naakt fietsen en tandjes

Vandaag hebben we afscheid genomen van de familie Nico de Groot. Zij zijn op weg naar Italie en wel Verbania aan de Lago Maggiore.
Ma heeft vanmiddag met haar dochter een stukje gewandeld en ik heb een praatje met mijn neef Benno gehad over computers, notebooks en Mac's. Hij is nog aan het tobben wat hij zal doen!
In de loop van de middag ben ik een stukje gaan fietsen op de fiets van de fysiotherpeut van mijn zus. Ook een nederlander en hij had nog een fiets over die hij al anderhalf jaar niet meer had gebruikt.
Ik heb al jarenlang een parcours van 11 km, waarbij twee keer een klimmetje van zo'n 200 meter in zit. Het traject loopt via Boningen - Wilderswil weer naar Matten.
Vandaag heb ik dat parcours twee keer links en twee keer rechtsom gereden. In totaal dus 44 km met een kleine 1600 meter klimmeters. Elke ronde deed ik in 22 minuten, zodat ik na 1 uur en 28 minuten klaar was, met een gemiddelde van 28 km per uur. Het stukje naar beneden reed ik tegen tranen in mijn ogen aan (had mijn gewonen bril op), dus rond de 55 km per uur. Het was wel even wennen met de nieuwe fiets.
Onderweg had ik twee keer de pech dat de ketting bij het terugschakelen van het voorste blad er af gleed. Benno, een tweewielerspecialist zal hier morgen nakijken. Ik weet wel wat het is, maar ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Dat krijg je met twee linker handen, nietwaar!
Ik kon gelukkig wel mijn fietsschoenen gebruiken omdat ik hetzelfde pendaalsysteem op de trappers had, zodat ik bij het klimmen zowel kan trekken als duwen zonder dat mijn voeten van de pendalen gaan.
Wat ik wel miste was mijn fietscomputertje, en ik kan je zeggen dat is een heel gek gevoel. Het lijkt wel alsof je naakt aan het fietsen bent. De laatste tien/vijftien jaar heb ik alleen met zo'n fietscomputer gereden en kon je altijd je snelheid zien en hoeveel km je gereden hebt. Nu dus niet.... Het is even wennen, maar ja het moet.........

Wat ook anders is, dat is de versnelling. Elke fanatiek fietser weet wat ik bedoel. De bladen voor en achter. Mijn eigen fiets heeft 3 bladen voor (52, 42 en 32) en 6 bladen achter (van 12 oplopend naar 28). Het aantal slaat op het aantal tandjes.
Hoe kleiner het verschil tussen het voor- en achterblad, hoe lichter je fietst. Ik kan dus het lichtst fietsen op mijn verzet 32x28. In de bergen kan iedereen dat best gebruiken, zeker die mensen die alleen in de vakantie fietsen!
Op deze fiets heb ik twee bladen voor (52 en 48) en 5 tandjes achter (waarschijnlijk oplopend van 12 tot 25). Een standaard verzet voor op het vlakke, dus een heel groot deel van Nederland. Deze fysiotherapeut komt daar ook vandaan. Hij zegt dat hij alleen het rondje om de Thunersee met deze fiets heeft gemaakt! Die tocht (63 km bovenlangs en 52 km onderlangs) ga ik morgen rijden. Het zou morgen droog blijven met wat zon, dus we proberen het maar........
Een tochtje met bergen (echte, wat langere klimmetjes) er in zal ik waarschijnlijk alleen kunnen maken met de mountainbike van mijn neef. We zien wel!
U hoort van mij.......