Gisteren zijn we met de familie naar een begrafenis geweest. De laatste jaren gebeurde dat ook wel eens, maar toen gingen we naar de begafenis van een oom of tante. Nu waren we voor het eerst bij het afscheid
van een neef. Pas 57 jaar, in de kracht van zijn leven, betrokken bij heel veel activiteiten en laat een vrouwen 2 kinderen achter. Zijn moeder, onze tante van in de 90 was ook bij de begrafenis aanwezig.
Er waren heel veel mensen.
Vroeger kwamen we als neven en nichten nog wel eens bij elkaar, de laatste jaren slechts bij mooie (bruiloft, 25jarig huwelijk) of trieste bijeenkomsten.
Het enige positieve van deze begrafenis is dat je de neven en nichten weer spreekt en bij kunt praten over wat is geweest en misschien afspreken om weer eens langs te komen of weer wat via de mail van je te laten horen.
Helaas hoort dit allemaal bij het leven. Laten we nu maar weer eens bij een mooie gebeurtenis bij elkaar komen (bruiloft!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten