De dag begon met een valse start! Kun je vanuit Interlaken/ Matten zulke mooie tochten maken (zie kaart), je hebt er niets aan als het zwaar bewolkt wordt en langzaam begint te regeneen. Ik ben voor de zekerheid niet naar Grindelwald gegaan, maar even een klimmetje naar Goldwil om de spieren op te warmen. Gelukkig maar dat ik het gedaan heb, want het begon inderdaad opeens te regenen.
' s Middags klaarde het opeens wonderbaarlijk op, zodat ik direct na het eten om 13.15 toch op weg ging op de mountainbike richting Grindelwald en speciaal de gevreesde " Grote Scheidegg" .
Dat er een groot verschil is tussen het fietsen op een racefiets en een mountainbike is wel duidelijk. Ook in tijd komt dat tot uitdrukking. Deed ik het woensdag nog binnen de 55 minuten, vandaag was ik ruim 1 uur en vier minuten onderweg.
Na Grindelwald eerst nog even een aantal kilometers naar Hotel Wetterhorn dat op 1228 meter hoogte ligt. Daar begint de 7.0 km klim naar de Grote Scheidegg dat 1962 meter hoog ligt.
Ook op deze klim kwam weer duidelijk het verschil met een racefiets naar voren. Bij elke klim sta ik veel op de pendalen, om af en toe even wat uit te rusten op het zadel en de spieren wat rust te gunnen. Je zit in een zwaarder verzet, omdat je met de kleine racebanden veel minder weerstand hebt. Natuurlijk heb je wel een redelijk klein verzet nodig, tenminste ik wel, want anders kom je niet eens boven.
Ik heb in mijn archief gekeken en gezien dat ik in 2003 ook al deze alp gereden heb. Vijf jaar geleden, vijf jaar jonger en ook nog sterk genoeg om de 7 kilometer met een 30x23 te fietsen! De tijd was 48 minuten en 15 seconde......Vandaag was het dus anders, meer van overleven en karakter tonen. en omdat ik de gehele rit zittend heb gefietst had ik ook aardig wat zitpijn. Ik kon haast niet meer zitten op zijn zadel. Het was natuurkijk ook een geheel andere fiets! Gelukkig kwam er twee keer een postduif, ik bedoel postbus langs en daar moet je dan voor wijken. De weg is smal, dus je moet de fiets aan de kant zetten. Daar heb ik dan van geprofiteerd en stiekem even langer gewacht dan noodzakelijk.
Maar na 1 uur en 13 minuten kwam ik toch boven. Een heerlijk gevoel, niet te beschrijven als je echt alles gegeven hebt. Maar je wilt het halen....
Nu heb ik pas een idee van wat ik vroeger allemaal heb gepresteerd..................
Nu komen er volgens het zwitserse KNMI (enige verschil met Nederland is, is dat ze het in Zwitserland bijna altijd goed hebben!!!!) een aantal mindere dagen. Dus weinig fietsen en de tijd om mijn rode vacht wat te laten recupereren!
De week is nog lang........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten