Vanavond stond de externe competitiewedstrijd tegen Tal op het programma. Aangezien er dit jaar drie teams uit de eerste klasse degraderen zijn alle wedstrijden zeer belangrijk. We beginnen niet best, want we hebben twee invallers. Omdat wij een kleine club zijn willen de ratings (waarde of sterkte van spelers) tussen de spelers van het eerste en tweede achttal nog al eens verschillen.
De wedstrijd ging eerst vrij gelijk op, totdat onze invaller op bord 8 Norman in een gesloten siciliaan in de problemen kwam, en eigenlijk kansloos verloor. Ik speelde tegen iemand waar ik vroeger al eens tegen heb gespeeld en qua rating zaten wij dicht bij elkaar. Een damegambietje, waarbij mijn witte loper er niet goed uitkomt. Het werd een stelling waar ik wel van hoe. Een mindere stelling, maar probeer er maar eens door te komen. Ondertussen waren er al 2 partijen remise gegeven. Bord 3 Tom en bord 5 Robert ( die tegen een 11 jarig jongetje moest spelen!)kwamen toch redelijk snel remise overeen. Ik zat met onze teamleider ook te speculeren over een remisestelling, en wilde ook remise aanbieden, maar net voordat ik dat wilde doen, beging ik op de 29ste zet een blunder, gevolgd door nog 2 slechte zetten en ik kon opgeven. Hoewel ik op de 27ste zet al een slechte zet deed (ik had a5 moeten spelen ipv Tc7?) had ik op de 29ste zet Lf7 moeten spelen en was alles nog mogelijk en kon ik mijn tegenstander alsnog lokken om te aan vallend te spelen. Zoals het nu ging (ik speelde g5: zie diagram 1) ging het snel uit. Hier de notatie van de gehele partij.
Mijn eindstand, de stelling waarbij ik opgaf kun je zien op diagram 2.
Ondertussen kwam de tegenstander van Tim (waar ik afgelopen vrijdag tegen heb gespeeld) in tijdnood en bleef toch veel nadenken, zodat Tim in een betere stelling op tijd won. Ik ben met mijn tegenstander onze partij aan het analyseren, totdat ik opgegeven moment hoor dat we toch nog gewonnen hadden (3,5 - 4,5). Dit mede door het sterke spel van onze twee topborden. Zowel Walter als Ben wisten een goede partij bijzonder bekwaam te winnen. Bravo. Rest mij nog te vertellen dat Marc, ook een invaller, op bord 7 zeer verdienstelijk (wel erg defensief) speelde, en zijn remiseaanbod werd door zijn tegenstander geaccepteerd. We zijn twee hele dure punten rijker. We moeten nog twee wedstrijden thuis spelen, en nog één keer uit, en alle drie de teams zijn onze concurrenten waar we tegen kunnen en moeten winnen. Maar ja, met schaken weet je het nooit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten