In 1986 werd, op initiatief van Tomas Ross, het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs opgericht om de bekendheid van en waardering voor het genre in ons taalgebied te stimuleren. Tegelijkertijd werd een speciale genreprijs in het leven geroepen: de Gouden Strop, genoemd naar het gelijknamige boek van Joop van den Broek, de aartsvader van de Nederlandse thriller. In juni 2007 werd de Gouden Strop, de jaarlijkse prijs voor het beste oorspronkelijk Nederlandstalige spannende boek, voor de negentiende keer uitgereikt. De winnaar van de Gouden Strop, Roel Janssen voor zijn boek De tiende vrouw, ontving een geldprijs van € 10.000,- , en een sculptuur van Judith Vásquez. De Gouden Strop werd in 1986 ingesteld door het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs.
De gouden Strop 2008 is er dit jaar dus voor de 20ste keer en de winnaar is geworden............Charles den Tex.
Charles den Tex (1952) is de auteur van acht thrillers en won de Gouden Strop al twee keer eerder in de afgelopen zeven jaar, met Schijn van kans (2002) en De macht van meneer Miller (2006).De hoofdpersoon van dat laatste boek keert terug in CEL.
Den Tex haalt zijn inspiratie voor een deel uit het bedrijfsleven, waarin hij zelf actief is.
Ik had natuurlijk liever Simon de Waal als winnaar gezien, maar ere wie ere toekomt!
Over CEL:
Michael Bellicher, de hoofdpersoon uit De macht van meneer Miller, is getuige van een auto-ongeluk met dodelijke afloop. Hij is zelfs de enige getuige. De politie ondervraagt hem over wat hij gezien heeft. Een routinekwestie. Maar tot zijn stomme verbazing wordt hij na afloop aangehouden op verdenking dat hij enkele maanden eerder een dodelijk ongeluk zij hebben veroorzaakt en te zijn doorgereden.
Michael weet van niets. Hij is de afgelopen tijd in het buitenland geweest voor zaken, wat hem in de ogen van de politie extra verdacht maakt. Er is maar één mogelijkheid: iemand anders heeft zich als Michael Bellicher voorgedaan, heeft in een auto gereden met zíjn kentekenplaten. Iemand heeft kortom, Michaels identiteit geroofd. Want het houdt niet op bij het auto-ongeluk waarbij de auto op Michaels naam blijkt te staan. Michael wordt ook verdacht van het plegen van een ramkraak op een juwelier en er is op zijn naam een gigantische hypotheek op een waardeloos tuinbouwbedrijf.
Het is nu zaak uit handen van de politie te blijven en zijn identiteit terug te krijgen.
Daarmee begint een spannende zoektocht waarvan de afloop niet bij voorbaat vast staat.
Een fragment uit CEL:
Van Bilt pakte een paar papieren uit de map, schikte ze voor zich op de tafel, zette een leesbril op en begon voor te lezen. ‘Om tien voor twee op 2 juli werd in Monster, Zuid-Holland, een man aangereden.’ Hij stopte en keek me aan over de rand van zijn leesbril.
Ik zei niets.
‘De man heeft zijn beide benen verloren, zijn rug gebroken en zware inwendige bloedingen gehad’, zei Van Bilt zonder nog in het verslag te kijken. ‘Hij ligt in het ziekenhuis en zijn vooruitzichten zijn slecht.’
‘Dat geloof ik onmiddellijk.’
‘Nee toch.’ Van Bilt kon zijn sarcasme niet meer onderdrukken.
Ik zweeg. Dat dit allemaal aan mij werd verteld en dat ik het op een politiebureau in Monster moest horen, stelde me niet gerust. De overeenkomsten met de gebeurtenissen van die ochtend waren overduidelijk. Hit and run.
‘Van de auto hebben we alle gegevens’, zei Van Bilt. ‘Niet alleen door de getuigenverklaring, maar ook door de foto die automatisch werd gemaakt toen hij door het rode licht reed.’
‘Mooi’, zei ik.
