Voordat ik goed en wel op weg was, was er la het een en ander gebeurd. Ik was mijn brood vergeten (kwam ik op de Brunig achter). Mijn fiets kraakte en piepte, dus ben ik teruggegaan om mijn neef Benno er na te aten kijken. Wat ik al dacht was ook zo, de trapas zat los, dus moest ik snel naar de fietsenwinkel om hem vast te laten zetten. Ik had nog snel even een banaan meegenomen en toen ik hem op de Brunig wilde opeten was hij helemaal tot moes geworden met als resultaat een heel vies fietsshirtje. Snel even wat schoongemaakt.
Maar het goede nieuws is dat ik met de zware versnelling helemaal ben boven gekomen. Ik had het niet verwacht. Op een gegeven moment had ik wel willen verdwijnselen naar de top, maar ja, dat lukt niet bij dreuzels! Ik moet zeggen het kost dan wel veel kracht (dat kon ik later toen ik thuis was nog merken!) maar je gaat dan voor zover je redelijk kunt rondtrappen ook snel vooruit. De Brunig is 5,6 km lang en je gaat dan 410 meter omhoog, dus een gemiddelde van bijna 8%. Pittig dus, want Alp D'Huez is maar 7,8 gemiddeld! Twee jaar geleden heb ik de Brunig voor het laatst in April gefietst (dus duidelijk koeler) in 29 minuten, vandaag bij 28 graden in de zon in slechts 28.30 minuten. Dus mijn dag kon ondanks alles niet meer stuk! Helaas wist ik niet was er nog zou komen.....
In de spectaculaire afdaling met stukjes van 13% was het lekker stampen met snelheden boven de 70. Het is een brede en rechte weg met maar een paar haarspeldbochten.
(Ik had een leuk plaatje van de afdaling erbij willen zetten, maar we kennen Blogger ondertussen, dat plaatje wil hij dus NIET uploaden. Dan niet! Als hij daar plezier in heeft)!
Na Meiringen nog een klimmetje om bij Innertkirchen te komen, waar de camping staat vanwaar ik heel veel driepassentochten heb gemaakt. Omdat ik en brood vergeten was, ik de Brunig al gehaald had en mijn benen toch wel zeer deden ben ik, wat ik wel van plan was, niet meer begonnen met de beklimming van de Grimsel.
Ik moest nog een kleine 40 km terug met ja wel, alleen tegenwind, en dat is niet mijn specialiteit. Ik klim liever dan dat ik tegen de wind in fiets. Ik ben waarschijnlijk te licht!
Dus vol goede moed en met zere benen weer richting Interlaken, maar wel via de vlakke kant. Ik had vandaag al genoeg geklommen. In ieder gaval 10,6 km en dan heb ik het niet eens over het glooiend parcours langs de Brienzersee.
In Oberried kwam dan de laatste tegenslag, jawel een lekke band. Aangezien ik geen pomp bij me had kon ik niet veel doen. Ik ben zo goed en zo kwaad als mogelijk op een lege vorband verder gefietst totdat het niet meer kon. Bij de beklimming naar Ringenberg ben ik de laatste 4 km gaan lopen. Ach ik had toch verder niets te doen!
Totaal kapot kwam ik rond 16.00 uur weer " thuis" .
Als we de voorspellingen mogen geloven zal er wel niet veel meer gefietst kunnen worden, al zal ik de band nog wel even moeten plakken!
Mijn doel om in ieder geval net zoveel kilometers te fietsen wat ik anders thuis zou hebben gedaan (10x22 km) heb ik gelukkig ruimschoots gehaald en dan heb ik niet eens alle klimkilometers dubbel geteld.......
Mocht er nog wat gefietst kunnen worden, dan wil ik met de MTB de andere kant (de rechterkant) van de Brienzersee gaan fietsen. Via Boningen naar Iseltwalt en daarna door naar de Giesbach watervallen. Wie weet......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten