Gisteren aan het einde van de dag was het niet erg plezierig om op de fiets te zitten. Behalve wat (mot) regen stond er nog al wat wind. Uiteraard had ik niets aan mijn poncho, want die woei alle kanten op. Ik moest oppassen dat ik niet in het water werd geblazen. Alles natuurlijk weer op het Ton Stork fietspad. Ik kwam ondanks een regenbroek kleddernat thuis. Zelfs de volgende ochtend waren mijn fietsschoenen nog niet droog.
Tot zover was het nog te doen. Tenslotte weet je dat je in Nederland woont en dat je zo 3 maanden herfst kunt verwachten. Maar dat als je de volgende dag weer met de fiets naar je werk wilt en je wilt je fiets uit de kelder pakken, dan sta je toch even te kijken als de achterband plat is!
Omdat ik de achterband van de gewone fiets nog niet geplakt had (luiheid!), ik (nog) niet over een auto beschik, was er maar één alternatief en dat was een nieuwe achter binnenband om het wiel van de racefiets. Een geluk bij een ongeluk is dat het wisselen van de binnenbanden bij een racefiets redelijk snel gaat en dat ik nog binnen (in de kelder) was.
Als het slecht weer is, veel regen, dan weet je dat het risico op lekke banden groter is, maar je staat 's ochtends vroeg wel even te kijken =-O.
Hopenlijk gaat morgen alles goed, want dan hebben we de start van de nationale voorleesdagen. Dan komt er een bekende nederlander (voor de kinderen) voorlezen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten