Het is niet de eerste keer dat Imme Dros en
Harrie Geelen een Leespluim krijgen. Ditmaal krijgen de veelbekroonde
auteur en illustrator de prijs (Leespluim juli 2008) voor hun boek
Pissebed Fred, waarin Bas het moeilijk vindt dat iedereen een huisdier
heeft en hij niet. Bas woont in een flat, maar zijn oma heeft een tuin
en daar vindt hij onder een steen een pissebed. Bas noemt hem Fred en
zorgt geweldig goed voor hem. Wanneer Bas weer naar huis gaat, mag Fred
niet mee. Bas wordt vreselijk boos.
Het Juryrapport van Leespluimvoorzitter Herman Kakebeeke zegt:
" Kinderen die een poes, hond, cavia of konijn als huisdier hebben – of willen hebben – daar is niets opzienbarends aan. Maar een jongetje van vier met een pissebed als huisdier, da’s een ander verhaal. Bas kent de afwijzende antwoorden van zijn moeder als hij zijn huisdierwensen kenbaar maakt. Als hij zijn oma, bij wie hij logeert en die een huis met een tuin heeft, vraagt waarom zij geen huisdier heeft is het ontnuchterende antwoord dat ze niet aan huis gebonden wil zijn. Oma houdt van reizen. Bas mag wel in de tuin werken en daar vindt hij een pissebed; net een ridder met een harnas. Hij is meteen verliefd op het diertje van nog geen twee centimeter. Hij voert er hele gesprekken mee, richt een schoenendoos als onderkomen in en sjouwt Fred, zoals hij zijn huisdier inmiddels genoemd heeft, overal mee naartoe en laat hem de wereld zien. Dan komt het moment dat Bas weer naar huis moet en oma beslist dat Fred niet mee kan. Schreeuwend en stampvoetend staan ze tegenover elkaar zodat zelfs de buurvrouwen ervan opkijken. Uiteindelijk weet oma Bas ervan te overtuigen dat Fred op een flat in de stad geen leven heeft. Bas kan altijd komen logeren om zijn Fred te ontmoeten. Na een paar dagen bezorgt de postbode een kaart voor Bas, van ‘je huisdier, Pissebed Fred’. Een dankbaar onderwerp op een wel heel originele manier uitgewerkt. Trefzeker staat de onbevangen kinderlijke logica van Bas tegenover de zakelijke redeneringen van de volwassenen. Vertederend zijn de tekeningen, vooral waar ze de omgang van Bas met zijn huisdier weergeven. Een heerlijk, hartverwarmend prentenboek."
De kinderen en hun ouders lezen natuurlijk ook de achterkant van het boek en wat staat daar:
Iedereen op school heeft een huisdier. Alleen Bas niet. 'In een flat kan dat niet,'zegt mama. Bas vindt dat heel erg. Maar oma woont in een huis dat op de grond staat. In haar tuin vindt Bas een heel lief beestje. Het woont onder een steen. Bas noemt hem Fred en zorgt goed voor hem. Als hij weer thuis is krijgt hij een kaart.
'Dag Bas, hoe gaat het met jou? Met mij gaat het goed. Kom je gauw? Daaag, je huisdier, Pissebed Fred.'
De Leespluim, de bekroning van een goed boek voor jonge kinderen, is een initiatief van het tijdschrift Leeskraam, dat mede mogelijk wordt gemaakt door de VOB (vereniging van openbare bibliotheken).
Het boekje is natuurlijk aanwezig in de bibliotheek!
Veel leesplezier met het boekje......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten