Gezocht: vrouwelijke hardlooppartner

Morgen begint voor mij het symbolisch startpunt van een "nieuw leven".
Dan ga ik officieel met prépensioen.
Plannen genoeg, zal me niet vervelen, maar er gaat natuurlijk wel wat veranderen.

Zoals verschillende mensen al zullen weten wil ik binnen 10 jaar een marathon hebben gelopen. Nu is dat niet iets dat je ongetraind doet, dus ik zal aan de bak kunnen/moeten! Hoe sneller ik hier mee begin hoe beter. En als stimulans en voor de gezelligheid zou het natuurlijk heel erg leuk en fijn zijn als er een vrouw is die met mij wil trainen. Wat mij betreft zou het ook iemand kunnen zijn die graag met me wil fietsen, al dan niet met de racefiets. Een wandelmaatje (tenslotte is wandelen in de natuur ook erg mooi om te doen!) zal waarschijnlijk het minst moeilijk te vinden zijn.
Vroeger natuurlijk veel sporten gedaan waar (bijna) alleen mannen aan mee deden, zoals voetballen, schaken, toerfietsen om maar te zwijgen over het bergfietsen (daar zijn "helaas"niet zoveel gekken van!), mijn hobby. Dat laatste zal ik zo lang mogelijk blijven doen, maar ik denk dat het ook steeds meer bergwandelen gaat worden, zoals afgelopen
vakantie. Ook dat is misschien wel leuk om samen met iemand anders te doen!
Ik wacht wel af of er een vrouw of meer vrouwen belangstelling hebben.
Ik zal voorlopig alleen maar beginnen! -)
N.B. Aangezien per 1 oktober de bieb uit mijn bezigheden verdwijnt zal dit ook het laatste bericht op mijn weblog zijn!

Harder Kulm

Vandaag om 11. 00 uur vertrokken in de geleende bergschoenen van Buurvrouw Carla. Op weg naar dat mooie restaurantje daar boven op de berg. Je kunt er met het baantje in 10 minuten zijn, maar zelf doen is natuurlijk leuker. Of te wel een klim van 567 meter naar 1322 meter over 3,6 km en in 1 uur!
Het was weer een pittig klimmetje, maar niet zo gevaarlijk als het klimmetje naar de Gaulihuëtte!
Onderweg natuurlijk weer wat meegemaakt of mensen gesproken, dus het was weer een interessante, leuk en mooie wandeling. Eerst komt er een jonge (rond 20 jaar) naar me toe en vraagt in het engels of dit pad naar dat restaurant boven gaat.Ja en hem tevens (tot wel5x toe) verteld dat hij het
witrooodwit teken (teken van een bergweg) moest volgen. Elke keer weer vroeg hij mij bij een splitsing hoe nu verder! Hij liep eerst sneller, maar later heb ik hem alleen nog boven op de top gezien! Kwam onderweg ook nog een man en vrouw  op leeftijd tegen en die vertelde mij dat ik de eerste persoon was die ze klimmend tegen kwamen. De andere mensen gingen alleen naar beneden!

Boven op de top na het maken van vele foto's ben ik wezen eten op een banke en heb nog een heel verhaal gehoord van iemand die oorspronkelijk uit Leipzig kwam (hij was van het jaar 1938), is naar Duitsland en later naar Zwitserland gegaan, heeft daar zijn vrouw leren kennen en woont nu in Boningen. Het was zijn 154ste keer dat hij samen met zijn hond naar boven is gelopen. Afdalen doet hij met het baantje!
Ik dacht dat er een steentje in mijn schoen zat, wat ik voelde wat aan de achterkant van mijn been in de schoen (boven de hiel). Deed de schoen uit om het steentje er uit te halen, maar bleek dus dat er een redelijke blaar zat. Zowel links als rechts. Niet onder op mijn voet, daar had ik nergens last. Thuis 2 blaarpleisters er op gedaan. Kijken hoe het morgen er uit ziet. Dan zou het in de middag gaan regenen, dus zullen we binnen wel wat leuks gaan doen!

De terugweg via de andere kant deed ik niet helemaal goed. Zat op een gegeven moment op 1380 meter hoogte bij Wanniwald en dat ging richting de Brienzersee. Dus ben ik maar omgekeerd en via de bergweg weer naar beneden gegaan. Ik wilde eigenlijk via de
wandelweg (redelijk vlak en met steentjes) terug, zeker met de 2 blaren, maar daar kwam ik pas na 2 km afdalen, dus was ik bijna al beneden.
Waarschijnlijk was ik de stevige schoenen niet gewend en zijn de blaren ontstaan.
Nu maar kijken hoe het met het slapen gaat!

Nog even wat sfeer proeven van boven!

Gaulihut

Om 6.45 stond ik op, en éénmaal buiten was het bar koud. Heb meteen maar mijn jack aangedaan!
Gisteren aan Bruno, de campingbeheerder, gevraagd of hij een leuke klimtocht wist van rond de 8 uur (heen en terug). Ja, dat was de wandeling naar de Gaulihut. Dat kon zeker door iemand met een goede conditie in 8 uur gelopen worden! Met wat rust en etenstijd komt er dan nog een uurtje of zo bij!  Dus dat gingen we vandaag ook doen.
Om 8.15 uur liep ik met mijn regenjack aan (omdat het nog zo fris was) en mijn rugzak op mijn rug (met daarin de bidon die ik van de Tweemaster als afscheid heb gekregen en ik moet zeggen, het water bleef daar heerlijk koud in!) de camping af.
Eerst het pittige klimmetje, daarna het Urbachtal en de echte klim beginnend met een stenenpad begon op 88 meter hoogte. In 7,5 km wordt er dan geklommen naar 2200 meter hoogte. Na 1 km kwam je in het bos en daar begon het al heel erg pittig te worden (later toen ik hier ging afdalen bleek het eigenlijk wel mee te vallen vergeleken met wat  nog ging komen) en kreeg ik te maken met de eerste pech. Het hengsel van de rugzak ging kapot, zodat ik deze eerst op één rug (maar dat klom niet echt lekker) en later in mijn rechterhand vast had. Met mijn linkerhand hield ik mijn fototoestel, die om mijn nek hing, in bedwang. Je moest goed oppassen bij die verschillende steile stukken en soms ook wel gevaarlijke plekken. Op de heenweg kwam ik tussen de schapen te lopen, op de terugweg tussen de koeien.  Op 1450 meter hoogte kwam ik er achter dat je ruim 5,5 uur bezig bent met de klim naar de Gaulihut! Dat viel wel even tegen. Dan maar  naar de Mattenalpsee dat is een uurtje korter. Dus op 1850 meter hoogte (de 400 hoogtemeter werd bedwongen in 1,7 km klim!) linksaf richting Mattenalpsee. Eerst nog een stukje omhoog voordat je opeens steil naar beneden ging. Kwam daar de eerste mensen tegen (was ondertussen bijna 11.30 uur). Die zeiden me dat het nog 30 minuten naar dat meertje was en daarna nog een uur naar de Gaulihut. Nadat de 3 personen waren doorgelopen zag ik dat mijn rechterzool los was gegaan en dat maakte alles natuurlijk een stuk gevaarlijker. Je klimt/daalt niet zo lekker met een "halve zool". Dus besloot ik eerst maar eens even wat te eten, drinken (koud water uit de bidon) en mijn polarhorloge weer op te laden (die was bijna weer leeg). Zag ook meteen dat het GPS systeem het weer eens niet deed (ja, ik blijf voorlopig toch nog even met die rotzooi van Polar zitten, ik zal straks mezelf een mooi verjaardagskado geven in de vorm van een mooi horloge van Garmin, met hartslagmeter in het horloge, een perfect GPS systeem en een batterij die zeker 10 uur mee gaat), deze dure miskoop deed het in de afdaling wel goed! (heb ondertussen een mailtje naar ze gestuurd hoe ze dit kunnen verklaren).
Na het eten heb ik besloten omdat ik toch zo'n 4 uur wilde klimmen, om geen risico te nemen en om te keren naar de camping. Fototoestel in mijn rugzak die ik in mijn rechterhand hield, zodat ik mijn linkerhand kon gebruiken om het één en ander op te vangen. Op een aantal uitglijders, struikelingen na ging alles goed, ook bij de wat gevaarlijke plekken. Je kunt natuurlijk wel een goede conditie hebben, maar zowel het klimmen als afdalen was zo snel dat je uberhaupt nooit sneller zou kunnen.
Op de camping (ik kwam om 15.15 uur binnen) heb ik na enkele stretch oefeningen, meteen een andere rugzak klaar gemaakt voor morgen (ik heb er 3 bij me, dus kan nog even voort. Deze is wat groter) en de kapotte rugzak gebruik ik nu om allerlei kleine dingetjes in te doen. Daarna nog wat chips gegeten en in het zonnetje gezeten.
Hieronder een filmje van al mijn gemaakte foto's. Heb er aan het eind ook maar een foto van de Mattenalpsee bij gedaan! Volgend jaar neem ik mijn bergschoenen in ieder geval mee (kwam trouwens iemand tegen die op "kaplaarzen" liep! Met al dat water misschien niet eens zo'n slecht idee.

 

Nu maar hopen dat morgen alles goed gaat!

Lekker in het zonnetje

 

Ik zit momenteel lekker in het zonnetje voor de tent (zoals op de foto hieronder!), alleen met de laptop voor me op een krukje. Zo kan ik mooi mijn berichtje lekker in het zonnetje schrijven.

Heb net mijn 2,5 liter water op gedronken, dus dat is geen probleem.

Gisteravond nog een foto opgestuurd voor de fotowedstrijd van de Tweemaster. Doe natuurlijk buiten mededinging mee, maar vond het wel leuk om hem te laten zien. Denk dat de kinderen meneer/meester Ruud nog wel zullen herkennen na 7 weken vakantie!

Vanmorgen bovenlangs via (richting) Reuti naar Meiringen om aldaar boodschappen te doen. Het is een hele mooie (berg) wandeling, je komt er geen kip tegen en ook geen mensen, verder mooie watervallen en allerlei soorten dieren waaronder de veel in getale aanwezige (steek) vliegen!

Het is heerlijk voor je rust, mooie natuur en inspanning en alle tijd. Wat wil je nog meer!

Terug ben ik weer tussendoor via het (bos) klimmetje via de Aareschlucht, daar waar ik vorige keer een plensbui heb gekregen.

Op de camping eerst wat lekkers gegeten (eitje gebakken) en daarna besloten om eens lekker in het zonnetje te gaan zitten. Ik wilde eerst nog met de fiets naar het Urbachtal, een mooi smal weggetje van slechts 5,4 km lang, maar met een pittige klim, maar beloonde mezelf met een middagje niksen in de zon. Die Urbachtal loopt niet weg en kan ik altijd nog eens tussendoor fietsen. Van de zon weet je het natuurlijk niet of die blijft!

Maar als alternatief gaan we hem dan maar met de auto rijden:

Zo meteen om 17.00 uur op de fiets naar Brienz om te gaan eten met mijn zwitserse nicht, vriend en dochter.en dan (zeer) vroeg naar bed, want misschien wordt het morgen wel de mooiste dag ooit!

3xBrunig, 3xnix of toch maar een wandeling?

             

Verrast keek ik vanmorgen vroeg naar buiten. Het was zwaar bewolkt en aardig koud. Dit was niet voorspeld! Neem daarbij dat ik mij niet echt lekker voelde (niet moe van de inspanning, maar moe van binnenuit, misschien wel omdat ik weer en veel tarwe brood eet!) mij niet kon zetten tot iets, dat ik besloot om niet de zo'n 150 km tocht die Bruno mij voorstelde te gaan fietsen. Eerst afwachten wat de wolken zouden doen, afwachten dat het wat warmer zou worden en ik moest ook nog afscheid nemen van Bert en Marijke uit Pijnacker.
Misschien kon ik als alternatief de Brunig van 3 kanten beklimmen met de fiets. heb ik vroeger wel eens eerder gedaan en je blijft relatief dicht bij de camping.
Pas rond 14.00 uur werd het beter, warmer en het zonnetje begon er langzaam door te komen. Had echter niet de drang om op de fiets te gaan zitten. Maar ik moest natuurlijk wel iets doen. Gelukkig kun je hier heel veel dingen doen, alle kanten uit zonder veel tijd kwijt te zijn.
Dus toch nog even een (berg) wandeling gemaakt.
Op de foto hierboven heb ik aangegeven waar ik naar toe ben gelopen, de foto hiernaast heb ik bijna boven genomen en als je de foto vergroot kun je de brug over de aare zien van de eerste foto.
37 minuten naar boven gelopen, 30 minuten naar beneden. Had ik toch weer mijn beweging gehad.
Op google earth kun je de situatie geheel bekijken.
Zal de tocht van Bruno nog wel een andere dag gaan fietsen, maar dan ben ik wel een hele lange dag bezig, dus vroeg weg! Zondag zal wat weer betreft de enige dag worden om een 4 passentocht te fietsen! Morgen heb ik om 18.00 uur een afspraak in Brienz met mijn nicht, vriend en Zoé uit Zwitserland. Weet nog niet precies wat ik morgen verder zal gaan doen. dat blijft dus een verrassing. Zal wel minder brood gaan eten.

wandeltochtje naar Burgalp!

Vanmorgen lekker op mijn gemak opgestaan, goed geslapen, geen last van de rug en al zonnig weer. Vandaag kreeg mijn fiets rust, want die had al twee dagen hard moeten werken! Dus vandaag de loopbenen maar gebruiken, een leuk wandeltochtje naar Burgalp.
Wilde weer rond 10.00 uur vertrekken, maar kwam aan de praat met een vrouw uit Koln en een stel uit Munsingen (waar ik vorige week nog door heen ben gefietst toen ik op kraamvisite ben geweest bij mijn nicht), dus werd het half elf en omdat ik (gelukkig snel) doorkreeg dat ik mijn heuptasje was vergeten kon ik dus om 10.45 uur op weg.
De eerste 2 km gingen vrij pittig omhoog, maar was het allemaal asfalt. Daarna werd het eerst een steentjes pad en daarna ruim 2 km steil bosbad met stronken, losse stenen, dicht aan de rand en soms moest je aardig je benen omhoog doen om er over te kunnen!

Een aantal foto's van onderweg en boven aan! Zowel naar boven toe als naar beneden had ik een paar uitglijders, maar gelukkig is mijn lichaams beheersing en reactievermogen nog helemaal prima. In 6 km van 750 meter naar 1478 meter hoogte geklommen. (helaas GPS kan niet alles weten, zag vandaag 1 augustus 2016 dat de camping op 622 meter hoogte ligt, dus of ik ben op slechts 1370 meter hoogte geweest, of ik heb 850 hoogte meter geklommen!) Dat is wel de moeite waard! Boven kwam ik nog een jong stelletje tegen (de enige 2 personen die ik al die tijd ben tegen gekomen) en zijn we samen nog een stuk verder naar boven gelopen, maar uiteindelijk was er geen echte weg meer te vinden en vond ik (eigenlijk mijn benen) het wel prima om na eerst wat gegeten te hebben weer dezelfde weg naar beneden te gaan lopen! Vooral de eerste 2 km steil naar beneden ging net zo snel (of langzaam!) als omhoog, maar daarna ging het weer wat makkelijker. De weg naar beneden was een kilometer korter omdat mijn GPS te moe was geworden, want hij deed niets meer! Ja, dat krijg je als je een goedkoop horloge koopt van 200 euro. Dan kan de hartslagmeting en GPS het wel eens zo nu en dan begeven of niet goed werken. Een volgend horloge zal in ieder geval geen Polar meer worden, maar dat heb ik al eens eerder verteld. (veel geld slechte kwaliteit). Sprak toevallig laatst iemand die mij wees op iets anders, die ook minder energie (batterij) verbruikt omdat alles IN het horloge zit en ook nog eens een stuk goedkoper is!
Rond 15.00 uur was ik weer op de camping. Kon nog even van het zonnetje genieten, want na een klein halfuurtje kwamen de eerste donder wolken al aanzetten. iets was buienradar al had aangegeven.
Vanavond (en geloof morgen ook) zal het gaan regenen en onweren, maar dat is geen probleem, want morgen is voor mij echt een rustdag. Helemaal niets doen...........(dus laat het maar regenen, heb nu een goede tent!).
Kan in ieder geval voelen dat ik ook vandaag weer genoten heb!
Als afsluiting nog een leuk filmpje over Burgalp. Ik ben tot een stuk verder dan het huisje aan het begin van de film gekomen, alleen iets meer naar links! Het is een alternatieve manier om naar beneden te gaan, maar de omgeving is natuurlijk erg mooi! Het is wel de weg/ pad dat ik zowel beklommen heb als naar beneden ben gegaan!