eerste lekke band in 2012

Het duurt even, maar dan heb je ook wat. Nu mag het van mij wel wat langer duren, maar helaas. Gisteren nadat ik van het ziekenhuis weer naar huis fietste op mijn gewone fiets voelde ik opeens de band zachter worden. Daarom heb ik de laatste 6 kilometers maar gezellig hand in hand met mijn fiets gelopen.
Gistermiddag de band geplakt en vanmorgen naar de fietsenwinkel. Daar kreeg ik uitleg dat elke soort fiets zijn eigen binnen en buitenband heeft. Ik heb dus nu binnenbanden voor mijn racefiets, de gewone fiets en een fiets tussen gewoon en race in. En het is de bedoeling dat ik dat ook allemaal ga onthouden als ik straks weer met de fiets op pad ga! Dat ik dan de goede binnenband voor de juiste fiets meeneem!
Wat is fietsen toch leuk!
Maar je moet geen lekke band krijgen.............

de biker in zwaar weer...

Het leven van een fietser valt niet altijd mee. Soms komt hij wel eens in zwaar weer. Je zou kunnen zeggen dat het leven van een biker een beetje op het weer lijkt. Soms ziet het er mooi uit, soms hebben we wat " zwaar weer" . Niet dat dat nu altijd vervelend is (bij regen gebruiken we gewoon een regenpak!), maar soms zit het wel eens tegen.
Afgelopen donderdag wilde ik mijn achterband eens bijpompen. Dat moet zo nu en dan eens gebeuren, anders wordt de band te zacht en heb je meer kans (je zou bijna denken dat kan niet!) op een lekke band.
Zo gezegd zo gedaan, helaas mijn franse ventiel breekt en ik sta met een lege(nog geheel nieuwe) achterband. Gelukkig deed ik het thuis na mijn werk.



Dus de volgende dag met mijn tweedehandsje (fietst wel minder, maar je komt er wel!) met regenpak in het " mooie weer" na mijn werk en 's avonds weer terug in regenpak. Valt plotseling mijn voorlicht uit. Mijn achterlicht blijft het gelukkig doen. Dan voor het schaken maar even het voorlampje even wisselen. Haal dat even maar even weg, want dat lukt niet. Mijn reserve voorlamp past niet.... Dan de racefiets pakken gaat ook niet, want die staat met een platte band beneden!
Om toch naar het schaken te kunnen ben ik dus maar met alleen een achterlicht weggefietst. Ik heb bijna alleen fietspad. Halverwege staakt ook mijn achterlampje, toch verder gefietst. Hoe terug zien we later wel!
Na een overwinning ben ik redelijk vroeg naar huis gereden. Vanwege het mooie weer was er zo goed als geen verkeer en fietsers (en politie) ben ik niet tegen gekomen!



Vandaag ben ik dus weer bezig geweest met het maken van de kapotte onderdelen. Het kopen van de lampjes was nog het makkelijkst, maar het aankrijgen van de lampjes ging wat moeilijker. Na ruim een half uur ging het achterlampje spontaan branden en nog wat later kreeg ik zelfs het voorlampje aan. Wat een gedoe. Gelukkig heb ik op mijn racefiets lampjes met LED's.
Dan is het gewoon even twee batterijen verwisselen.
Het maken van de achterband op zich was niet zo moeilijk, gewoon een nieuwe achterband er op, ware het niet dat ik twee banden had gekregen met korte ventieltjes en ik heb lange ventieltjes nodig. Dus snel even de banden gewisseld en toen was het zo gepiept. Niet dat het zonnetje ging schijnen, maar het is toch wel een lekker gevoel dat ik maandag weer kan kiezen tussen twee fietsen die ik ook kan gebruiken. Wat betreft de binnenbanden, daar wordt niet alleen de kwaliteit slechter van (en de prijzen hoger1), maar tegenwoordig krijgen alle racefietsen binnenbanden met een frans ventieltje (i.p.v. een hollands ventieltje) en daar heb ik alleen maar narigheid mee gehad. Mocht ik ooit nog eens een fiets kopen, dan neem ik er een met de ouderwetse hollandse ventiel.





Maar ja, net als bij het weer komen de voorspellingen wel eens niet uit.............

Brunigpas of te wel stampen stampen stampen

Vandaag had ik liever in de wereld van Harry Potter gezeten. Dan kon je nog wel eens wat goed toveren!
Voordat ik goed en wel op weg was, was er la het een en ander gebeurd. Ik was mijn brood vergeten (kwam ik op de Brunig achter). Mijn fiets kraakte en piepte, dus ben ik teruggegaan om mijn neef Benno er na te aten kijken. Wat ik al dacht was ook zo, de trapas zat los, dus moest ik snel naar de fietsenwinkel om hem vast te laten zetten. Ik had nog snel even een banaan meegenomen en toen ik hem op de Brunig wilde opeten was hij helemaal tot moes geworden met als resultaat een heel vies fietsshirtje. Snel even wat schoongemaakt.
Maar het goede nieuws is dat ik met de zware versnelling helemaal ben boven gekomen. Ik had het niet verwacht. Op een gegeven moment had ik wel willen verdwijnselen naar de top, maar ja, dat lukt niet bij dreuzels! Ik moet zeggen het kost dan wel veel kracht (dat kon ik later toen ik thuis was nog merken!) maar je gaat dan voor zover je redelijk kunt rondtrappen ook snel vooruit. De Brunig is 5,6 km lang en je gaat dan 410 meter omhoog, dus een gemiddelde van bijna 8%. Pittig dus, want Alp D'Huez is maar 7,8 gemiddeld! Twee jaar geleden heb ik de Brunig voor het laatst in April gefietst (dus duidelijk koeler) in 29 minuten, vandaag bij 28 graden in de zon in slechts 28.30 minuten. Dus mijn dag kon ondanks alles niet meer stuk! Helaas wist ik niet was er nog zou komen.....

In de spectaculaire afdaling met stukjes van 13% was het lekker stampen met snelheden boven de 70. Het is een brede en rechte weg met maar een paar haarspeldbochten.
(Ik had een leuk plaatje van de afdaling erbij willen zetten, maar we kennen Blogger ondertussen, dat plaatje wil hij dus NIET uploaden. Dan niet! Als hij daar plezier in heeft)!

Na Meiringen nog een klimmetje om bij Innertkirchen te komen, waar de camping staat vanwaar ik heel veel driepassentochten heb gemaakt. Omdat ik en brood vergeten was, ik de Brunig al gehaald had en mijn benen toch wel zeer deden ben ik, wat ik wel van plan was, niet meer begonnen met de beklimming van de Grimsel.

Ik moest nog een kleine 40 km terug met ja wel, alleen tegenwind, en dat is niet mijn specialiteit. Ik klim liever dan dat ik tegen de wind in fiets. Ik ben waarschijnlijk te licht!
Dus vol goede moed en met zere benen weer richting Interlaken, maar wel via de vlakke kant. Ik had vandaag al genoeg geklommen. In ieder gaval 10,6 km en dan heb ik het niet eens over het glooiend parcours langs de Brienzersee.
In Oberried kwam dan de laatste tegenslag, jawel een lekke band. Aangezien ik geen pomp bij me had kon ik niet veel doen. Ik ben zo goed en zo kwaad als mogelijk op een lege vorband verder gefietst totdat het niet meer kon. Bij de beklimming naar Ringenberg ben ik de laatste 4 km gaan lopen. Ach ik had toch verder niets te doen!
Totaal kapot kwam ik rond 16.00 uur weer " thuis" .
Als we de voorspellingen mogen geloven zal er wel niet veel meer gefietst kunnen worden, al zal ik de band nog wel even moeten plakken!
Mijn doel om in ieder geval net zoveel kilometers te fietsen wat ik anders thuis zou hebben gedaan (10x22 km) heb ik gelukkig ruimschoots gehaald en dan heb ik niet eens alle klimkilometers dubbel geteld.......
Mocht er nog wat gefietst kunnen worden, dan wil ik met de MTB de andere kant (de rechterkant) van de Brienzersee gaan fietsen. Via Boningen naar Iseltwalt en daarna door naar de Giesbach watervallen. Wie weet......

