De bedoeling van een schaakclub is dat je zoveel mogelijk komt en dus ook zoveel mogelijk speelt. Sommige spelers doen dit gewoon voor de plezier, sommige spelers willen toch wel zo goed mogelijk spelen en zo hoog mogelijk eindigen. De reden dat ik meer spelers in de stand heb gezet. Mede ook door het systeem dat je speelt zeg je meer of minder af. Hadden we voor twee jaar nog een systeem met periode kampioenen en een finale ronde, nu hebben we dat niet meer en is al een tijdje de kampioen bekend. Niet echt stimulerend om zo veel mogelijk te komen. Mede omdat je bij afzegging ook geen punten krijgt (vroeger kreeg je dat bij een aantal afmeldingen wel!) blijven er regelmatig mensen zonder afzegging weg. Ik heb dit in mijn gehele schaakloopbaan nog nooit gedaan, maar wie ben ik! Nu heb ik door pech (auto ongeluk, slecht weer) en een aantal extra sga-cupwedstrijden wat minder wedstrijden gespeeld en dan hoop je dat als je komt ook kunt spelen. Natuurlijk gebeurt het wel eens dat er een oneven aantal spelers zijn, dan zal er toch iemand niet kunnen spelen, en dat is mij dan ook een keer overkomen. Prima. Maar vanavond, eerst weer fanatiek met de fiets naar Muiderberg (ja ik heb er wat voor over!). Gelukkig was het droog. Dan hoor je dat je tegenstander er niet is (zelfs een bestuurslid!), maar niet heeft afgemeld. De andere spelers zijn ondertussen bezig en ik kan om 21.00 uur weer naar huis. Vervelend, ook voor de competitieleider, maar alles bij elkaar verdwijnt de zin in het schaken. Voor de interne competitie hoef ik het niet meer te doen, daar lig ik al tien wedstrijden achter, maar zolang ik schaak heb ik nog nooit een externe competiewedstrijd afgezegd. Dat kunnen niet veel mensen zeggen. Dat zal ik dan ook wel in ere houden, dus 9 mei zal ik de wedstrijd dan ook wel spelen, maar voor de interne competitie ben ik uitgespeeld. Ik heb er de puf niet meer voor en de zin er niet meer in.
Het zit me de laatste tijd niet echt mee. Ben benieuwd wat er volgend seizoen gaat gebeuren!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Ruud,
Wat het interne competitiesysteem betreft kan opgemerkt worden dat er dikwijls een negatief verband bestaat tussen systemen waarbij de sterkste speler kampioen wordt en een spannend competitieverloop.
De eerlijkste vorm, een gesloten competitie, liefst dubbelrondig, heeft zo zijn nadelen voor spelers die heel veel komen (verloren avonden) en die heel weinig komen (kunnen niet alle wedstrijden spelen die meetellen) en in de praktijk ook voor de wedstrijdleider. Het systeem van de periodetitels met een nacompetitie, zoals destijds door Bart en mij tijdens een vakantie in Lapland bedacht - tijd genoeg, weinig afleiding - maakt dat er voor veel spelers nog lange tijd kans bestaat, met als 'nadeel' voor de sterkste spelers dat de beslissing in een paar potjes valt. Persoonlijk vind ik dat echter eerlijker dan een systeem waarin de opkomst zo bepalend is als bij een zuiver Keizersyteem, zoals dit jaar weer gehanteerd (terug naar de jaren tachtig!). Bovendien was het competitieverloop niet geheel weggedacht in de nacompetitie, de regel dat bij gelijk eindigen de ranglijst uit de competitie doorslaggevend is, heeft grote impact – de nummer twee zal tegen de nummer één vaak op winst moeten spelen in de nacompetitie.
In het verleden is elke ledenvergadering jaarlijks aangegrepen om de intern competitie ter discussie te stellen, waarna in meer of mindere mate ad hoc tot een compromis of idee is gekomen. Misschien is het wederom verstandig om in een eerde stadium na te denken met een groepje waarin zowel de sterke spelers als de overige leden vertegenwoordigd zijn over wat zij voor wensen hebben over de interne competitie en dan voorafgaand aan de ledenvergadering met een gezamenlijk voorstel te komen, dat van te voren aan de leden(vergadering) als ingekomen stuk wordt verspreid. Indien er geen consensus is kunnen ook meerdere voorstellen worden voorgelegd, van te voren toegelicht op de voor- en nadelen. Zin om op 9 mei te inventariseren of er animo voor is?
Groet,
Tom
PS: overigens bespeur ik een schaakdipje, ik hoop dat ik er met onze rommelpot niet aan heb bijgedragen. Schaakdipjes horen bij het schaakleven, ik weet dat als geen ander, gelukkig keert de schaakkoorts altijd weer terug.
Tom, bedankt voor de reactie.
Ik heb een mail naar Marc gestuurd over het systeem, ik zal je het ook mailen. Moeten we 9 mei geen bondswedstrijd spelen? Maar ik wil er best over praten, hebben we dat al niet eens gedaan!
Ons partijtje heeft er niet al bijgedragen, dat wijt ik aan vermoeidheid (veel klassen die dag gehad!). Ik heb trouwens daarna wel door de " zure" appel heen moeten bijten! Zoals je hebt gelezen heb ik nu een ander appeltje voor de dorst!
Ik zie je 9 mei.
bieb(chess)biker
Een reactie posten