Zwaar gevecht tegen de elementen!

Vandaag wilde ik een aantal passen gaan fietsen. Op de Nufenenpas zou ik beslissen wat ik zou doen, afhankelijk van de tijd, het weer en natuurlijk hoe het met de benen gaat.
Dus vanmorgen om 6.30 uur op, zodat ik rond 8.00 uur op de fiets kon zitten om te starten.
Al na 5 km klimmen van de Grimsel wist ik al wat ik zou doen! Ik had ongelooflijk slechte, zere benen, pap in de benen. Hoe dat komt, misschien omdat ik gisteravond laat nog kei hard uit Brienz ben wezen fietsen om voor donker op de camping te zijn, door het tussendoor bergwandelen en hardlopen, of omdat ik steeds ouder wordt en herstel minder wordt of dat langzaam mijn krachten afnemen (heb tenslotte meer dan 1000 km gefietst, waaronder veel klim kilometers!). Hoe dan ook vlak voor de tunnel van 11%, waar je als fietser tijdens de klim buitenom moet (ik heb ook nog even gedacht aan een jong stel uit alphen, die daar afgelopen vrijdag pech met de remmen kreeg, gelukkig is alles goed afgelopen) heb ik voor het eerst het reserve tandje van 24 en later zelfs de 28 gebruikt.
Ben in 2 uur en 35 minuten boven gekomen. Het was ontzettend mooi weer.
Uiteraard weer met een aantal mensen gesproken, waaronder een duitser en die vond het feit van alleen de top halen van de Grimsel al een formidabele prestatie en dat is natuurlijk ook zo.
Maar ik ben natuurlijk niet zo vroeg opgestaan om alleen de Grimsel te fietsen, dus toch maar afdalen naar Ulrichen, kijken hoever ik de Nufenenpas zou kunnen beklimmen.
Het was zwaar, heel zwaar. Wilde eerst 3 km doen (het eerste stukje is vrij zwaar!), toen ik dat uiteindelijk heb gehaald wilde ik de teller van mijn fiets op 50 km krijgen (heb ik in ieder geval 100 km gefietst). Toen dat ook lukte wilde ik tenslotte naar het voor mij bekend huisje na 7 km. Vroeger stopte ik daar om even bij te komen om daarna de laatste 6 km te fietsen.
Nu heb ik daar mijn batterij opgeladen, wat gegeten, gedronken en uitgerust. Er kwamen heel wat wielrenners voorbij fietsen. Maar ja, iets in mij zei toch weer Ruud probeer nog wat! Gewoon op karakter, mentaliteit, doorzetten en afzien! Heb het geprobeerd, langzaam aan, kilometer voor kilometer. Toen ik nog maar 4 km moest fietsen wist ik dat ik het gevecht zou winnen. Alles dankzij tandje 28, anders was ik niet boven gekomen. En jawel, het lukte mij wonderbaarlijk om op de top te komen. Foto's gemaakt, uitgerust, batterij weer opgeladen (ging nu beter, kon nu weer 2,5 uur met mijn horloge voort), gegeten, gedronken, uitgerust, nog even lekker in het zonnetje gezeten en dan weer terug.
Tot Ulrichen (het begin van de klim) ging alles natuurlijk erg goed, maar vanaf Oberwald begon het eerste deel van de Grimsel al. 6 km lang tot  Gletsch waar het laatste stukje (5,4 km) begon. Ik moest nu niet alleen een gevecht leveren tegen de berg, maar ook tegen de windstoten tegen! Soms stond je
gewoon stil! Maar de aanhouder wint en wat moest ik anders! Toen ik de klim vanuit Gletsch begon wist ik dat ik ook dit gevecht tegen het klimmen en wind zou winnen! En dat was ook zo.
Zoals jullie allemaal weten:

 

Een beetje onsportief kreeg ik 5 km voor de camping ook nog een regenbui te verwerken, maar ja, ik had mijn regenjack al aan, reed vrij snel naar beneden (trouwens in de tunnel van 11% bleek achteraf haalde ik 74,3 km!) en was het laatste gedeelte van de weg tot de camping nog droog.

De regen bleef (soms als een echte plensbui) tot 20.30 uur aanhouden.

Zeer voldaan, trots en vermoeid (zeker de benen) kwam ik om 18.00 uur aan. Ruim 7 uur op de fiets gezeten, ruim 3500 hoogte meter overwonnen en 5670 Kcal verbruikt! Tel daarbij dat het 51 km klimmen was, dus een gemiddelde stijgingspercentage van 7%!

De strijd is gestreden, nog even dit artikeltje afmaken en dan vroeg in bed.

Ik kan weer terugkijken op een fantastisch mooie dag, schitterende natuur en heel veel afzien.

Gelukkig hebben we de foto's nog!

rustdag regendag en bergverzet!

Het lijkt net alsof ik in Nederland ben. Na een mooie dag wordt dit meteen weer afgestraft met slecht weer. Tevens kun je niet zien dat je in de bergen bent, want alles zit in de wolken en bij boodschappen doen moet je ook in Zwitserland je bon meteen nakijken, want dat klopt wel eens niet. Zoiets van 3 betalen als je er 2 meeneemt! Aangezien Zwitserland niet goedkoop is, is het de moeite waard om dit alsnog te doen. Dus toch maar weer even terug gelopen!
Aangezien ik mijn boodschappen broodnodig had moest ik helaas wel door het slechte weer. dan kun je natuurlijk wel met de auto gaan, dat zal waarschijnlijk iedereen doen, maar ik natuurlijk niet, dat is de weg van de minste weerstand en ik ben er voor bewegen, actief bezig zijn. (ik had gisteren trouwens een activiteit van 926%!).
Mijn fietsbenen hadden me vanmorgen doorgegeven dat ze rust hadden verdiend en op een fiets word je ook nat bij regen (ik loop trouwens liever in de regen dan dat ik fiets!).
Mijn wandelingetje van 4,5 km naar Meiringen ging bijna helemaal zonder regen, op de terugweg (ook 4,5 km!) had ik onderweg helaas een goede stevig plensbui. gelukkig liep ik op dat moment in een bos en stond ik redelijk droog, al hoewel dat op een gegeven moment ook begon door te lekken. Trouwens zoveel had ik ook weer niet aan dat nat kon worden!
Nadat ik thuis ben gekomen en heb gegeten (ja, dat doe ik eigenlijk de hele dag door) is het niet meer droog geweest.
Eigenlijk een ideale rustdag. Morgen ga ik waarschijnlijk hardlopen en daarna kijken we wel wat het weer doet. Bovenaan staat de weersverwachting van de komende 2 weken. Ziet er niet onaardig uit!
Heb nu lekker de tijd voor de computer.
Zit in het gebouwtje droog, lekker warm en rustig.
Mijn hobby is fietsen in de bergen. De mooie omgeving en de inspanning die je doet. Vroeger zo'n 15-20 jaar terug ging dat niet alleen makkelijker omdat ik wat jonger was, maar ook omdat ik toen der tijd ook veel tochten in het weekend fietste (zoals bij de Drieberse Toer Club, waar ik ook nog steeds een fiets shirtje van heb). Mijn record in in 1999 bijna 11 duizend kilometer.
Vorig jaar ben ik na 12 jaar niet meer in de bergen gefietst te hebben weer begonnen. Had natuurlijk een andere fiets met  gelukkig ook weer een betere versnelling. Een blauwe Stelvio. Die heb je ook nodig. Daarmee kon ik als lichtste trappen met een verzet van 39 tandjes voor en 30 tandjes achter (een verschil van 9 tandjes). Met de rode Vuelta (zie foto hierboven) had ik als lichtste verzet 39 voor en 28 achter (11 tandjes verschil).
Dit jaar fiets ik met de Colnago en die is speciaal voor in de bergen gemaakt, tenminste voor een wat ouder iemand die het hele jaar door niet echt fietst! Daar heb ik als lichtste verzet 30 voor en 28 achter. Deze heb ik echter tot nu toe nog niet hoeven te gebruiken.
Wat zeggen nu al die getallen?
Op de website van Fiets kun je er meer over lezen!
Hoe kleiner het verschil tussen de tandjes voor en achter is, hoe lichter je trapt, hoe groter het verschil is hoe zwaarder je trapt (die gebruik je dus als je wind mee hebt, of als je afdaalt.
Vorig jaar trapte ik dus bij de laatste berg de Susten alles in de lichtste versnelling 39 bij 30 en moest ik 2x pauzeren.
Gisteren fietste ik de eerste 7 km in een zwaardere versnelling (30 bij 19), ging toen voor het gemak over op het verzet 30 bij 21 (ook 9 tandjes verschil), maar kon de laatste 6 km bij veel tegenwind als reserve overgaan op het verzet 30 bij 24, een verschil van maar 6 tandjes en ook duidelijk lichter!
Omdat ik ook nog als laatste verzet een 30 bij 28 heb kan ik dus heel licht trappen, dus minder energie verbruiken en langer volhouden. Maar ik wil deze "luxe" zo min mogelijk gebruiken, want het gaat tenslotte om "het gevecht tegen de elementen". Voelen dat je genoten hebt.
Maar het is wel een lekker gevoel dat je het kunt doen!
Trouwens op deze fiets heb ik maar liefst 30 versnellingen (verzetten), namelijk 3 voor (53-42-30 tandjes) en achter 10 (11, 12, 13, 14, 15, 17, 19, 21, 24 en 28 tandjes). Ik moet zeggen dat ik nu veel meer schakel dan voorheen. Waarschijnlijk zijn de combinaties beter!

Je gaat er alleen wel langzamer mee fietsen (maar dat maakt natuurlijk niets uit als je zo lang vakantie hebt!), maar dat hadden jullie al in het schema gezien.

DRIE Passentocht...............................YES!

Heb net even wat gekletst met een ouder stel uit nederland, wilde net met mijn weblog beginnen.
Vanmorgen vroeg opgestaan, wilde om 8.30 uur vertrekken, maar omdat ik wat eerder dan de bedoeling opstond kon ik ook eerder vertrekken. Zat om 8.15 uur op de fiets voor mijn uitdaging: de 3 passentocht. De fantastische natuur, de energie die je er in steekt en de verhalen tijdens en na de tocht. En dan boven op de laatste berg het niet te beschrijven gevoel in je!
Voor deze "bergtocht" had ik mijn speciale "Marmotte" fietsshirt aangedaan (zie foto's), het shirtje dat ik heb gekocht nadat ik de Marmotte had gefietst (deze tocht is nog veel zwaarder dan deze 3 passentocht, maar ja, toen was ik nog jong en dan wil je wat nietwaar!).

Tijdens de eerste klim van de Grimsel had ik een beetje pech, want de ketting viel er een keer vanaf (gelukkig bleef het daarbij, alleen wat vieze handen!), verder ging het prima, maar ja, het is pas de eerste berg! Op een paar plekken waar er zwaar geklommen moest worden kon ik dit jaar voor het eerst terugvallen op een lichter verzet en dat is heel fijn. Morgen zal ik hier een  verslag over schrijven hoe dat precies zit!
Na 2 uur en 23 minuten was ik boven. Meteen de batterij van mijn horloge via de powerbank opgeladen, maar dat viel ook niet mee. Dacht dat ik  dit tijdens het eten kon doen, maar dat ding viel steeds uit, je moest daar constant opletten en het stekkertje er uit en er weer in doen en dan deed ie het weer even. Nou ja, het lukte tenslotte gelukkig wel.
Na de kleine afdaling van de Grimsel volgde meteen de 11 km klim naar de Furkapass. Het begin gaat gelijkmatig, vlak onder hotel Belvedere een pittig stukje klim van rond de 10% en de laatste kilometer voel je ook goed in de benen. Was om 12.45 boven op de top alwaar weer iemand bereid was om een foto te nemen. Ook nog even een kwartiertje de batterij weer opgeladen, gegeten en ik kon weer verder.

Na de afdaling van de Furka begint van Realp tot Hospental een 6km stukje vlak met vol wind tegen. Je moet goed doortrappen om boven de 20 km/uur te fietsen. Daarna tussen Andermatt en Wassen zijn ze nog steeds met de weg bezig en moest ik 2x wachten voor het stoplicht. Het was vooral daar dat het druk op de weg was en dus niet prettig rijden.
In Wassen, het begin van de 18 km lange klim van de Susten, heb ik voor het laatst de bidons weer gevuld en een halve liter water gedronken. Het was ondertussen het heetst van de dag geworden (rond de 24 graden).
Waar ik vroeger (13 tot 20 jaar terug) en vorig jaar altijd bij deze laatste berg in de problemen kwam en dus daarom ook vaak 2x even moest rusten, daar kom ik tot 6 km onder de top gewoon hetzelfde verzet draaien wat ik altijd deed. Alleen nu kreeg ik de volle wind ook nog eens tegen en was het geen 6% stijging meer, maar voelde het als 8 of 9%. Toen ben ik overgegaan op een lichter verzet (de 24 ipv de 21!) en ben ik zonder problemen boven gekomen. Voor het eerst dus helemaal niet afgestapt, maar het gevoel boven was er niet minder mooi door. Integendeel: YES I did it.

Een tocht van 121 km met een gefietste hoogteverschil van ruim 3500 meter in 7 uur en 15 minuten. Met de pauzes erbij ruim 9 uur (start om 8.15, weer terug om 17.30).
Gegeten, gedoucht, kleren gewassen en nu nog even de weblog.
Ga vroeg naar bed en denk dat ik wel heel goed zal slapen. Ben benieuwd wat de benen morgen te zeggen hebben! Zal dan alleen boodschappen doen in Meiringen (o.a. chips en brood!)

hemelvaartsdag

Vandaag had ik een afspraakje.
Ook al was het hemelvaartsdag en 5 mei, ik had zo wie zo toch altijd al vrij.
Ik zou mijn nieuwe fiets voor in de bergen ophalen in Naarden. Dus met het mooie weer lekker ruim 10 km hardlopen. Binnen het uur was ik op de plaats van bestemming. Is toch wel lekker dat je een beetje conditie hebt.
Een bibliotheek klant zet voor zijn plezier fietsen helemaal in elkaar. Hij attendeerde mij op deze colnago, die hij klaar had. Een lichte fiets van carbon met een Shimano Ultegra schakel groep en derailleur. Heeft een verzetje waarbij je 1 op 1 kunt rijden, dus heerlijk voor in de bergen.
Hij fiets trouwens lekker licht en er zit een fietscomputer met hartslag- en hoogtemeter op.
Ik ga hem alleen gebruiken voor in de bergen (of misschien in de heuvels hier in nederland). Is best wel een mooi gebied daar! Alleen wel een beetje pittig fietsen.....
Ik had waarschijnlijk een voorgevoel want ik heb pas bij Lidl een nieuwe helm gekocht in de kleur die perfect bij deze fiets past!
De fiets heb ik opgehangen in mijn slaapkamer aan een muurbeugel:

De tent heb ik nu met een goede fiets, nu nog goede benen om er te fietsen en laat dan de vakantie maar komen! We hebben nog even om te trainen!