lek lek lek.......ik word gek gek gek

Een "prettige" bijkomstigheid is dat bij het fietsen in slecht weer, en dat hebben we helaas wel eens in nederland, is dat je ook nog eens extra kans op lekke banden hebt. Dat komt omdat door het water allerlei rotzooi op de weg komt en blijft liggen, en dat door de natte banden al die rotzooi ook aan/in die banden blijft zitten, met alle gevolgen van dien. Een hobbeltje hier en pang daar gaat de band.
Afgelopen dinsdag was ik blij dat ik heel thuis ben gekomen, want het was natuurlijk best wel gevaarlijk, maar de volgende ochtend was ik al wat minder blij, want inderdaad, de achterband van de racefiets stond leeg. Snel op de andere (tweedehands) fiets gestapt (met de raceschoenen nog aan!). Ik moest wel de achterband oppompen, want helemaal hard was hij niet meer. Woensdag aan het eind van de middag, de achterband was nog keihard en dan bijna thuis, ik reed op de sportparklaan jawel, lekke band nummer 4.
Ja, wat doe je dan. Weer twee lekke banden te gelijk.
Ik heb vanochtend de tweedehands fiets naar de fietsenwinkel gebracht (ik krijg met geen mogelijkheid het achterwiel eruit) en er een nieuwe binnen- en buitenband achterband op laten zetten. Je zou zeggen dat ik nu weer een paar duizend kilometers voort kan, tenminste dat zei de fietsenmaker!
Op de racefiets heb ik zelf achter een nieuwe binnenband ingedaan, en dat moest ook voldoende zijn. Helaas dat was dus fout gedacht. Omdat het nog steeds (mot)regende heb ik wel mijn regenjas aangedaan, maar niet mijn rugzak meegenomen.
Ja, inderdaad, de titel van dit artikeltje geeft 3x lek aan, dus zo gebeurde het dan ook. Net voor Naarden voelde ik de band al leeglopen. Heb nog een stukje met een lege (achter)band gereden en de laatste 1,5 kilometer met de fiets in de hand gelopen. Gelukkig was ik ruim van te voren vertrokken, want er stond alweer een klas te wachten. Ondertussen dacht ik al aan een doemscenario, want ik had mijn rugzak, dus geen fietsspullen mee. Ik dacht al aan een tochtje terug met de benenwagen. Gelukkig had ik nog reserve spullen liggen, zodat ik na de klas snel een paar nieuwe binnenbanden heb gekocht en snel één zo'n nieuwe binnenband er op gezet.
De spanning is dan aan het eind van de middag te snijden, is de band nog hard, en als ik dan naar huis fiets, dan hoop je maar dat de band heel blijft. En jawel, dit keer zat het mee. Snel even naar de fietsenwinkel bij het station om mijn andere fiets op te halen, en ik kan morgen met een goed gevoel de kelderdeur open doen. Toch....... Nou ja, eerst even goed slapen, want morgen wachten er weer 4 klassen, waarvan 3 groepen het project Harry Potter gaan doen. Daar later meer over.

Ook al hoort het bij een deel van mijn leven (biker), maar ik zal voortaan niet meer ingaan op alle lekke banden en het slechte weer, want dan kan ik wel aan de gang blijven, klik dan maar op de tag lekke band! En dat ik de regen niet zo erg vind is bekend en dat ik totaal niet goed wordt van die rot wind is ook bekend en dat zal zo wel blijven. Het regenpak zit in ieder geval goed en werkt afdoende!
Ik zal voor de nieuwsgierigen bij de totaal aantal gereden kilometers met de fiets wel de stand bij houden van het aantal lekke banden die ik dit jaar heb mogen krijgen.
Morgen wacht een drukke dag, dus ik ga eens vroeg naar bed...............

lekke band 2

Gisteren aan het einde van de dag was het niet erg plezierig om op de fiets te zitten. Behalve wat (mot) regen stond er nog al wat wind. Uiteraard had ik niets aan mijn poncho, want die woei alle kanten op. Ik moest oppassen dat ik niet in het water werd geblazen. Alles natuurlijk weer op het Ton Stork fietspad. Ik kwam ondanks een regenbroek kleddernat thuis. Zelfs de volgende ochtend waren mijn fietsschoenen nog niet droog.
Tot zover was het nog te doen. Tenslotte weet je dat je in Nederland woont en dat je zo 3 maanden herfst kunt verwachten. Maar dat als je de volgende dag weer met de fiets naar je werk wilt en je wilt je fiets uit de kelder pakken, dan sta je toch even te kijken als de achterband plat is!
Omdat ik de achterband van de gewone fiets nog niet geplakt had (luiheid!), ik (nog) niet over een auto beschik, was er maar één alternatief en dat was een nieuwe achter binnenband om het wiel van de racefiets. Een geluk bij een ongeluk is dat het wisselen van de binnenbanden bij een racefiets redelijk snel gaat en dat ik nog binnen (in de kelder) was.
Als het slecht weer is, veel regen, dan weet je dat het risico op lekke banden groter is, maar je staat 's ochtends vroeg wel even te kijken =-O.
Hopenlijk gaat morgen alles goed, want dan hebben we de start van de nationale voorleesdagen. Dan komt er een bekende nederlander (voor de kinderen) voorlezen....

lekke band

Het jaar begint al goed voor de biker. Gisteren alweer de eerste lekke band. Is het van een racefiets dan is het niet zo erg. Voor of achterband is er in een mum van tijd uit en een nieuw binnenband is er zo weer omgelegd. Maar bij een gewone fiets met een dichte kettingkast is dat wat anders. Daar ben ik wel even zoet mee. Gelukkig stond de band leeg in de kelder, zodat ik met de racefiets alsnog naar mijn werk kon. Alleen het licht is een beetje moeilijk bij een racefiets!
Maar goed van het weekend heb ik weer wat te doen!