaal. Vaak hoor je dan leuk. Maar of dat nu veel zegt, dat weet ik niet. Wat doe je met het verhaal. Doet het je iets. Vind je het grappig, saai, interessant, droevig, aangrijpend, spannend of zelfs adembenemend. Hoe spannend moet dat wel niet zijn. Zou de spanning zich afspelen bij je in huis? Wat maakt iets grappig, spannend, droevig, aangrijpend, en heeft iedereen dat, of weer bij andere situaties?
Ik werd vanavond weer herinnerd aan het adembenemende. Ik had het geluk weer op tijd naar huis te mogen. Het begon net te regenen, dus trok ik mijn regenjas aan. Maar daar bleef het niet bij. Op de juiste plek, net in de polder op het juiste moment kreeg ik een sneeuwstorm op mij af. Wind (en dus ook de sneeuw) geheel tegen. Met één oog dicht (kreeg ik een vlokje sneeuw in) één hand voor mijn gezicht, want die sneeuw op je gezicht die voelde je behoorlijk, kwam opeens de wind vol in mijn gezicht. Ik kon even geen lucht krijgen, ik hapte naar adem. De wind benam even mijn adem. Het was adembenemend! Gelukkig maakte de weg net een bocht.
(een fragment uit "de memoires van Meneer Ruud" ).
Ik kan nu dus meepraten over wat het betekent als iemand zegt: ik vind het adembenemend. Nu moet ik wel zeggen dat ik dat liever in een stoel voel dan in die kou en nattigheid.
Het geldt natuurlijk voor alle emoties die je hebt als je iets meemaakt of leest.
Zoals de oma van Jubelientje het zei, van sommige verhaaltjes moet je lachen en van sommige verhaaltjes moet je juist huilen.
Zullen we het de volgende keer hebben over: "ik vind het romantisch"...............