Posts tonen met het label Thunersee. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Thunersee. Alle posts tonen

donderdag 25 augustus 2016

Rondje Thunersee

Het was wel weer lekker om in een gewoon bed te slapen. heb dan ook heerlijk geslapen en omdat ik vanochtend toch niks dringends van plan was heb ik wat langer op bed gelegen dan normaal.
Samen met mijn zwager aan het ontbijt en thee gedronken op het zitplaatsje. 's Middags na het eten hebben we gekeken naar de fiets en voor mijn tochtje (ik wilde vandaag wel wat fietsen, maar niet echt zwaar!) hebben we de zender weer vast gekregen op de fiets en heeft het vandaag prima gedaan. Na de tocht zat deze nog stevig vast.
Sprak ook nog even buurvrouw Carla en kreeg haar bergschoenen te leen, voor als ik nog een bergwandeling zou willen maken. Misschien net een maatje te klein, maar voor alsnog het proberen waard! Wie weet?
Vandaag wilde ik een rondje om de Thunersee maken. Iets meer dan 50 km en je kunt van beide kanten een zwaar klimmetje bij doen. Heb ik niet gedaan., alleen op de terugweg ben ik bovenlangs via Krattigen gegaan. Had vandaag goede benen, ook al was het natuurlijk niet echt zwaar, maar de klimmetjes die er waren deed ik in een zwaar verzet (totaal vandaag 377 hoogtemeter gefietst), wat betekent dat de krachten in de benen weer terugkomen. Het herstel gaat op een oudere leeftijd waarschijnlijk langzamer!
Onderweg nog een aantal foto's gemaakt van o.a. de Jungfrau, maar ook van restaurant Luegibrüggli,
die passeer ik altijd halverwege het klimmetje naar de Beatenberg.



Na de tocht heeft Edi mijn stuurlint hersteld. Deze was los gegaan en die had ik provisorisch gemaakt. Nu heeft hij het professioneel gemaakt. Dus de fiets is bijna weer 100%. Nu nog de derailleur (versnelling) beter afstellen, want deze loopt niet helemaal meer lekker. Heb al verteld dat ik daar niet zoveel van weet, maar heb nu een paar keer onderstaand filmpje bekeken, dus dat gaan we morgen dan maar proberen!





dinsdag 15 juli 2008

de Thunersee bovenlangs via Aeschiried


Voordat ik vanmiddag om 13.45 uur met de racefiets vertrok ben ik toch maar even voor de zekerheid op de toilet geweest. Onderweg gaat dat zo moeilijk!
Vanochtend de laatste betoveringen van Harry Potter gelezen, dus vol goede moed ging ik op weg. De eerste twintig kilometer zouden de moeilijkste en tevens zwaarste zijn.
De laatste keer dat ik het klimmetje naar Aeschiried maakte was alweer 3 jaar geleden. Er zitten een aantal pittige stukjes tussen, zodat ik eigenlijk niet eens wist of ik er met deze racefiets zou komen. Een verzet van 48x23 is toch wel iets zwaarder rijden dan een verzet van 32x25 (met een uitloop naar 32x28)! Ik zou wel zien en anders kon ik zo terug naar beneden om mijn rit langs de Thunersee voort te zetten. Nu alleen andersom! (zie dinsdag 8 juli)


Misschien komt het door de drie dagen rust, maar het ging lekker. Uiteraard in de kleinste versnelling, vaak staand op de pendalen, maar het viel mee. De twee lastigste stukjes kwamen pas als jij in Aeschi links af naar Aschiried ging. Twee stukjes van zo'n 400 meter van 10%. Gelukkig waren ze niet langer.
In precies 1 uur was ik vanuit Matten aangekomen bij de bank in Aeschiried, waar ik altijd stop. Dat het goed ging blijkt wel uit de tijd, want die was slechts 4 minuten langzamer dan in 2005.
Ik had boven wel even wat kramp, maar na het uitspreken van wat toverspreuken ging het daarna weer goed. (krampela gama weggius). Al hoewel aan het eind van de rit kwam het weer even terug, waarschijnlijk omdat ik te lang op een wat zwaarder verzet bleef rijden! In ieder geval naast het zien van een prachtige omgeving ook weer een heerlijk gevoel aan deze dag overgehouden. Trouwens op de foto kun je zien wat voor een mooi uitzicht je er hebt op de Thunersee.

Morgen gaat de rit (via misschien wel de Brunigpas, ik ga het nu wel proberen....) naar Innertkirchen, de plek waar ik de meeste driepassentochten begon! Eens kijken hoever ik met deze racefiets de Grimselpas op kom.......

dinsdag 8 juli 2008

rondje Thunersee



Vandaag stond op het programma een rondje Thunersee. Een afwisselend ritje met soms een stukje omhoog (bij Beatenberg bijv.) en soms wat naar beneden, Een glooiend parcours. En tevens een mooi uitzicht. Er is ook veel te zien en te doen...... Op wikipedia staat ook nog iets.
Ik vertrok ' s middags om even voor 15.00 uur, nadat mijn neef Benno nog even naar de fiets had gekeken en het een en ander heeft gemaakt. Tevens hebben we zijn mountainbike fiets klaar gemaakt, zodat ik ook hierop zou kunnen fietsen.
Nog even terugkomend op het aantal tandjes, achter heb ik als grootste blad slechts 23 tandjes, Dus mijn lichtste versnelling is 48x23. Gelukkig kan ik hier wel een rondje Thunersee mee rijden. Het is wel wat zwaarder, maar je gaat ook sneller!
Even na het klimmetje bij de Beatenholle moesten we even wachten ivm werkzaamheden. Toen we eenmaal weer verder mochten bleek ik een klever in mijn wiel te hebben. Iemand die later zegt dat hij ook het rondje heeft gereden, maar alleen in het wiel van een ander heeft gezeten! Ik hou hier absoluut niet van en ik zou het zelf nooit doen, omdat ik zelf wil fietsen. Rij je in een groepje dat wissel je regelmatig van kop. Na zo'n 10 km in mijn wiel gezeten te hebben wilde hij wel meerijden. Ik geloof dat hij 3x op kop is geweest en verder heeft hij lekker in mijn wiel gezeten. Als hij daar gelukkig mee is, vind ik het prima.....
Omdat ik nu wat zwaarder dan normaal reed, ging ik ook wat sneller en was ik redelijk snel weer terug met een gemiddelde boven de dertig. Voor mij een prima prestatie. Eigenlijk was het pas mijn eerste echte tocht!
Natuurkijk had ik na afloop moeie benen, maar het gaat er om dat de benen morgen weer goed zijn. Waarschijnlijk ga ik dan met de mountainbike naar Grindelwald en heeeeeeeel misschien probeer ik dat klimmetje van 8 km lang 10% naar de " grote Scheidegg" . Een groot voordeel heb ik in ieder geval. Mocht ik niet meer verder kunnen, dan hoef ik alleen nog maar naar beneden en dat lukt me ook wel op water........

NAGEKOMEN BERICHT
Ik ben weer ruim een uur bezig geweest om foto's bij mijn verhaal te krijgen. Op de ene foto na is het mislukt.
Blogger is dus een waardeloos programma. Ik zal de vakantie nog doorgaan, zonder foto's en ander franje, daarna is het voormij finito. EINDE BLOGGER. Ik heb wel wat anders te doen dan die onzin dat je geen foto's kunt uploaden. Wat ik dan ga doen, dat weet ik nog niet.