Van Bilt antwoordde niet. Hij pakte een envelop en haalde er een foto uit die hij naar me toe schoof. ‘Het betreft een bronskleurige BMW 5-serie’, zei hij.
Ik keek naar de foto van een BMW die door een rood stoplicht reed op een kruispunt dat ik nog nooit had gezien. De fietser stond ook op de foto. Het was het moment vlak voor de aanrijding, vastgelegd zoals het nooit meer worden zou.
‘Kenteken…’
‘NN-BD-80’, zei ik.
‘Dus u kent de auto?’
‘Nee, dat zie ik hier op de foto.’
Er viel een ongemakkelijke stilte. Van Bilt wachtte tot ik iets zou zeggen, maar ik had geen idee wat dat zou moeten zijn. Uit alles bleek dat er iets van mij werd verwacht, het was om gek te worden.
‘Bronskleurige BMW 5-serie, kenteken NN-BD-80’, herhaalde Van Bilt en weer keek hij me aan.
‘Ja. En?’ zei ik.
‘Wilt u over die auto misschien iets zeggen?’
‘Ik zou niet weten wat.’
Van Bilt haalde een vel papier uit de map en schoof ook dat naar me toe. Het was een uitdraai van de Rijksdienst voor het Wegverkeer, centrale kentekenregistratie. Betreft: Eigendom van een BMW 5-serie, NN-BD-80, kleur brons.
De auto stond op mijn naam.
De pers over CEL
‘Tijdens het lezen waan je je in een achtbaan. De snelheid neemt niet af, tenzij even om op adem te komen. Maar wees gewaarschuwd: hierna gaat het alleen nog maar harder. CEL is veruit de beste Nederlandse thriller van de laatste jaren!’ – www.ezzulia.nl
‘In CEL worden mensen gestript tot op het bot, en als persoon gewist of omgevormd tot iemand die koelbloedig misdrijven zou hebben gepleegd. (…) Een overtuigend, spannend verhaal over het individu dat het moet afleggen tegen misdadigers.’ – de Volkskrant, VIER sterren
‘CEL is een doldwaas boek, een spectaculair avontuur en een spectaculair goed geschreven avontuur bovendien. Den Tex is namelijk de dichter van de Nederlandse thrillerschrijfkunst. (…) Zinnetjes als ‘Aarzelend liep de situatie uit de hand’ verraden een taalgevoel dat zeldzaam is in de rechttoe-rechtaanwereld van de thriller. (…) Den Tex slaagt er in een bizarre situatie voelbaar te maken.’ – NRC Handelsblad
‘Een vervolg is vrijwel nooit beter. Dat is de regel. CEL is de uitzondering. (…) Weer is een ijzersterk en tergend spannend pareltje op de wereld gezet. Wat een boek! Wat een schrijver! (…) CEL klopt gewoon. In alle opzichten. (…) is Den Tex een onbetwistbare held in de wereld van het spannende boek.’ – Crimezone, VIJF sterren
‘Den Tex bewijst wederom een meester te zijn in originaliteit en spanning.’ – Trouw
‘Den Tex betoont zich ook nu een meesterlijk plotter, en blinkt uit en de actiesequenties. (…) Het moet al vreemd lopen, wil de jury van de Gouden Strop deze kwaliteitsthriller bij de nominaties over het hoofd zien.’ – Parool
‘De manier waarop Den Tex jongleert met zaken als goed en fout, recht en onrecht is zonder meer adembenemend. CEL is een verontrustend en bloedspannend boek.’ – PZC
Over Simon de Waal gesproken, deze schrijver uit Naarden zal vast nog wel een keer in de prijzen vallen.
Vanochtend hadden we het nog over hem en zijn boeken (een beetje promoten nietwaar!). Een lezer werd nieuwsgierig en nam ook al was het niet haar genre meteen een boek van hem mee. Zelfs een gesigneerd exemplaar...! Ik ben benieuwd wat zij er over te zeggen heeft!
Het is voor Simon toch een beetje een strop geworden..............!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten